Free Press

Overzicht | Causes | Symptoms | Genetics | Diagnosis | Staging | Treatment | Prognosis | Coping

Wat is alvleesklierkanker?

Pancreaskanker verwijst naar tumoren die beginnen in de cellen van de alvleesklier, een orgaan dat zich achter uw maag bevindt en dat u helpt bij het verteren van voedsel. Kanker ontwikkelt zich wanneer cellen op een ongecontroleerde manier groeien en massa’s of tumoren vormen in de alvleesklier, in plaats van uit te groeien tot gezond alvleesklierweefsel, dat zich ook kan verspreiden naar andere delen van het lichaam. Tumoren kunnen de functies van de alvleesklier verstoren en pijn en andere symptomen veroorzaken.

Top 5 dingen die u waarschijnlijk niet wist over alvleesklierkanker met Dr. John A. Chabot

Wat is een alvleeskliertumor?

Normaal gezien delen cellen zich alleen om nieuwe cellen te vormen wanneer het lichaam ze nodig heeft, en het lichaam vernietigt oude cellen die niet meer goed functioneren. Mutaties in het DNA van cellen kunnen ertoe leiden dat cellen ongecontroleerd groeien en zich delen, of kunnen voorkomen dat oude cellen afsterven wanneer dat nodig is. De redenen waarom deze mutaties optreden worden nog steeds onderzocht, maar het is bekend dat de mutaties ofwel geërfd ofwel tijdens het leven verworven kunnen worden. Wanneer extra cellen zich ophopen en een massa vormen, wordt dit een tumor genoemd. Tumoren kunnen goedaardig of kwaadaardig zijn.

Wat is het verschil tussen een goedaardige tumor en kanker?

Als een tumor op één plaats blijft en stopt met groeien, wordt hij als goedaardig beschouwd. Goedaardige tumoren hebben niet het vermogen om andere weefsels en organen binnen te dringen. Daarom zijn goedaardige tumoren niet kankerachtig. Ze kunnen echter wel gezondheidsproblemen veroorzaken door druk uit te oefenen op nabijgelegen organen, bloedvaten of zenuwen.

Als een tumor zich blijft uitzaaien, wordt hij beschouwd als kwaadaardig – ook wel kanker genoemd. Kwaadaardige tumoren zijn gevaarlijk omdat ze kunnen uitzaaien naar andere organen en weefsels. Het proces van uitzaaiing buiten het oorspronkelijke orgaan wordt metastase genoemd: als een tumor is uitgezaaid naar andere weefsels of organen, wordt hij metastatisch genoemd (hij is uitgezaaid naar andere plaatsen). Artsen kennen de kanker een stadium toe afhankelijk van hoe wijd de kanker is uitgezaaid.

Tumoren in de alvleesklier kunnen exocriene tumoren zijn (ongeveer 95% van de alvleesklierkankers) of endocriene tumoren (ongeveer 5% van de alvleesklierkankers).

Wat zijn exocriene tumoren?

Pancreaskanker kan zich in elk deel van de alvleesklier ontwikkelen. Alvleesklieradenocarcinoom, ook pancreas ductaal adenocarcinoom of PDAC genoemd, ontstaat in het exocriene weefsel (dat het grootste deel van de alvleesklier uitmaakt) en is de meest voorkomende vorm van alvleesklierkanker (95%). Pancreas adenocarcinoom ontstaat uit abnormale cellen die de alvleesklierbuis bekleden. Deze cellen kunnen klieren vormen, of een verzameling cellen rond een lege ruimte. Tenzij anders vermeld, wordt in bijna alle verslagen over pancreaskanker verwezen naar pancreas ductaal adenocarcinoom of PDAC.

Andere zeldzame vormen van exocriene tumoren zijn acinair celcarcinoom, adenosquamos carcinoom, en mucineus cystadenocarcinoom.

De informatie op deze site heeft voornamelijk betrekking op exocriene tumoren, en met name pancreasadenocarcinoom.

Wat zijn endocriene tumoren?

Endocriene tumoren zijn kankers die hun oorsprong vinden in de hormoonproducerende cellen van de pancreas,* de eilandjes van Langerhans cellen. Omdat endocriene tumoren beginnen in cellen die hormonen produceren, kunnen de tumoren zelf hormonen produceren die symptomen veroorzaken naast de problemen die worden veroorzaakt door de aanwezigheid van een abnormale massa.

Van alle alvleesklierkankers vormen endocriene tumoren minder dan 5%. Ze kunnen ook neuro-endocriene of islet celtumoren worden genoemd. Eilandjesceltumoren treffen jaarlijks ongeveer 2500 mensen in de Verenigde Staten. Sommige van deze tumoren scheiden buitensporige hoeveelheden hormoon af en worden functionele neuro-endocriene tumoren genoemd. De meest voorkomende functionele isletceltumoren zijn insulinomen en glucagonomen, terwijl VIPomen en somatostatinomen veel ongebruikelijker zijn. Niet-functionele tumoren komen minder vaak voor en scheiden geen overtollige hormonen af.

*Noot: Endocriene tumoren kunnen ook ontstaan in hormoonproducerende cellen in andere delen van het lichaam, zoals de bijnier, schildklier, bijschildklier, hypofyse, longen en maagdarmkanaal.

Insulinoma

Insulinoma’s ontstaan uit de eilandjescellen van de alvleesklier en produceren overmatige hoeveelheden insuline, wat resulteert in een lage bloedsuikerspiegel. Deze tumoren zijn meestal klein en niet-invasief en zijn in 90% van de gevallen goedaardig.

Symptomen

Symptomen zijn duizeligheid, vermoeidheid, zwakte, ongecontroleerd trillen, honger, en soms psychiatrische stoornissen. Een geschiedenis van flauwvallen gerelateerd aan een lage bloedsuikerspiegel en gewichtstoename komt vaak voor bij patiënten.

Diagnose

Diagnose voor deze aandoening vereist observatie van de insulinespiegel in relatie tot de bloedsuikerspiegel. Een lage bloedsuikerspiegel in combinatie met een hoge insulinespiegel bevestigt de diagnose dat er sprake is van een insulinoom. Na de diagnose is de volgende stap de lokalisatie van de tumor, die wordt bereikt met behulp van beeldvormende studies, waaronder CT, MRI, octreotide scanning (injectie van radio-isotoop in de ader en daaropvolgende scanning om de straling te registreren die door de radio-isotoop wordt afgegeven), en echografie. Bij sommige patiënten kunnen deze beeldvormingstechnieken de tumor echter niet lokaliseren. In deze gevallen worden pogingen om de laesie te lokaliseren uitgevoerd door ervaren endocriene chirurgen tijdens een operatie en deze zijn succesvol in de meerderheid van de patiënten.

Behandeling

Behandeling voor een insulinoom omvat meestal chirurgische verwijdering van de tumor. Omdat deze tumoren vaak klein en goedaardig zijn, is deze operatie curatief. Bij grotere tumoren kan het nodig zijn een deel van de alvleesklier te verwijderen, afhankelijk van de plaats van de tumor.

Niet-functionele neuro-endocriene tumoren

Niet-functionele neuro-endocriene tumoren maken ongeveer 40% uit van alle tumoren die de isletcellen aantasten. Deze tumoren worden niet-functioneel of klinisch stil genoemd omdat ze geen overmatige hormonen produceren. Zij groeien traag en kunnen zeer groot zijn op het ogenblik van de diagnose. Ongeveer de helft van deze tumoren is kwaadaardig.

Symptomen

Patiënten hebben vaak last van aspecifieke buikklachten of symptomen die verband houden met het galstelsel (gal, galwegen of galblaas).

Diagnose

De meest gebruikte diagnostische tests voor deze tumoren zijn CT-scans, octreotide scans, en pancreas polypeptide/chromogranine niveau tests. CT-scans worden meestal gebruikt om de tumor te evalueren om de plaats binnen de pancreas aan te tonen en om uitzaaiing van de ziekte naar de lever te screenen. Octreotide scans worden preoperatief uitgevoerd om zichtbare tumoren te identificeren en opnieuw postoperatief om te screenen op het terugkomen van de ziekte. Bij het scannen van octreotide wordt een radio-isotoop in een ader geïnjecteerd en vervolgens gescand om de concentratieplaatsen te identificeren. Omdat de bloedspiegels van pancreaspolypeptide en chromogranine verhoogd zijn bij ongeveer 90% van de patiënten met niet-functionele neuro-endocriene tumoren, controleren artsen deze niveaus ook om patiënten te evalueren op het terugkeren van de ziekte.

Behandeling

De standaardbehandeling voor deze tumoren is chirurgische verwijdering. Vanwege de grote omvang van de laesies op het moment van behandeling, moet bij bijna alle patiënten een deel van de alvleesklier worden verwijderd, afhankelijk van de plaats van de tumor. Tumoren die zich in de staart van de alvleesklier bevinden vereisen een gedeeltelijke verwijdering van de alvleesklier. In veel gevallen kan dit worden gedaan met behoud van de milt, en in sommige gevallen kunnen minimaal invasieve technieken worden toegepast. Bij tumoren die zich in de kop van de alvleesklier bevinden, kan het nodig zijn de kop van de alvleesklier samen met de twaalfvingerige darm te verwijderen.

Intraductal Papillary Mucinous Neoplasm of the Pancreas (IPMN)

Lees meer over IPMN ”

Next Steps

Als u of iemand om wie u geeft te maken heeft met een aandoening aan de alvleesklier, is het Pancreas Center er voor u. Of u nu een diagnose, behandeling of een second opinion nodig heeft, wij hebben een heel team van deskundigen klaar staan om u te helpen.

Bel ons op (212) 305-9467 of gebruik ons online formulier om vandaag nog contact met ons op te nemen.

Om meer te weten te komen over alvleesklierkanker:

Overzicht | Oorzaken | Symptomen | Genetica | Diagnose | Staging | Behandeling | Prognose | Coping

Gerelateerde diensten

• Pancreaskanker Zorg Programma
• Pancreatitis Programma
  Zie alle programma’s & Diensten ”

Onderwerpen

• Pancreatische cysten
• Pancreatitis
• Pancreatectomie
• Chemotherapie voor alvleesklierkanker
• Endoscopische behandeling voor alvleesklieraandoening
• Niet-invasieve onderzoeken
• .Invasieve onderzoeken naar alvleesklierkanker
• Palliatieve procedures
• Chirurgie bij alvleesklierkanker
• Whipple Procedure (Pancreaticoduodenectomie)
• Totale Pancreatectomie met autologe eilandjesceltransplantatie
  Zie alle gerelateerde onderwerpen ”