Free Press

Lore is de term die door de meeste fans wordt gebruikt om te verwijzen naar de informatie over de setting van het universum van The Elder Scrolls. Het omvat een scala aan onderwerpen, zoals de geografie, geschiedenis en metafysica, die samen de aard van de setting beschrijven.

Bronnen van lore

Lore kan afkomstig zijn van een reeks bronnen, die hieronder worden besproken.

The Elder Scrolls games

Het grootste deel van de lore die bestaat in The Elder Scrolls universum komt uit elk van de Elder Scrolls games die zijn gepubliceerd, samen met hun uitbreidingen:

• The Elder Scrolls: Arena
• The Elder Scrolls II: Daggerfall
• An Elder Scrolls Legend: Battlespire
• The Elder Scrolls Adventures: Redguard
• The Elder Scrolls III: Morrowind
• The Elder Scrolls Travels: Stormhold
• The Elder Scrolls Travels: Dawnstar
• The Elder Scrolls Travels: Shadowkey
• The Elder Scrolls: Oblivion Mobile
• The Elder Scrolls IV: Oblivion
• The Elder Scrolls V: Skyrim
• The Elder Scrolls Online
• The Elder Scrolls: Legends
• The Elder Scrolls: Blades

De meeste lore in de spellen wordt gepresenteerd in de vorm van in-game boeken en karakter dialogen, die informatie geven over de setting vanuit een bepaald perspectief. De aanwezigheid van sommige voorwerpen of personen in de spellen kan echter op zichzelf al overlevering voor de setting zijn. Bijvoorbeeld, alleen al de aanwezigheid van Jarl Balgruuf the Greater als Jarl van Whiterun in 4E 201 impliceert dat hij op dat moment Jarl was in de lore.

Lore versus gameplay

Echter, er zijn verschillen tussen de setting zoals gepresenteerd in de spelteksten en dialogen en in de spellen zelf. Dit is het duidelijkst in het geval van de stadsbevolking. Oblivion heeft bijvoorbeeld 1.839 benoemde NPC’s, en toch is er sprake van “duizenden” rijstarbeiders in het oosten van de provincie alleen al in een tekst. Verschillen als deze betekenen dat hoe iets wordt voorgesteld in de spellen misschien niet overeenkomt met hun precieze aard in de overlevering.

De gebeurtenissen van de spellen zelf zoals uitgevoerd door de spelers vormen ook overlevering in de definitie die hierboven is gegeven. De precieze status van sommige van deze gebeurtenissen is onduidelijk; bijvoorbeeld, als een bepaalde queeste niet wordt voltooid door het spelerspersonage, wordt deze dan beschouwd als gedaan in de geschiedenis van het universum? Door de onnauwkeurige aard van het verwijzen naar vroegere spellen wordt dit zelden of nooit bevestigd. Een gangbare opvatting die dit probleem oplost is dat elke spelprotagonist de hoofdquestline van het spel voltooit, maar dat andere quests worden voltooid door iemand, die al dan niet de spelprotagonist kan zijn. In enkele gevallen, zoals de Kill the Telvanni Councilors Morrowind quest, zijn er echter aanwijzingen dat de quest niet is uitgevoerd.

Veranderingen die om gameplay-redenen zijn gemaakt, krijgen soms een verklaring in de lore. Het meest prominente voorbeeld hiervan is het landschap van Cyrodiil. Dit wordt in de Pocket Guide to the Empire, First Edition beschreven als een “eindeloze jungle”, terwijl het in Oblivion een bebost landschap is. Dit wordt op verschillende plaatsen uitgelegd als zijnde veranderd na Tiber Septim’s verovering van Tamriel, kan een wetenschappelijke fout zijn geweest in de Pocket Guide to the Empire, of is gebeurd als gevolg van een verandering in eigendom van de White-Gold Tower. Evenzo betekenden veranderingen in de game engine tussen Morrowind en Oblivion dat steden gebouwd moesten worden in op zichzelf staande cellen, en daarom waren levitatie spreuken niet inbegrepen omdat ze onverenigbaar waren met de nieuwe celstructuur. Dit werd in de lore verklaard door de invoering van een Levitation Act in Imperial Law, aangenomen in 3E 421.

Elder Scrolls boeken

Er zijn verschillende gedrukte boeken beschikbaar gesteld die lore informatie bevatten. Deze vallen in verschillende categorieën en worden hieronder besproken.

Elder Scrolls romans

Er zijn twee romans gepubliceerd die zich afspelen in het Tamriel universum, An Elder Scrolls Novel: The Infernal City en An Elder Scrolls Novel: Lord of Souls, gecentreerd rond de Umbriel Crisis, die plaatsvond tussen de gebeurtenissen van Oblivion en Skyrim.

Handleidingen en Pocket Guides

Elk spel wordt vergezeld door een of meer geschreven handleidingen die grotendeels gericht zijn op in-game quest walkthroughs, character builds, statistieken, en andere gegevens. Ze bevatten echter vaak een aanzienlijke hoeveelheid informatie die direct verband houdt met de bredere lore van de serie. Enkele van deze boeken zijn The Daggerfall Chronicles, The Elder Scrolls V: Skyrim Game Guide, en de Hero’s Guides van The Elder Scrolls Online. Afhankelijk van de handleiding, kunnen ze worden geschreven vanuit een in-universe of out-of-universe perspectief.

De fysieke schijf kopie van The Elder Scrolls Adventures: Redguard kwam met een boekje getiteld Pocket Guide to the Empire, First Edition in het hoesje. De verzamelaarseditie van The Elder Scrolls IV: Oblivion werd geleverd met de derde editie van de Pocket Guide in het doosje. Deze teksten zijn nooit afgebeeld in spellen (anders dan een fragment van The Pocket Guide to the Empire, First Edition in de laadschermen van The Elder Scrolls V: Skyrim), maar zijn geschreven vanuit een in-universum perspectief.

Gedrukte bloemlezingen

De in-game boeken zijn samengebracht in een reeks gedrukte teksten, zoals de Tales of Tamriel bloemlezing met teksten uit The Elder Scrolls Online, of The Skyrim Libraries, die hetzelfde doet voor Skyrim. Echter, deze reproduceren slechts bestaande teksten uit de games met extra artwork, en dragen geen nieuwe informatie bij aan de lore.

Interviews met ontwikkelaars en teksten

Op verschillende momenten tijdens de ontwikkeling van de serie, met name in de jaren 1990 en vroege jaren 2000, zouden game-ontwikkelaars regelmatig in-karakter informatie posten op de officiële Bethesda forums en hun eigen websites. Deze informatie ging vaak dieper in op ideeën en concepten die slechts zijdelings aan bod kwamen in de games. Een van de meest voorkomende schrijvers van deze teksten, en de meest geassocieerde, is Michael Kirkbride, die doorging met het schrijven van dergelijke teksten lang nadat andere ontwikkelaars zich terugtrokken uit deze vorm van publieksbetrokkenheid.

Sommige van deze teksten zijn opgenomen in The Elder Scrolls games na hun publicatie, of verwezen door de games zonder noodzakelijkerwijs alle of een deel van de oorspronkelijke tekst zelf op te nemen. Een opmerkelijk voorbeeld van dit soort opname is in Heimskr’s preek, waarin een deel van From The Many-Headed Talos is opgenomen.

Sommige The Elder Scrolls-fans beschouwen deze teksten als geldige bronnen van overlevering over de serie, terwijl anderen dat niet doen (zie Canoniciteit en Elder Scrolls Lore hieronder).

Aard van overlevering

“Een goede geschiedschrijver moet onpartijdig blijven, en alle gezichtspunten in overweging nemen. De tijd heeft een manier om ons verslag van gebeurtenissen te vervormen, dus hoe dichter je bij de oorspronkelijke bronnen kunt komen, hoe beter!” -Adonato Leotelli

The Unreliable Narrator

Lore in The Elder Scrolls maakt gebruik van een narratief apparaat genaamd de Onbetrouwbare Verteller, waarbij de persoon of het ding dat informatie overbrengt mogelijk niet de hele waarheid vertelt, hetzij omdat ze de waarheid niet kennen, een bepaalde agenda te promoten hebben of opzettelijk hun publiek willen misleiden. Een overleveringsbron in The Elder Scrolls heeft meestal een bepaalde of impliciete persoon of groep mensen die de informatie geeft, waardoor het een context krijgt en een aantal mogelijke redenen waarom het waar of onwaar is.

Dit betekent dat de informatie die aan spelers en lezers wordt gegeven van nature interpretatie en een zekere mate van scepsis vereist om tot een nauwkeurig beeld van een bepaalde gebeurtenis of zaak te komen, of zelfs dat een volledig nauwkeurige weergave onmogelijk is. Een bijzonder prominent voorbeeld hiervan zijn de verschillende verslagen rond de Slag bij de Rode Berg.

Canoniciteit en Elder Scrolls lore

Hoofdartikel: Canon

Een canon is een geaccepteerd geheel van teksten die als gezaghebbend of waar worden beschouwd. Door een combinatie van zowel de Onbetrouwbare Verteller en de aanwezigheid van de ontwikkelaar interviews en teksten hierboven uitgewerkt, is er enige discussie onder fans over de canoniciteit van bepaalde lore concepten of bepaalde stukken van de ontwikkelaar teksten.

Sommige fans zijn van mening dat alleen materiaal officieel gepubliceerd door Bethesda Studios en haar licentiehouders kan worden beschouwd als geldige lore. Anderen hebben een bredere kijk op de canon, waaronder interviews met ontwikkelaars en teksten – vaak aangeduid als “niet-gelicentieerde teksten,” “out-of-game teksten,” of “obscure teksten,” hoewel (in sommige gevallen) de Bethesda-gelicentieerde romans en Pocket Guides technisch gezien ook onder deze categorie vallen als geldige lore. Anderen verwerpen het idee van een vaste canon in het geheel, en houden vast aan subjectieve canoniciteit.

De aard van canon en zijn plaats in het Elder Scrolls universum is nog steeds een twistpunt voor velen in de Elder Scrolls lore gemeenschap. Een tekst die met name tot verdeeldheid leidt is C0DA, geschreven door Michael Kirkbride, die impliciet oproept tot het beëindigen van het begrip canon. Bethesda heeft tot op heden geen officieel standpunt ingenomen over de canoniciteit of niet-canoniciteit van welke tekst dan ook.

Reikwijdte van de lore

Een groot deel van de lore bestaat uit opgetekende gebeurtenissen die in geen van de spellen worden beleefd. Het grootste deel van de lore in The Elder Scrolls komt uit het continent Tamriel, waar momenteel alle spellen zich hebben afgespeeld. De lore zelf kan plaatsen buiten Tamriel beschrijven, waaronder andere continenten of rijken van bestaan.

Rijken

Er zijn drie rijken in het Elder Scrolls universum. Deze zijn:

• Mundus – Het rijk waarin alle stervelingen verblijven, Het bestaat uit meerdere planeten, waarvan Nirn degene is waar alle spellen en de meeste lore zich afspeelt. Er zijn verschillende planeten die rond Nirn draaien binnen Mundus, die de meeste geleerden associëren met de Aedra.
• Oblivion – Dit is het rijk waar alle Daedra verblijven. Elke Daedric prins controleert zijn eigen stukje Vergetelheid, dat voor elke prins weer anders is.
• Aetherius – Dit is waar de Magna Ge verblijven, en de Goddelijken volgens het Keizerlijke geloof. Verschillende culturen geloven dat hier ook de zielen van de doden verblijven.

Tijdperken

In The Elder Scrolls zijn er tijdperken die de tijdlijn in secties verdelen. Deze worden allemaal berekend door verschillende gebeurtenissen in de geschiedenis van Tamriel:

• Dawn Era – Dit is de tijd voor de schepping van Nirn en de vestiging van lineaire tijd. De enige wezens die in dit tijdperk bestonden zijn de Et’ada. Het eindigde met de oprichting van Nirn zelf.
• Merethic Era – De tijd tussen het moment dat Magnus Nirn verliet en de oprichting van de Camoran Dynastie. Het duurde 2.500 jaar, en wordt teruggerekend vanaf jaar nul, wat de oprichting van de Camoran Dynasty voorstelt.
• Eerste Tijdperk – De tijd tussen de stichting van de Camoran Dynastie en de moord op Reman III. Er werd aangenomen dat het 2.920 jaar duurde. De gebeurtenissen in de Midden Dageraad hebben echter enige wetenschappelijke twijfel over dit cijfer doen rijzen.
• Tweede Tijdperk – De periode tussen de moord op Reman III en de stichting van het Derde Rijk door Tiber Septim. Dit tijdperk duurde 896 jaar, en is wanneer de gebeurtenissen van Online, en Redguard plaatsvonden.
• Derde Tijdperk – De tijdsperiode tussen de stichting van het Derde Rijk en het einde van de Septim Dynastie tijdens de Oblivion Crisis, en duurde 433 jaar. Dit is wanneer de gebeurtenissen van Arena, Daggerfall, Battlespire, Morrowind, Stormhold, Dawnstar, Shadowkey, en Oblivion plaatsvonden.
• Vierde Tijdperk – Dit tijdperk heeft tot op heden 201 jaar geduurd, en is nog niet geëindigd in de tijdlijn van de spellen. Dit is wanneer de gebeurtenissen van The Infernal City, Lord of Souls, en Skyrim plaatsvonden.

Geografie van Nirn

Tamriel

Het continent Tamriel is verdeeld in negen provincies:

• Black Marsh – Thuis van het Argonian ras.
• Cyrodiil – De Keizerlijke provincie, bestaande uit de Nibenay vallei en Colovia.
• De Elsweyr Confederatie – Thuishaven van de Khajiit. Ten tijde van The Elder Scrolls V is het opgesplitst in twee staten, Anequina en Pelletine.
• Summerset Isles – Een keten van eilanden waar de Altmer wonen.
• Hammerfell – Een woestijngebied waar de Redguard wonen.
• High Rock – Het thuis van de Bretons. Ook vaak de locatie van Orsinium, de stad van de Orsimer, die vele malen is verwoest, verplaatst en herbouwd. De locatie van Orsinium in het 4e tijdperk is onbekend.
• Morrowind – Thuisbasis van de Dunmer. Gedomineerd door het eiland Vvardenfell en de Rode Berg vulkaan.
• Skyrim – Thuis van de Nords. Naar verluidt de eerste provincie die door de mens werd bewoond, hoewel dit wordt betwist.
• Valenwood – Bosgebied dat het thuis is van de Bosmer.

Andere regio’s

Er zijn verschillende andere bekende regio’s op Nirn. Veel van wat bekend is van deze plaatsen komt uit Tamrielic-centric bronnen.

• Aldmeris – Ook wel Old Ehlnofey, Aldmeris is de mythische thuisbasis van de voorouders van de moderne mer. De locatie van het continent is momenteel onbekend, en sommigen betwijfelen het huidige bestaan ervan.
• Akavir – Er is zeer weinig bekend over Akavir. Het continent is naar verluidt het thuis van vier rassen, de Tsaesci, de Ka Po’ Tun, de Kamal en de Tang Mo. Deze termen kunnen ook van toepassing zijn op provincies binnen het continent. Volgens sommigen is dit waar Draken vandaan kwamen, voordat ze naar Tamriel migreerden.
• Atmora – Traditioneel beschouwd als het thuis van de mensen voordat zij naar Tamriel kwamen, hoewel dit niet de enige bewering is. Het woord betekent “Oudste woud.”
• Pyandonea – Een keten van eilanden ten zuidwesten van de Summerset Eilanden. De thuisbasis van de Maormer, die op verschillende momenten in de geschiedenis hebben geprobeerd de Summerset Eilanden te veroveren.
• Thras – Een keten van eilanden op een koraalrif, soms het Koraalrijk genoemd. Thuishaven van de Sloads.
• Yokuda – Waar het ras van de Rode Gardes vandaan kwam voordat zij voet aan wal zetten in Hammerfell. Een onbekend fenomeen zorgde ervoor dat Yokuda in het Eerste Tijdperk onder de golven zonk.

Kosmologie & religie

Er is een grote verscheidenheid aan religies in Tamriel, meestal verbonden aan een enkele dominante cultuur. Deze worden besproken in het Pantheons-artikel.

De kosmologie zelf bevat verschillende gemeenschappelijke concepten. Een schets van enkele daarvan zijn:

• Drakenbreuken – Perioden van tijd waarin lineaire tijd, en dus causaliteit, niet van toepassing zijn. De gebeurtenissen van het spel Daggerfall veroorzaakten een drakenbreuk, waardoor alle mogelijke eindes van het spel tegelijkertijd waar werden.
• Elder Scrolls – De Elder Scrolls zijn artefacten van onbekende herkomst, die verschillende interpretaties laten zien van toekomstige gebeurtenissen, van wat zou kunnen zijn. Elke lezer krijgt een andere interpretatie, totdat de in de boekrollen beschreven gebeurtenissen plaatsvinden, en de boekrollen vast komen te liggen. Het lezen van een Elder Scroll eist een tol van de lezer, die bij elke lezing een deel van zijn zicht verliest en uiteindelijk blind wordt.
• Et’ada – Ook wel de Oorspronkelijke Geesten genoemd, de Et’ada waren geesten die aanwezig waren bij de schepping van Mundus. Degenen die eraan deelnamen worden meestal de Aedra genoemd, degenen die dat niet deden de Daedra, en degenen die dat aanvankelijk wel deden maar de wereld verlieten toen deze werd geschapen de Magna Ge.
• Subgradience – In het universum van The Elder Scrolls vloeit alle schepping voort uit de wisselwerking tussen twee entiteiten, die vele namen dragen maar meestal Anu en Padomay worden genoemd. Deze twee entiteiten splitsten zich om zichzelf beter te leren kennen, wat resulteerde in de Et’ada, die vervolgens weer subgradiated om Mundus en de sterfelijke rassen te produceren.