Morderstwo i chaos były przez lata tematem wielu popularnych piosenek, choć częściej opowieści, wokół których obracają się takie utwory, są całkowicie fikcyjne. Johnny Cash nigdy nie zastrzelił człowieka w Reno, a wydarzenia opisane w tak znanych piosenkach jak „El Paso” czy „I Shot The Sheriff” nie miały miejsca w rzeczywistości. Tego samego nie można jednak powiedzieć o „Stagger Lee” – piosence, która odeszła nieco od faktów w ciągu swoich licznych żywotów w ciągu ostatnich ponad 100 lat, ale jest to piosenka zainspirowana prawdziwym morderstwem, które miało miejsce 27 grudnia 1895 r. w St. Louis, Missouri, podczas kłótni w barze, w której uczestniczyli mężczyzna o imieniu Billy i inny o imieniu „Stag” Lee.
Pod nagłówkiem „Shot in Curtis’s Place”, historia, która ukazała się w wydaniu następnego dnia St Louis Daily Globe-Democrat rozpoczęła się, „William Lyons, 25, kolorowy, ręka levee … został postrzelony w brzuch wczoraj wieczorem o godzinie 10 w saloonie Billa Curtisa … przez Lee Sheldon, również kolorowy.” Według relacji Globe-Democrat, Billy Lyons i „Jeleń” Lee Sheldon „pili i byli w doskonałych nastrojach”, kiedy kłótnia o „politykę” zagotowała się i Lyons „zerwał Sheldonowi kapelusz z głowy”. Podczas gdy kolejne muzyczne interpretacje tej historii przedstawiały spór jako dotyczący hazardu, zachowywały kluczowy szczegół dotyczący nakrycia głowy „Jeleń” Lee Sheldona i jego rzeczowej reakcji na jego utratę: „Sheldon wyciągnął rewolwer i strzelił Lyonsowi w brzuch… Kiedy jego ofiara upadła na podłogę, Sheldon wziął kapelusz z ręki rannego i spokojnie odszedł.”
W swojej książce z 2003 roku Stagolee Shot Billy, opartej na jego wcześniejszej pracy doktorskiej na ten temat, naukowiec Cecil Brown opowiada historię o tym, jak prawdziwy „Stag” Lee stał się ikoniczną postacią w afroamerykańskim folklorze i jak jego historia stała się przedmiotem różnych muzycznych renderingów „od parowca do epoki elektronicznej w amerykańskim XXI wieku.” Najsłynniejsze z tych muzycznych wykonań to „Stack O’ Lee Blues” z 1928 roku autorstwa Mississippi Johna Hurta oraz „Stagger Lee” z 1959 roku, nieprawdopodobny przebój popowy nr 1 dla Lloyda Price’a. Wersje tej historii pojawiły się również, jednak, w piosenkach artystów tak szerokiego zakresu, jak Woody Guthrie, Duke Ellington, Bob Dylan, James Brown, The Clash, Grateful Dead i Nick Cave.
.