Leczenie chirurgiczne
Jeśli Twój stan nie ulega poprawie przy zastosowaniu leczenia niechirurgicznego, lekarz może zaproponować operację. Operacja może być również opcją, jeśli masz inne problemy z barkiem.
Podczas artroskopii, chirurg wprowadza artroskop i małe instrumenty do stawu barkowego.
Operacja zapalenia ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia jest zazwyczaj wykonywana artroskopowo. Pozwala to lekarzowi na ocenę stanu ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia, jak również innych struktur w barku.
Podczas artroskopii chirurg wprowadza do stawu ramiennego małą kamerę, zwaną artroskopem. Kamera wyświetla obrazy na ekranie telewizora, a chirurg wykorzystuje te obrazy do prowadzenia miniaturowych instrumentów chirurgicznych.
Naprawa. Rzadko, ścięgno mięśnia dwugłowego ramienia może być naprawione w miejscu, gdzie przyczepia się do panewki stawu ramiennego (glenoidy).
Naprawa ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia. W niektórych przypadkach, uszkodzony fragment bicepsa jest usuwany, a pozostałe ścięgno jest ponownie przyczepiane do kości ramiennej (humerus). Procedura ta nazywana jest tenodezą bicepsa. Usunięcie bolesnej części bicepsa zwykle powoduje ustąpienie objawów i przywrócenie prawidłowej funkcji.
W zależności od sytuacji, chirurg może zdecydować się na wykonanie tego zabiegu artroskopowo lub przez otwarte nacięcie.
Tenotomia. W ciężkich przypadkach, głowa długa ścięgna bicepsa może być tak uszkodzona, że nie jest możliwa jej naprawa lub tenodeza. Chirurg może po prostu zdecydować się na uwolnienie uszkodzonego ścięgna bicepsa z jego przyczepu. Nazywa się to tenotomią bicepsa. Ta opcja jest najmniej inwazyjna, ale może spowodować wybrzuszenie Popeye’a w ramieniu.
Powikłania chirurgiczne. Ogólnie rzecz biorąc, wskaźniki powikłań są niskie, a chirurg może je skorygować bez trudu.
Infekcje, krwawienie, sztywność i inne problemy są możliwe powikłania. Są one bardziej prawdopodobne w przypadku otwartych zabiegów chirurgicznych niż w przypadku operacji artroskopowych.
Rehabilitacja. Po operacji lekarz zaleci plan rehabilitacji w oparciu o wykonane zabiegi. Przez kilka tygodni pacjent może nosić temblak w celu ochrony naprawionego ścięgna.
Powinien mieć możliwość natychmiastowego użycia ręki do codziennych czynności – pisania, korzystania z komputera, jedzenia lub mycia. Lekarz może ograniczyć niektóre czynności, aby umożliwić gojenie się naprawionego ścięgna. Ważne jest, aby po operacji przestrzegać zaleceń lekarza, aby uniknąć uszkodzenia naprawionego bicepsa.
Wkrótce lekarz rozpocznie wykonywanie ćwiczeń terapeutycznych. Ćwiczenia gibkościowe poprawią zakres ruchu w barku. Ćwiczenia wzmacniające bark będą stopniowo dodawane do Twojego planu rehabilitacji.
Wynik operacji. Większość pacjentów osiąga dobre wyniki. Zazwyczaj odzyskują oni pełny zakres ruchu i są w stanie poruszać ramionami bez bólu. Osoby uprawiające bardzo wymagające sporty napowietrzne czasami muszą ograniczyć te czynności po operacji.
.