Free Press

Raphael (Raffaello Sanzio da Urbino) (1483 – 6 kwietnia 1520), był słynnym włoskim malarzem, podziwianym za swoje piękne, wyrafinowane i pełne wdzięku obrazy. Jego perfekcja formy i techniki jest ideałem dla innych malarzy, a on sam stał się znany jako „książę malarzy”. Zwrócono również uwagę na jego zdolność do przekazywania wielkości, piękna i doskonałości. Wraz z Michałem Aniołem i Leonardem da Vinci, Rafael tworzy wielką trójcę okresu wysokiego renesansu.

„Kiedy ktoś maluje, nie myśli.”

– Rafael

Krótka biografia Rafaela

Rafael urodził się w 1483 roku w mieście Urbino, w regionie Marches we Włoszech. Jego ojciec był nadwornym malarzem, a Rafael poszedł w jego ślady, pomagając w pracach samego ojca na dworze. Zdobył również szerokie wykształcenie w zakresie sztuki, literatury i umiejętności społecznych. Gdy miał 11 lat, został osierocony, a jego formalnym opiekunem został ksiądz Bartolomeo. Około 1500 roku, w wieku 17 lat, został przyjęty do pracowni malarza Pietro Perugino. Raphael był zdolny do uczenia się nowych technik malarskich, a jego wspaniałe zdolności techniczne sprawiły, że wkrótce mógł replikować obrazy swojego mistrza. Jego reputacja utalentowanego artysty szybko się rozprzestrzeniła.

Do 1501 roku Rafael cieszył się dużym szacunkiem i zdobył ważne zlecenia, takie jak Mond de Crucifixion w 1503 roku. Od około 1504 roku Raphael mieszkał głównie we Florencji, która była kwitnącym centrum renesansu. Zaprzyjaźnił się z Leonardem da Vinci i Michałem Aniołem. (Inspirował się ich sztuką i szybko uczył się nowych technik i stylów. Na przykład, często naśladował styl Da Vinci malowania postaci w formacji trójkątów.

Raphael stał się wybitnym malarzem na dworze Medyceuszy, ale w 1508 roku papież Juliusz II wezwał Rafaela do Watykanu i dał mu ważne zlecenia. Papież Juliusz II chciał zobaczyć artystyczne odrodzenie i odtworzyć prestiż starożytnego Rzymu. To było fortunne połączenie – mecenat papieża i artyści wysokiego renesansu, tacy jak Rafael. Papież poprosił Rafaela o udekorowanie freskami pokoju w swojej rezydencji. Papież był pod takim wrażeniem pracy Rafaela, że kazał usunąć inne freski, aby mieć więcej miejsca dla Rafaela.

Raphael malował postaci z Biblii, a także osobistości starożytności, takie jak słynny obraz Szkoła ateńska, który przedstawiał Platona, Arystotelesa i innych filozofów. Jest on uważany za hołd wysokiego renesansu dla starożytnej kultury greckiej. Nadał mu nawet współczesny charakter, malując siebie w rogu (w czarnej czapce po prawej stronie)

Zlecenie Rafaela powstało w tym samym czasie, gdy Michał Anioł malował Kaplicę Sykstyńską, i chociaż Kaplica Sykstyńska przyćmiła dzieło Rafaela, jego obrazy są nadal uważane za jedne z najwspanialszych w sztuce europejskiej. Mówi się również, że Rafael zakradał się do Kaplicy Sykstyńskiej i tworzył odciski dzieł Michała Anioła. Były one bardzo popularne, dając wgląd w arcydzieła Michała Anioła i talent Rafaela do odtwarzania tego, co widział.

Nawet podczas pracy dla papieża znalazł czas na inne zlecenia, takie jak bankier Agostino Chigi. Rafaela obchodziła również architektura Rzymu i inskrypcje z czasów antycznych. W 1515 roku otrzymał prawne uprawnienia do nadzorowania wydobycia starożytnego kamienia. Raphael chciał mieć pewność, że starożytne inskrypcje zostaną zachowane, zanim kamień zostanie ponownie użyty. Jego wczesna śmierć była niefortunna, ponieważ nigdy nie był w stanie ukończyć archeologicznej mapy miasta.

Osobowość

Raphael był zauważany za swój naturalny urok, wesołość i dżentelmeński styl. W porównaniu z Michałem Aniołem, Rafael był o wiele bardziej swobodny w kręgach towarzyskich; nie miał tej samej gwałtowności, która wpędziła Michała Anioła w kłopoty. Potrafił bez rozdźwięku prowadzić duży warsztat – współcześni odnotowują jego zdolność do łagodzenia nieporozumień i sporów między malarzami i mecenasami. Połączenie umiejętności politycznych, społecznych i artystycznych było rzadkim połączeniem.

Malarstwo

Raphael czasami cierpi z powodu nieuniknionego porównania do Da Vinci i Michała Anioła – dwóch najbardziej utalentowanych artystów w historii, ale był wpływową postacią w swoim własnym prawie. Może nie miał tego samego geniuszu wynalazczego, ale miał najwyższy wdzięk malarski i oddanie swojej sztuce. Skupił się na bardziej klasycznej interpretacji doskonałości, ale nadal pozostawał pod pewnym wpływem współczesnej tradycji florenckiej. Znany był z techniki rysowania swoich obrazów w stanie surowym przed rozpoczęciem właściwego malowania. Rysunki te służyły mu do pracy nad kompozycją i formą. Zdarzało się, że na jeden obraz powstawało kilka rysunków, ukazujących różne podejścia do tego samego tematu. Poza malarstwem Rafael był także znanym architektem, rysownikiem i wraz z Raimondim drukarzem swoich rycin.

Nauczyciel i dziedzictwo

Oprócz tego, że był wielkim malarzem, Rafael był także znanym nauczycielem, który potrafił zainspirować swoich kolegów uczniów do wyższych standardów. Miał jedną z największych szkół artystycznych w Rzymie, w której uczyło się ponad pięćdziesięciu uczniów. Jego entuzjazm i talent sprawiły, że jego szkoła stała się słynnym miejscem sztuki. Siła jego szkoły umożliwiła również rozpowszechnienie stylu malarskiego Rafaela w całych Włoszech. Przez wiele lat jego styl doskonałej formy i równowagi był nauczany w wielkich akademiach sztuki. W biografii Vasari powiedział o Rafaelu

„posiadacze tak rzadkich i licznych darów, jakie można było zobaczyć u Rafaello da Urbino, nie są jedynie ludźmi, ale śmiertelnymi bogami.”

Życie osobiste

Raphael nigdy się nie ożenił, choć miał kilka romansów. Vasari twierdził: „On (Raphael) był osobą bardzo kochliwą, rozkoszującą się bardzo kobietami i zawsze gotową im służyć”. Zaręczył się w 1514 roku z Marią Bibbieną – siostrzenicą kardynała, choć wydaje się, że stracił zainteresowanie i nigdy się nie ożenił.

Był zabezpieczony finansowo dzięki prowizjom od obrazów, a także dochodom z bycia Groom of the Chamber – oficjalnego stanowiska papieskiego, które dawało mu znaczny status.

Zmarł 6 kwietnia 1570 roku, w wieku zaledwie 37 lat (choć niektórzy twierdzą, że zmarł w wieku 33 lub 34 lat. Odszedł po ciężkiej, ostrej chorobie. Nie ma pewności co do przyczyny śmierci, choć Vasari (który potrafił być liberalny w stosunku do prawdy) sugerował, że była ona spowodowana „nadmiarem miłości”

Był praktykującym katolikiem i przed śmiercią zdążył się wyspowiadać i przyjąć ostatnie obrzędy.

Pozostawił po sobie znaczną spuściznę i był celebrowany już za życia, tysiące ludzi uczestniczyło w jego pogrzebie. Został pochowany w Panteonie – gdzie na jego grobie widnieje napis

„Tu spoczywa ów sławny Rafael, przez którego Natura bała się być pokonana, gdy żył, a gdy umierał, bała się sama umrzeć.”

Wybrane dzieła sztuki

Raphael zobrazował wiele obrazów religijnych.

Madonna na łące

Jest to klasyczny przykład sztuki Rafaela. Kompozycja wykorzystuje technikę Da Vinci, polegającą na malowaniu postaci przy użyciu trójkąta jako podstawy. Rafael narysował również wiele czułych i pełnych współczucia wizerunków Madonny. Nadał obrazowi wdzięk, delikatność i spokój. Kontrastuje z burzliwymi politycznie czasami renesansu.

Zagłada

To zamówienie zostało złożone przez Atalantę Baglioni, której syn zginął w walkach frakcyjnych. Raphael pracował nad nim przez dwa lata, rysując wstępne zarysy postaci, zanim był szczęśliwy. Obraz oddawał zarówno agonię śmierci, jak i troskę bliskich Chrystusa, którzy przenoszą jego ciało z krzyża do grobu. Giogio Vasari pisze o tym obrazie.

„W tym najbardziej boskim obrazie znajduje się Martwy Chrystus niesiony do Grobu, wykonany z taką świeżością i taką miłującą troską, że wydaje się dla oka, iż został dopiero co namalowany.”

Cyt: Pettinger, Tejvan. „Biography of Raphael”, Oxford, UK – www.biographyonline.net. Opublikowano: 12 stycznia 2014. Ostatnia aktualizacja 12 marca 2020.

Raphael Taschen Series at Amazon

Powiązane strony

Artyści – Lista wielkich artystów, w tym Leonardo da Vinci, Claude Monet, Vincent Van Gogh, Pablo Picasso, Michelangelo i Rembrandt.

Sławni Włosi – Włoscy kompozytorzy, artyści, politycy i autorzy. W tym Juliusz Cezar, Marek Aureliusz, św Franciszek z Asyżu, Michał Anioł, Giuseppe Garibaldi i Katarzyna Sienna.

Największe obrazy wszech czasów. W tym Mona Lisa Leonarda da Vinci; Stworzenie Adama – Kaplica Sykstyńska Michała Anioła; i Maki w polu – Claude Monet

10 Największe dzieła sztuki wszech czasów. W tym Pieta i Posąg Dawida Michała Anioła; Ekstaza św. Teresy Berniniego oraz Słoneczniki Vincenta Van Gogha.

10 najsłynniejszych obrazów – Zawiera słynne dzieła takie jak; Mona Lisa, Ostatnia Wieczerza, Krzyk, Dziewczyna z perłowym kolczykiem.