DISCUSSION
Het ruggenmerg is een verlengstuk van de hersenen dat zich uitstrekt tot L1-L2. Het bestaat uit motorneuronen, interneuronen en axonen die over de gehele lengte van het ruggenmerg lopen. De fasciculus gracilis en de fasciculus cuneatus, die zich in het achterste gedeelte van het ruggenmerg bevinden, dragen zintuiglijke informatie over lichte aanraking en trillingen over. De spinothalamus- en spinocerebellaire tractus, gelegen in het anterolaterale gedeelte van het ruggenmerg, dragen informatie betreffende pijn, temperatuur en proprioceptie over van de extremiteiten naar de hersenen. De corticospinale en corticobulbar tractus gelegen in het anteromediale gedeelte van het ruggenmerg voeren motorische informatie van de hersenen naar de extremiteiten (3).
De bloedvoorziening van het ruggenmerg wordt verzorgd door één ASA en twee posterieure spinale arteriën, die alle drie afkomstig zijn van de wervelslagaders. De posterieure spinale slagaders ontspringen soms uit de posterieure inferieure cerebellaire slagader. De spinale slagaders worden aangevuld door medullaire slagaders van de wervelslagader in de cervicale regio en van intercostale slagaders in de thoracale en lumbale regio. De arterie van Adamkiewicz is een belangrijke slagader die de spinale slagaders in de onderste helft van het ruggenmerg voedt en zich bij de voorste spinale slagader voegt ter hoogte van T5. De ASA voorziet in de bloedtoevoer naar het voorste tweederde deel van het ruggenmerg, terwijl de twee achterste spinale slagaders zorgen voor de bloedtoevoer naar het achterste eenderde deel van het ruggenmerg (3, 4).
ACS is het gevolg van een verlies van bloedtoevoer naar het voorste tweederde deel van het ruggenmerg, ten gevolge van een trombotische of embolische oorzaak die de ASA aantast (5, 6). De meeste gerapporteerde gevallen zijn secundair aan postoperatieve complicaties bij volwassenen, zoals de reparatie van een abdominaal aorta-aneurysma (5), en de patiënt presenteert zich met een volledig verlies van motorische functie onder het niveau van het letsel met veranderd of geen verlies van gevoel (4).
Afhankelijk van het niveau van het letsel, loopt de patiënt het risico op autonome dysreflexie, seksuele disfunctie, neuropathische pijn, loopstoornis, en neurogene darmen, blaas, en huid. De corticospinale en corticobulbar tracten worden gevoed door de ASA en zijn aangetast bij ACS. De spinothalamus en spinocerebellaire tractus kunnen worden aangeduid als het waterscheidingsgebied vanwege de dubbele vasculaire toevoer en locatie (1, 5). De sensatie is veranderd afhankelijk van de mate van betrokkenheid in het waterscheidingsgebied. Bij ACS is de sensatie bij lichte aanraking intact omdat de bloedtoevoer naar de fasciculus gracilis en cuneatus afkomstig is van de arteria spinalis posterior.
Succesvolle langetermijnbehandeling van ruggenmergletsel na het eerste verblijf in het ziekenhuis is afhankelijk van effectieve en uitgebreide revalidatie van de patiënten voordat zij naar huis worden ontslagen. Patiënten hebben intensieve fysiotherapie, ergotherapie en psychologische ondersteuning nodig onder toezicht van een gezondheidswerker die is opgeleid in de zorg voor patiënten met ruggenmergletsels. Patiënten en hun familie moeten worden voorgelicht over hun nieuwe diagnose en de daarmee gepaard gaande complicaties. Patiënten moeten worden geëvalueerd voor medische apparatuur om hen te helpen met mobiliteit en activiteiten van het dagelijks leven, afhankelijk van het niveau van hun letsel. Hulp van maatschappelijk werk helpt bij het aanpakken van problemen van de patiënt en de familie die van invloed zijn op de ontslagdoelen. Patiënten en familieleden moeten worden opgeleid in het zorgen voor en helpen bij de behoeften van de patiënt. Een huisbezoek door een opgeleide therapeut zal nuttig zijn bij het identificeren van de aanpassingen die thuis nodig zijn op basis van de mate van letsel van de patiënt. De aanbevolen aanpassingen aan het huis zouden idealiter voor het ontslag voltooid moeten zijn. Verder moeten de patiënt en zijn familie informatie krijgen over plaatselijke steungroepen voor integratie in de gemeenschap. Ten slotte zullen de patiënten langdurige fysiatrische zorg nodig hebben voor de behandeling van spasticiteit, neuropathische pijn, mobiliteitsstoornissen, en neurogene huid, darmen en blaas.
Onze patiënten werden aanvankelijk geëvalueerd voor transverse myelitis en werden uiteindelijk gediagnosticeerd met ACS vanwege een gebrek aan serologisch en beeldvormend onderzoek. Wij stellen voor om een ruggenmerg angiogram of magnetische resonantie angiografie van het ruggenmerg te overwegen bij patiënten die zich presenteren met motorische en sensorische symptomen om te evalueren voor een echt ischemisch insult.