Uitmuntende universele waarde

Briefe synthese

Nationaal Park Los Glaciares ligt in het zuidwesten van de provincie Santa Cruz in het Argentijnse deel van Patagonië. Het bestaat uit een Nationaal Park en een Nationaal Reservaat en heeft een totale oppervlakte van 600.000 hectare. Los Glaciares dankt zijn naam aan de talrijke gletsjers die ruwweg de helft van het werelderfgoed bedekken. Veel van deze gletsjers worden gevoed door het enorme Zuid-Patagonische ijsveld, het meest uitgestrekte Zuid-Amerikaanse overblijfsel van de glaciologische processen van het Kwartair. Bovendien zijn er indrukwekkende gletsjers die onafhankelijk zijn van het hoofdijsveld. Het eigendom vormt dan ook een enorm zoetwaterreservoir.

De Upsala, Onelli en Perito Moreno gletsjers kalven af in het ijzige en melkachtige water van het reusachtige Argentino meer, dat gedeeltelijk tot het eigendom behoort. De meest opvallende bezienswaardigheid is de beroemde Perito Moreno gletsjer. Deze grote gletsjer blokkeert een smal kanaal dat door het Lago Argentino wordt gevormd, waardoor het waterpeil tijdelijk wordt verhoogd. Dit op zijn beurt veroorzaakt regelmatig donderende breuken van de gletsjertong in het meer.

Criterium (vii) : Los Glaciares National Park is ingebed in het betoverende en afgelegen berglandschap van de Patagonische Andes gedeeld door Argentinië en Chili. Gedomineerd door ruige granieten pieken van meer dan 3000 m boven zeeniveau, is het landschap gevormd door massieve, voortdurende gletsjers. Ongeveer de helft van het grote domein is bedekt met talrijke gletsjers, waarvan vele behoren tot het grootste ijsveld van Zuid-Amerika. Ondanks de nadruk die de naam legt op de indrukwekkende gletsjers is er een opmerkelijke landschappelijke diversiteit met een grote hoogtegradiënt van meer dan 3000 meter en zeer diverse ecosystemen.

De gletsjers voeden de enorme bergmeren van Viedma en Argentino. De overweldigende schoonheid van het landschap wordt belichaamd waar de Perito Moreno gletsjer het Argentino meer ontmoet. De enorme voorkant van de langzaam en voortdurend bewegende gletsjer, tot 60 meter hoog, kalft regelmatig blauwachtige ijsbergen in het water van het Lago Argentino, een audiovisueel spektakel dat bezoekers van over de hele wereld aantrekt.

Criterium (viii) : Het Nationaal Park Los Glaciares is een uitstekend voorbeeld van het significante proces van ijstijd, alsmede van geologische, geomorfische en fysiografische verschijnselen die worden veroorzaakt door het voortdurend oprukken en terugtrekken van de gletsjers die plaatsvonden tijdens het Pleistoceen tijdperk in het Kwartair, en de neogletsjers die overeenkomen met het huidige tijdperk of Holoceen. Deze gebeurtenissen hebben het landschap van het gebied gemodelleerd – en doen dat nog steeds – en zijn herkenbaar aan de lacustriene bekkens van glaciale oorsprong, de morenesystemen die op de hoogvlakten zijn afgezet, of de recentere systemen die betrekking hebben op de huidige valleien, en de vele grote gletsjertongen die door de ijsvelden van de Andes worden gevoed. Het bezit verstrekt ook vruchtbare grond voor wetenschappelijk onderzoek over klimaatverandering.

Integriteit

Los Glaciares Nationaal Park is een uitgebreide en vrij goed bewaarde steekproef van verscheidene types van Andes-Patagonisch Bos, Patagonische Steppe en hoogst gespecialiseerde vegetatie op grote hoogte. Het park biedt uitgebreide bescherming aan prachtige voorbeelden van de grote gletsjers van Zuid-Patagonië, alsmede aanverwante processen. De afgelegen ligging, de barre milieuomstandigheden van het gebied en het zeer lage niveau van luchtverontreiniging dragen bij tot de integriteit van het eigendom, net als de grote, aaneengesloten nationale parken aan de Chileense kant naast Los Glaciares National Park.

Los Glaciares National Park omvat grote gletsjers en gebieden op grote hoogte die moeilijk toegankelijk zijn. Deze natuurlijke bescherming en de beschermde gebiedscategorie impliceren een hoog niveau van permanent behoud op een relatief grote schaal. Grenzend aan het oosten, waar het terrein overgaat in de steppen van de lager gelegen gebieden in de buurt van de meren, bevindt zich een Nationaal Reservaat dat is verdeeld in drie afzonderlijke eenheden, “Viedma” in het noorden, een “Centrale Zone” en “Zona Roca” in het zuiden. Los Glaciares ligt in de zuidelijke Andes, die wordt gedeeld met buurland Chili. De World Heritage eigenschap grenst aan de twee nationale parken van Torres del Paine en Bernardo O’Higgins aan de Chileense kant, effectief vormen een aaneengesloten beschermde gebieden complex van indrukwekkende omvang zich uitstrekt over de grens.

De integriteit van het pand wordt versterkt door de bijbehorende culturele en biodiversiteitswaarden. Er is een grote hoogtegradiënt van ongeveer 200 m.a.s.l. tot aan Cerro Fitz Roy op 3.375 m.a.s.l. Deze prachtige piek staat ook bekend als Cerro Chaltén, gebaseerd op het inheemse Aonikenk-woord voor “rokende berg”. Veel plaatsnamen gaan terug op de Aonikenk, maar rotstekeningen en andere artefacten herinneren aan nog vroegere oorspronkelijke bewoners.

Tegen de achtergrond van ruige, torenhoge bergen zijn de belangrijkste ecosystemen subantarctische of Magellaanse bossen. Soms ook koude Patagonische bossen genoemd, worden zij gedomineerd door verschillende soorten zuidelijke beuken, waarvan sommige in de herfst van het zuidelijk halfrond dramatische kleuren vertonen. Na een overgangszone van bos en struikgewas markeren de lager gelegen gebieden verder naar het oosten het begin van de uitgestrekte halfdroge Patagonische steppen. Naast de bergtoppen en gletsjers zijn er zeer specifieke subantarctische xerofytische kussengrassen. De Poema en de ongrijpbare Andeskat, plaatselijk bekend als Guiña, zwerven door het landschap, evenals de ongrijpbare Huemul, een zeldzame inheemse hertensoort van de zuidelijke Andes. Er is een rijke vogelfauna, waaronder belangrijke broedpopulaties van de emblematische Andescondor en Darwin’s Rhea, soms de “Zuid-Amerikaanse struisvogel” genoemd en plaatselijk bekend als Choique.

Ondanks de afgelegen ligging is Los Glaciares National Park verre van vrij van menselijke invloeden, zoals huis- en wild vee, bosbranden en uitheemse invasieve soorten. Los Glaciares National Park trekt grote aantallen nationale en internationale bezoekers aan die zorgvuldige overweging en planning van toerisme vereisen.

Beschermings- en beheersvereisten

Het bezit heeft een indrukwekkend lange formele beschermingsgeschiedenis die teruggaat tot 1937. Het Nationaal Park Los Glaciares is een staatseenheid van het Nationaal Systeem van Beschermde Gebieden in Argentinië (wet nr. 22.351 betreffende de administratie van het Nationaal Park), en het werd in 1937 opgericht toen wet nr. 13.895 werd uitgevaardigd, terwijl nationale wet nr. 19.292 van 1971 de huidige grenzen vaststelde, met inbegrip van de verdeling van het gebied in een Nationaal Park en een Nationaal Reservaat. Het grootste deel van het grondgebied van het schiereiland Magallanes, waar de Perito Moreno-gletsjer zich bevindt, is een provinciaal natuurreservaat dat dient als bufferzone van het landgoed.

Het landgoed heeft gespecialiseerd administratief en technisch personeel en parkwachters. Er is ook een brandweer en ondersteunende parkwachters. Terwijl de Superintendence en het belangrijkste administratieve kantoor in de kleine stad El Calafate werken, zijn er extra eenheden verspreid over het landgoed. Het Regionaal Technisch Bureau Patagonië verleent professionele, wetenschappelijke en technische bijstand.

Het beheer wordt geleid door een voorlopig beheersplan (goedgekeurd in 1997 bij Resolutie nr. 162). Het moet voortdurend worden herzien en bijgewerkt om te kunnen inspelen op nieuwe behoeften. Sinds 2002 heeft het Nationaal Park Los Glaciares een plaatselijke adviesraad opgericht waarin nationale, provinciale en gemeentelijke instanties, niet-gouvernementele organisaties, de Kamer van Koophandel, de vereniging van toeristengidsen en een padvindersgroep zitting hebben, naast andere belanghebbenden. Deze raad heeft een adviserende rol ten aanzien van het beheer van het Nationaal Park Los Glaciares.

Hoewel het toerisme plaatselijk is en vele delen van het gebied alleen toegankelijk zijn voor bergbeklimmers en bergbeklimmers, zijn er seizoensgebonden drukbezochte gebieden in het gebied die een zorgvuldige planning van het gebruik door het publiek vereisen. Het programma voor openbaar gebruik is geactualiseerd om te voldoen aan het herstructureringsplan voor de Moreno Glacier Sector, vanwege de toename van het toerisme en het feit dat het de meest aantrekkelijke waarden voor bezoekers heeft. Deze herstructurering omvatte wegverbeteringen, planning van bezoeken door middel van een nieuw wandelpadensysteem, diensten voor bezoekers, zoals restaurants en toiletten, om de eigendomsbescherming en de kwaliteit van het bezoek te verbeteren.

Historisch gezien is overbegrazing een van de grootste menselijke invloeden, in sommige gebieden tot op de dag van vandaag. Het beheer pakt dit aan door middel van overeenkomsten voor de omschakeling van veeteeltbedrijven naar toeristisch gebruik. Verwilderde runderen blijven in twee onbewoonde gebieden, Avellaneda Peninsula en Onelli Bay, en zullen uiteindelijk moeten worden verwijderd. Dit laatste maakt deel uit van een programma ter bestrijding van uitheemse invasieve soorten. Andere opmerkelijke geïntroduceerde soorten zijn de Europese haas en de forel in de meren en beken.

Bosbranden hebben in het verleden eveneens een sterke invloed gehad, hetgeen heeft geleid tot de aantasting en zelfs vernietiging van grote gebieden binnen het landgoed. Verwijdering van vee en brandpreventie zullen het herstel bevorderen.

De voortzetting en consolidatie van het onderzoek- en monitoringprogramma zijn nodig, waaronder het project voor de instandhouding van het Huemul-hert, een van de meest opmerkelijke soorten van het park. Dit laatste is een project met een geschiedenis van meer dan twee decennia, dat samen met het buurland Chili wordt uitgevoerd.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.