De ziekte van Alzheimer vormt een groeiende oorzaak van cognitieve stoornissen bij de ouder wordende bevolking. Aangezien de huidige behandelingen niet de gewenste therapeutische effecten hebben, is het van cruciaal belang om alternatieve biologische en farmacologische benaderingen te vinden. Er zijn steeds meer aanwijzingen dat ontstekings- en oxidatieve stressreacties de oorzaak kunnen zijn van cognitieve stoornissen bij de ziekte van Alzheimer en bij gezonde veroudering. Curcumine krijgt steeds meer belangstelling omwille van zijn unieke moleculaire structuur die zowel ontstekings- en antioxidant pathways aanpakt als (rechtstreeks) amyloïde aggregatie, één van de belangrijkste kenmerken van de ziekte van Alzheimer. Daarom geeft dit overzicht een samenvatting van preklinische en klinische bevindingen over curcumine als een potentiële cognitieve verbeteraar bij de ziekte van Alzheimer en normale veroudering. Databases die gebruikt zijn voor literatuuronderzoek zijn PubMed, EMBASE en Web of Science; daarnaast is clinicaltrials.gov gebruikt voor het zoeken naar klinische studies. In het algemeen heeft dieronderzoek veelbelovende resultaten laten zien wat betreft het versterken van cognitie, zowel fysiologisch als gedragsmatig. Studies bij mensen zijn echter beperkt en de resultaten zijn minder consistent, wat de interpretatie ervan bemoeilijkt. Deze inconsistenties kunnen verband houden met verschillen in methodologie en de onderzochte populatie. Rekening houden met metingen van belangrijke ontstekings- en antioxidant biomarkers, optimale doseringen van curcumine, voedselinteracties, en duur van de behandeling zou ons inzicht in de veelbelovende effecten van curcumine op de cognitie vergroten. Bovendien zou het verhogen van de biologische beschikbaarheid van curcumine toekomstig onderzoek ten goede kunnen komen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.