Krabben, krabben, krabben. We worden er gek van als onze huisdieren jeuk hebben, nietwaar? Het is niet alleen dat het geluid vervelend is, maar we weten ook dat ze zich ellendig voelen. Er is niet veel erger dan een jeuk die je niet kunt krabben.
Een van de mogelijke oorzaken van jeuk bij huisdieren is een huidaandoening die schurft wordt genoemd, een vorm van schurft. Het treft zowel honden als katten, maar verschillende mijten zijn de boosdoeners.
Zeer besmettelijk
Bij honden graaft de Sarcoptes scabiei mijt zich in de huid om eitjes te leggen. Bah! Deze zeer besmettelijke mijten komen wereldwijd voor, maar in de Verenigde Staten worden ze het vaakst gezien in gebieden met hoge populaties vossen en coyotes, volgens mijn collega William H. Miller, VMD, een veterinaire dermatologie expert aan het Cornell’s College of Veterinary Medicine. Besmetting vindt plaats wanneer een hond in contact komt met het hol van een besmette vos, bijvoorbeeld. Schurft verspreidt zich ook gemakkelijk in drukke omstandigheden, zoals dierenasiels of dierenwinkels.
Scabiës komt minder vaak voor bij katten, maar contact met een besmette katachtige kan hen veranderen in gastheren voor een mijt genaamd Notoedres cati, die zich ook onder de huid ingraaft. Katten zijn ook vatbaar voor de mijt die schurft bij honden veroorzaakt, omdat ze die van besmette honden oppikken, wat gewoon niet eerlijk lijkt. Maar gelukkig komt dit soort besmetting zelden voor.
Sarcoptische schurftmijt kan zich ook naar mensen verspreiden – nou ja, een soort van. Volgens de Centers for Disease Control kunnen schurftmijten van honden en katten onder de huid van de mens terechtkomen en tijdelijk jeuk en huidirritatie veroorzaken, maar dit duurt slechts een paar dagen, omdat deze mijten meestal niet lang op mensen kunnen overleven. Voel je echter niet superieur. Mensen zijn vatbaar voor hun eigen mijtenplaag door Sarcoptes scabiei var. hominis.
De mijten van hond en kat hebben vergelijkbare levenscycli. Ze leven 17 tot 21 dagen en brengen al hun tijd door op het geïnfecteerde dier. Na blootstelling aan een met mijten besmet dier (directe overdracht) of beddingmateriaal (indirecte overdracht) kan het 10 dagen tot acht weken duren voordat er verschijnselen optreden. De duur van deze incubatietijd hangt af van factoren zoals het aantal overgedragen mijten en de gezondheid van het individuele dier.