SEDYMENTY NAKŁADANE przez rzeki nazywane są aluwium. Nazwa wywodzi się od łacińskiego słowa alluvius, oznaczającego „wymyty”. Aluwium składa się z gliny, mułu i piasku (w niektórych definicjach uwzględnia się żwir) i powstaje w wyniku erozji skał i gleb w górnym biegu dorzeczy. Właściwości mineralne aluwium odzwierciedlają zatem jego pochodzenie. Są one przenoszone w dół rzeki do momentu, gdy energia lub zdolność rzeki do przenoszenia osadów zmniejszy się, a woda nie będzie już w stanie przenieść osadów w zawiesinie.
Podczas przenoszenia, osady mogą ulec zmianie charakteru fizycznego z powodu sortowania i ścierania. Sortowanie obejmuje oddzielenie cząstek na podstawie wielkości z drobniejszych, a zatem mniej gęste cząstki, takie jak glina są przenoszone dalej w dół rzeki niż większe i grubsze cząstki, takie jak piasek i żwir. Wymłócenie występuje, gdy cząstki osadów zderzają się podczas transportu; ogólnie rzecz biorąc, powoduje to zmniejszenie wielkości cząstek i ogólne zaokrąglenie kształtu, ponieważ kanciasty materiał jest wygładzany.
Odkładanie aluwium w korytach rzecznych, na terenach zalewowych, w ujściach rzek, deltach i jeziorach odbywa się w czasie. Reżimy erozyjne, depozycyjne i atrycyjne rzeki mogą również zmieniać się w czasie w zależności od klimatu i charakterystyki użytkowania terenu w zlewni rzeki.
Alufuwia jest szeroko rozpowszechniona na całym świecie. Może zapewnić żyzne grunty rolne, ponieważ jest bogaty w składniki odżywcze, i zapewnił środki dla niektórych z wielkich cywilizacji świata, aby rozwijać się i kwitnąć. Przykłady obejmują starożytny EGIPT w dolinie NILU, cywilizację Indusu w dolinie o tej samej nazwie oraz starożytną Mezopotamię w dolinach Tygrysu i Eufratu. Obecnie niektóre z najbardziej produktywnych gruntów rolnych na świecie znajdują się na aluwiach, podobnie jak wiele głównych obszarów miejskich na świecie, na przykład LONDYN, Bangkok, BUENOS AIRES, Kair, MUMBAI (Bombaj) i Szanghaj. W wielu przypadkach występuje konflikt interesów w odniesieniu do użytkowania gruntów, ponieważ rozprzestrzenianie się miast konkuruje z rolnictwem i wydobyciem osadów, taka jest wartość i cenna lokalizacja złóż aluwialnych.
Gdy alufelgi składają się z drobnych cząstek gliny, mogą być używane do wyrobu cegieł i ceramiki, a gdy przeważa żwir, są czasami wydobywane do użytku jako kruszywo drogowe i materiały budowlane. Jeśli w górnym biegu rzeki występują skały rudonośne, aluwia powstałe w wyniku ich erozji mogą być na tyle bogate w minerały, że uzasadnione jest ich wydobycie. Do najważniejszych minerałów metalicznych występujących w aluwium należą cyna, złoto i platyna. Kamienie szlachetne, takie jak diamenty, mogą być również znajdowane, jeśli skały zlewni są źródłem kamieni szlachetnych.