The wakacje zyskały złą reputację za bycie emocjonalnym roller coaster. Zamiast doświadczać sezonu pokoju, wielu ludzi obawia się tego czasu w roku jako sezonu stresu i postrzępionych emocji. Ale to nie musi być w ten sposób. Ty możesz przynieść dar pokoju do siebie, jak nikt inny nie może. Postępując zgodnie z siedmioma krokami emocjonalnego uwolnienia, możesz uwolnić się od bólu starych ran, pretensji i mechanizmów obronnych, poszerzając swoją świadomość i poprawiając samopoczucie. Nie spiesz się z każdym krokiem, pozostając z nim aż do poczucia zakończenia, zanim przejdziesz do następnego.
Krok 1: Weź odpowiedzialność za własne uczucia
Gdy ktoś cię zranił lub skrzywdził, istnieje tendencja do trzymania się winy i oskarżeń, lub życzenie, aby ta druga osoba poprosiła o przebaczenie i wyraziła jak bardzo jej przykro z powodu tego, co ci zrobiła. Takie życzenia prawie nigdy się nie spełniają, a kiedy trzymasz się toksycznych emocji, tylko stajesz się ofiarą samego siebie.
Aby zacząć zmieniać tę sytuację, po pierwsze, weź odpowiedzialność za swoje uczucia. To nie jest to samo, co obwinianie siebie lub znalezienie wymówki, aby osoba, która cię zraniła, wyszła z tego cało. Zamiast tego mówimy sobie: „Nikt poza mną nie odczuwa tej krzywdy (złości lub urazy), dlatego to do mnie należy zrobienie czegoś w tej sprawie. Przyjmuję odpowiedzialność za to, jak się czuję.”
Krok 2: Bądź świadkiem emocji z dystansem
Są tylko dwa sposoby, w jakie możesz odnieść się do starej emocji: albo z przywiązaniem albo z dystansem. Jeśli jesteś przywiązany, wtedy przypomnienie o przeszłości przywołuje stary ból lub zło, a ty żywo przeżywasz toksyczne uczucia od nowa. Kiedy jesteś odłączony, z drugiej strony, stare uczucie nie wyzwala cię; możesz czuć to bez coraz się w emocjonalnym zdenerwowany.
Aby dokonać przesunięcia z przywiązania do odłączenia, przypomnij sobie sytuację emocjonalną, którą chcesz uwolnić, siedząc spokojnie i pozwalając mu wrócić. Zamiast myśleć o sytuacji lub zaangażowanych osobach, zamknij oczy i poczuj swoje ciało. Pozwól, aby Twoja uwaga łatwo dotarła do każdego napięcia, naprężenia, dyskomfortu lub bólu. Nie zmuszaj się do niczego. Jeśli uczucie jest zbyt intensywne, weź głęboki oddech i otwórz oczy – to spowoduje, że wyjdziesz z kontaktu z tym uczuciem.
Jeśli uczucie jest możliwe do opanowania, wizualizuj białe światło przenikające obszar, w którym występuje to uczucie. Po kilku sekundach zobacz, jak białe światło opuszcza twoje ciało podczas wydechu. Miej zamiar odesłać starą emocję. Wykonuj to ćwiczenie przez kilka minut, aż uczucie się zmniejszy. Nie musisz uwalniać jej całkowicie – często stare zakleszczone emocje wymagają kilku powtórzeń, jednej sesji dziennie, aby zakończyć uwalnianie, lub nawet więcej, jeśli uwalniasz głębokie, długo utrzymywane doświadczenie.
Kluczem do oderwania się jest unikanie mentalnego odtwarzania starej sytuacji na nowo. Zamiast tego połóż swoją uwagę całkowicie na fizyczną reakcję utrzymywaną wewnątrz ciała, co daje ci możliwość bycia bardziej oderwanym.
Krok 3: Wyraź emocję
Układanie uczuć w słowa pomaga na dwa sposoby: daje ci większą jasność i dostęp do emocji, którą chcesz uwolnić, i daje twojemu umysłowi coś pozytywnego do zrobienia w procesie uwalniania. Technika wyrażania emocji składa się z trzech części.
- Część pierwsza: Spisz całą historię tej starej emocji, przypominając sobie, kto co zrobił, jak się czułeś i jakie były tego konsekwencje. Nie pomijaj niczego opisując, jak bardzo czułeś się zraniony, oburzony, wykorzystany, zdradzony lub ofiarą. To jest twoja relacja w pierwszej osobie o tym, co się stało i jak się czułeś.
- Część druga: Teraz zapisz tę samą historię tak, jak opowiedziałaby ją druga osoba w tej sytuacji. Twoja relacja pierwszoosobowa zmienia się w relację drugoosobową. Z taką samą ilością szczegółów opowiedz drugą stronę tej historii. Nie wprowadzaj własnych win ani osądów. Podobnie jak na sali sądowej, druga osoba opowiada swoją stronę historii.
- Część trzecia: Na koniec załóż czapkę reportera i opowiedz historię jeszcze raz, tym razem w trzeciej osobie. Wyobraź sobie, że dziennikarz lub detektyw bada sytuację i pisze obiektywny raport o tym, co się stało.
Krok 4: Podziel się doświadczeniem z kimś, kogo kochasz i komu ufasz
Następnym krokiem jest podzielenie się swoim doświadczeniem z bliskim powiernikiem, takim jak przyjaciel lub członek rodziny. Ważna uwaga: Jeśli twoja emocja jest zakorzeniona w traumatycznym doświadczeniu lub sekretnym wstydzie, którym nigdy z nikim się nie dzieliłeś, najlepiej poszukać pomocy profesjonalnego terapeuty.
Wszystko wskazuje na to, że twoi przyjaciele i rodzina już słyszeli twoje skargi. Tym razem jednak odnieś się do trzech kroków, które właśnie podjąłeś. Zamiast szukać współczucia dla swoich urazów lub prosić o pomoc czy współczucie, teraz odsłaniasz, jak zamierzasz uzdrowić i uwolnić tę starą bolesną emocję.
Już przez samo dzielenie się swoim procesem emocjonalnego uwolnienia, pogłębiasz swoje zaangażowanie w niego. W tym samym czasie, uwolnienie zacznie się czuć bardziej realnie, ponieważ inni zostali włączeni w ten proces.
Krok 5: Refleksja nad emocją
Do tej pory, zablokowana emocja zaczęła się rozwiewać. Nie jesteś już przez nią uwięziony i nie jesteś ofiarą przeszłych wydarzeń. Poświęć trochę czasu i zadaj sobie krytyczne pytanie: Czy trzymanie się pomaga mi, czy pogarsza sytuację? Nie zadawaj tego pytania powierzchownie i upewnij się, że głęboko zastanowisz się nad tym, co jest prawdą. Istnieje perwersyjna satysfakcja, którą wszyscy odczuwamy pielęgnując nasze rany i urazy. W fantazji, dokładamy wszelkich rodzajów zemsty i kary, co może sprawiać wrażenie, że nam pomaga, podczas gdy tylko wzmacnia nasz ból.
Jeśli nadal czujesz, że utknąłeś w starej emocji, bądź cierpliwy wobec siebie. Poczekaj aż poczujesz się spokojniejszy i bardziej skoncentrowany. Być może będziesz chciał powtórzyć poprzednie kroki po raz drugi. Istotne jest, abyś zobaczył, bardzo jasno i racjonalnie, że twoja interpretacja wydarzeń – i wynikające z niej bolesne emocje – nie pomaga ci. Zamknęła drogę do otwartości, zaufania i wewnętrznego spokoju.
Krok 6: Uwolnienie poprzez rytuał, który jest pamiętny
Rytuał jest jak narysowanie linii na piasku, przekroczenie jej i nie oglądanie się za siebie. Taki rytuał jest ważny w przypadku głębokich, długo utrzymywanych uczuć. Świadomie pracowałeś nad momentem uwolnienia emocji. Spraw, aby rytuał był taki, który będziesz pamiętał. Od ciebie zależy, czy rytuał będzie prywatny, czy podzielisz się nim z innymi bliskimi ci osobami.
Jaki rodzaj rytuału? Niektórzy ludzie spisują historię swojego procesu do tego momentu i palą papier w ognisku na plaży, wyrzucając popiół do morza lub na wiatr. Inni biorą kamień lub skałę i symbolicznie „ładują” go swoją historią i emocjami przed wrzuceniem go do oceanu lub rzeki. Rytuał może być wykonany z wyrzucania starych pamiątek i zdjęć. Bądź kreatywny i wybierz coś, co będzie trzymać się w umyśle jako decydujący punkt zwrotny.
Krok 7: Świętuj uwolnienie
Ten krok jest samooczywisty, ale pamiętaj, aby go uwzględnić. Kiedy zablokowana emocja zostaje uwolniona, pojawia się luka lub dziura tam, gdzie kiedyś była. Chcesz ją wypełnić lekkością i radością. Chcesz sobie pogratulować, że naprawdę coś osiągnąłeś. Celebracja najbardziej pozytywnego rodzaju, w duchu odnowy, jest wezwana.
Używając tego procesu konsekwentnie, stopniowo będziesz w stanie puścić stare rany i urazę, uwalniając się, aby doświadczyć swojego wrodzonego stanu pokoju i dobrego samopoczucia. Jest to dar nie tylko dla ciebie samego, ale dla każdego w twoim życiu i dla świata poza nim.
.