Free Press

Grupa robotników kamiennych w kamieniołomie granitu braci Jones w Barre
Fotografia dzięki uprzejmości Mirandy Burwell

Stan Nowa Anglia Vermont szczyci się bogatą historią odzwierciedlającą szerokie doświadczenie amerykańskie. Jego historie opowiadają o wczesnym osadnictwie kolonialnym, rozwoju przemysłowym, nadejściu kolei, silnej tradycji rolniczej, migracji ludów poszukujących ziemi i możliwości oraz rozwoju małych samowystarczalnych społeczności w całym stanie. Jako jeden z najmniejszych stanów, Vermont jest regionem górzystym z dużymi rzekami i dolinami. Pasmo górskie Green Mountain, które rozciąga się przez środek stanu i hrabstwo Washington, jest największym i najbardziej widocznym naturalnym elementem Vermont. W rzeczywistości nazwa stanu pochodzi właśnie od niego: Ver, od francuskiego słowa oznaczającego zieleń, vert; oraz -mont od góry. Francuscy koloniści, podróżujący na południe z Kanady, byli pierwszymi europejskimi imigrantami na tych ziemiach. Ich rola we wczesnym rozwoju tego obszaru jest odzwierciedlona w wielu nazwach miejsc w Vermont, takich jak Montpelier, Calais i Lake Champlain.

Rdzenni Amerykanie, głównie z plemienia Abenaki, żyli w Vermont od 10 000 lat. W 1609 roku, francuski odkrywca Samuel de Champlain był pierwszym Europejczykiem, który postawił stopę w Vermont. W XVII wieku kilka francuskich osad wojskowych zostało założonych i opuszczonych, a obszar ten stał się przede wszystkim drogą przelotową między francuskimi i rdzennymi osadami amerykańskimi na północy a osadami angielskimi na południu. Gdy Anglicy powoli posuwali się na północ, pierwsze białe osady powstały w Forcie St. Anne, na Isle La Motte, na środku jeziora Champlain w pobliżu Kanady. Fort Dummer, w pobliżu obecnego Brattleboro, został założony w 1724 roku przez kolonistów z Massachusetts i stał się pierwszą stałą osadą europejską w Vermont. Do czasu Rewolucji Amerykańskiej, wielu innych angielskich kolonistów migrowało na ziemie Vermont. Przybyli oni z Massachusetts, Connecticut, New Hampshire i Nowego Jorku, ponieważ te angielskie kolonie rozszerzyły swoje granice na terytorium Vermont.

Spaulding School i Robert Burns Memorial Statue, wyrzeźbione przez włoskiego imigranta Elia Corti, w Barre. Statua wzniesiona przez szkockich imigrantów z Barre dla upamiętnienia szkockiego poety Burnsa.
Fotografia dzięki uprzejmości Vermont Division for Historic Preservation

Z kolonistami z New Hampshire i Nowego Jorku roszczącymi sobie prawa do Vermontu, w XVIII wieku nastąpił okres zamieszania, ponieważ ich dotacje do ziemi i tytuły własności nakładały się na siebie. W burzliwych latach prowadzących do Rewolucji Amerykańskiej, kilka aktów rebelii miało miejsce w Vermont, które nie były przeciwko Koronie Brytyjskiej, ale przeciwko prowincji Nowy Jork. Słynni „Green Mountain Boys” z Vermont, grupa kolonistów z New Hampshire zorganizowana przez Ethana Allena w latach 1770-71, byli wśród tych, którzy nękali i atakowali osadników z Vermont z tytułami własności ziemi wydanymi przez Nowy Jork. Potyczki te ustały, gdy na terytorium dotarły wieści o rewolucji. W 1775 roku Allen i inni mieszkańcy Vermontu zdobyli ważne brytyjskie forty na północy, w tym forty Ticonderoga i Crown Point nad jeziorem Champlain. Rozprzestrzeniające się wieści o ich zwycięstwach były znaczące, ponieważ wskazywały innym kolonistom, że rewolucja jest naprawdę zjednoczoną sprawą amerykańską.

Pośród bitew, debat i kongresów Rewolucji, Vermont zorganizował się jako niezależna republika i został przyjęty do Unii jako 14 stan w 1791 roku. W następnej dekadzie populacja stanu wzrosła prawie dwukrotnie, a małe samowystarczalne społeczności rozwijały się powoli, zamieszkane głównie przez ludzi z Nowego Jorku i innych stanów Nowej Anglii. Podłączenie linii kolejowych do Vermont w połowie XIX wieku znacznie rozszerzyło możliwości eksportu i importu towarów, informacji i ludzi. Wraz z tą ekspansją gospodarczą nastąpił znaczny, szybki rozwój wielu małych miasteczek Vermont. Podczas gdy większość imigrantów z Vermont w tym okresie była pochodzenia angielskiego, po raz pierwszy pojawił się również duży napływ osób nieanglojęzycznych. Imigracja tysięcy wykwalifikowanych kamieniarzy z Włoch, szukających możliwości wykorzystania swoich umiejętności, umożliwiła rozwój przemysłu granitowego w Barre. Wpływ ich obecności w mieście można dostrzec w Socialist Hall i Italian Baptist Church.

Rodzic z Vermont, prezydent Chester A. Arthur, 1881
Fotografia dzięki uprzejmości National Portrait Gallery, Smithsonian Institution, NPG.67.62

Bogactwo, któremu sprzyjała kolej, trwało do końca XIX i na początku XX wieku. Przemysł, przedsiębiorstwa, rolnictwo i ludność stanu kwitły. Dwóch rodowitych mieszkańców Vermont, Chester A. Arthur i Calvin Coolidge, pełniło w tym okresie funkcję prezydenta. Jednak zmiany w gospodarce XX wieku, które rozpoczęły się na początku wieku, wpłynęły na rentowność Vermont w coraz bardziej konkurencyjnym i globalnym rynku. Vermont był świadkiem wielu zmian w ostatniej połowie XX wieku. Turyści odkryli naturalne piękno tego stanu, stoki narciarskie i charakter małych miasteczek. Podczas gdy turystyka w Vermont gwałtownie wzrosła, inne aspekty gospodarki Vermont, takie jak rolnictwo, młynarstwo i kamieniołomy odnotowały spadek.

Zabytki hrabstwa Washington opowiadają konkretne historie z historii Vermont. Geograficznie, hrabstwo Washington znajduje się w centrum stanu, w którym znajduje się stolica Montpelier, bardziej przemysłowa społeczność Barre oraz wiele małych miast i wsi rozproszonych wzdłuż dolin Gór Zielonych. Region ten charakteryzuje się umiarkowanymi średnimi temperaturami, letnie maksima sięgają połowy lat 80-tych, jesienne i wiosenne miesiące mają maksima w połowie lat 50-tych, a niskie w latach 20-tych i 30-tych. Hrabstwo Washington otrzymuje 40 cali deszczu rocznie i ma najcięższe opady śniegu w całym stanie, średnio 10 stóp każdego roku. Taka ilość opadów zawsze stanowiła wyzwanie dla mieszkańców Vermon. Pomimo najkrótszego sezonu wegetacyjnego w Vermont (mniej niż cztery miesiące), hrabstwo Washington historycznie było gospodarką opartą na rolnictwie, wspomaganą przez liczne małe zakłady przemysłowe w wioskach hrabstwa. Wiele z miejsc na naszej trasie odzwierciedla ten aspekt historii tego obszaru, jak również zmiany przyniesione przez kolej, różnorodne gałęzie przemysłu, które się tam rozwinęły, oraz środowisko budowlane, które było tłem dla tego wszystkiego.