Manipulacja w znieczuleniu jest techniką leczenia sztywności i słabego zakresu ruchu po całkowitej artroplastyce stawu kolanowego (TKA) lub operacji rewizyjnej stawu kolanowego. Sztywność i zmniejszenie zakresu ruchu po TKA występuje u około 6 do 7% pacjentów.1 MUA jest zabiegiem niechirurgicznym, wykonywanym w szpitalu z pacjentem w znieczuleniu ogólnym lub rdzeniowym.
Podczas całkowitej wymiany stawu kolanowego niektóre wewnętrzne tkanki ciała są wystawione na działanie powietrza, co powoduje odparowanie niezbędnych płynów smarujących w obrębie tkanek ciała. Jeżeli płyny te nie zostaną szybko uzupełnione po operacji, mięśnie dotknięte chorobą, które normalnie ślizgają się po sobie, mogą się związać i utworzyć zrosty, które mogą powodować ból i w znacznym stopniu ograniczać możliwość poruszania uszkodzonym stawem.
Lekkie zrosty można często opracować za pomocą fizjoterapii oraz technik masażu/manipulacji leczniczej. Jeśli jednak zrosty są duże, leczenie w celu uwolnienia stawu może wymagać manipulacji ortopedycznej w znieczuleniu. Częstość występowania zrostów i tkanki bliznowatej wymagającej zastosowania ortopedycznej MUA jest niska i występuje w 3,9 – 4,6% przypadków całkowitej wymiany stawu kolanowego.2,3
Procedura MUA
Manipulacja w znieczuleniu (MUA)
Ponieważ w znieczuleniu pacjent nie ma odruchów i wrażliwości na ból, manipulacja przy użyciu określonych manewrów służy rozbiciu włóknistych zrostów wokół stawu i otaczających go tkanek.
Podczas MUA po wymianie stawu kolanowego pacjent jest ułożony na plecach, a biodro jest zgięte do 90 stopni. Noga trzymana blisko stawu kolanowego wywiera stały, stopniowy nacisk do momentu, w którym chirurg słyszy i czuje odrywanie się zrostów. Kolano jest utrzymywane w tej pozycji przez 20 do 30 sekund. Po zakończeniu zabiegu pacjent jest zazwyczaj wypuszczany do domu jeszcze tego samego dnia, chociaż niektórzy chirurdzy wolą zatrzymać pacjenta na noc w celu zapewnienia odpowiedniego leczenia bólu.
Po zabiegu zaleca się stosowanie aktywnej, wspomaganej fizykoterapii w celu utrzymania zgięcia stawu i opóźnienia powstawania nowych zrostów. U niektórych pacjentów można zastosować urządzenie do ciągłego ruchu biernego (CPM) w celu utrzymania zgięcia stawu.
Niektórzy doświadczają rozległego bólu po zabiegu MUA, jednak u wielu osób poziom bólu jest średni i możliwy do opanowania dzięki oblodzeniu kolana oraz przepisanym przez lekarza lekom przeciwbólowym. Może wystąpić pewien obrzęk okolicy kolana, który na początku skutkuje słabym zgięciem – co może być niepokojące, gdyż może sprawiać wrażenie, że zabieg się nie powiódł. W ciągu kilku tygodni stosowania leków przeciwbólowych, oblodzenia i uniesienia, sztywność zazwyczaj ustępuje i pojawia się większy zakres ruchu.
Osoby wykonujące pracę o niewielkich wymaganiach fizycznych mogą być w stanie powrócić do pracy w ciągu kilku dni po zabiegu, jeżeli poziom bólu jest możliwy do opanowania.
Ryzyko związane z zabiegiem MUA po TKR
Chociaż niezwykle rzadkie, powikłania związane z zabiegiem MUA są często związane z siłą użytą do manipulacji kolanem, co prowadzi do złamania kości lub rozerwania rany.1 Użycie siły wystarczającej do przerwania zrostów bez złamania kości jest umiejętnością i przezorni chirurdzy będą ostrzegać swoich pacjentów o tym ryzyku. Inne względy, które mogą wykluczyć osobę z poddania się MUA obejmują: osteoporozę lub inne zaburzenia osłabiające kości, choroby serca, zaawansowany wiek, choroby układu krążenia i ostre zapalenie stawów.
Wyniki MUA
Większość osób doświadcza zwiększenia zakresu ruchu po MUA, nawet jeśli występuje tymczasowo dodatkowa bolesność mięśni. W przypadkach dotyczących zrostów mięśniowych i skróconych tkanek, powinna nastąpić znacząca zmiana, natychmiast lub w ciągu kilku tygodni po zabiegu. Najważniejszym elementem opieki po MUA jest ustalenie programu, który pozwoli pacjentowi nauczyć się, jak utrzymać funkcję i zakres ruchu, odzyskać siłę i zapobiec przyszłemu bólowi i niepełnosprawności.4
Źródła
- Alejandro González Della Valle, MD, Alejandro Leali, MD, and Steven Haas, MD, „Etiology and Surgical Interventions for Stiff Total Knee Replacements” http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2504257/
- Ingmar Ipach, Falk Mittag, Julia Lahrmann, Beate Kunze and Torsten Kluba, „Arthrofibrosis after TKA – Influence factors on the absolute flexion and gain in flexion after manipulation under anaesthesia” http://www.biomedcentral.com/1471-2474/12/184
- I. Ipach, R. Schäfer, J. Lahrmann, T. Kluba, „Stiffness after knee arthrotomy: Evaluation of prevalence and results after manipulation under anaesthesia” http://www.em-consulte.com/en/article/288187
- Sean E. Fitzsimmons, MD, Edward A. Vazquez, BS, and Michael J. Bronson, MD, „How to Treat the Stiff Total Knee Arthroplasty? A Systematic Review” http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2835585/
Filed Under:Wymiana stawu kolanowegoRecovering from Knee Replacement, Resurfacing, RevisionRecovering from Knee Replacement
Więcej artykułów na temat stawu kolanowego & FAQs