Testowanie metodą łańcuchowej reakcji polimerazy (PCR) może być lepsze od testowania antygenów moczu przy diagnozowaniu legionellozy, zgodnie z badaniem opublikowanym w European Journal of Clinical Microbiology & Infectious Diseases.
Rodzaj Legionella obejmuje ponad 50 gatunków i 70 grup serologicznych bakterii, przy czym prawie połowa gatunków jest związana z chorobami ludzi. Legionella pneumophila serogrupa 1 (Lp1) jest najczęstszą przyczyną. Zakażenie Legionellą powoduje 2 różne postacie kliniczne: chorobę legionistów, atypowe zapalenie płuc, oraz gorączkę Pontiac, łagodną infekcję górnych dróg oddechowych z niespecyficzną chorobą grypopodobną. Chociaż hodowla próbek z dróg oddechowych jest uważana za złoty standard w diagnostyce legionellozy, to jej wykonanie wymaga specjalistycznej wiedzy i kilkudniowej inkubacji na skomplikowanych podłożach. Dlatego większość diagnoz opiera się na komercyjnych testach na obecność antygenu w moczu, ze względu na łatwość pobrania próbki, wynik tego samego dnia, niski koszt i prostotę analizy.
Jednakże test ten ma kilka ograniczeń, w tym brak infekcji innych niż Lp1 (co najmniej 21% przypadków pozostaje niezdiagnozowanych), innych serogrup (L pneumophila) i nieserogrup (L micdadei, L bozemanii i L longbeachae). Dlatego też nadmierne poleganie na badaniu antygenów w moczu stworzyło lukę diagnostyczną dla choroby legionistów wywołanej przez L pneumophila nie należące do grupy 1 oraz inne gatunki. W Europie badanie antygenów moczu stanowi od 82% do 90% narzędzi diagnostycznych stosowanych w celu potwierdzenia choroby legionistów. Ponad dekadę temu do diagnostyki legionellozy wprowadzono testy amplifikacji kwasów nukleinowych (NAAT) wykorzystujące PCR w czasie rzeczywistym, które obecnie są coraz bardziej dostępne dla laboratoriów dysponujących umiarkowanym budżetem. W przeciwieństwie do badania antygenów moczowych, NAAT mogą być opracowane do wykrywania Lp1, innych grup serologicznych i innych gatunków i mają znacznie krótszy czas realizacji niż hodowla, przy swoistości bliskiej 100% i czułości lepszej niż badanie antygenów moczowych i równej lub większej niż hodowla. Dlatego w tym wieloośrodkowym, retrospektywnym badaniu sprawdzono ryzyko pominięcia rozpoznania legionellozy poprzez poleganie wyłącznie na badaniu antygenów moczowych.
Badacze przeprowadzili retrospektywne badanie 14 belgijskich laboratoriów szpitalnych, które wprowadziły własną lub komercyjną metodę PCR w czasie rzeczywistym jako część algorytmu badania pierwszego rzutu w ciężkich zakażeniach dróg oddechowych i porównali ją z wynikami badania antygenów moczowych. Łącznie uwzględniono 71 rutynowo uzyskanych wyników od pacjentów z wykrywalnym DNA Legionella w próbce z dróg oddechowych. Dodatkowo przeprowadzono pierwotne badanie „odwrotne”, do którego włączono wszystkich pacjentów z dodatnim wynikiem badania antygenów moczu, a PCR wykonano zarówno na próbce z górnych, jak i dolnych dróg oddechowych w ramach tego samego epizodu.
Continue Reading
Wyniki wykazały, że molekularne wykrywanie Legionelli miało wyższą czułość w próbkach z dolnych dróg oddechowych w porównaniu z próbkami z górnych dróg oddechowych. W sumie 20 (44,4%) wyników badania antygenów moczu uznano za fałszywie ujemne i przeklasyfikowano na legionellozę na podstawie wyników PCR; dokładniej, 15 zostało sklasyfikowanych jako choroba legionistów, a 5 jako gorączka Pontiac. Bez podejścia syndromicznego, łącznie 26 (39,4%) diagnoz najprawdopodobniej zostałoby opóźnionych lub przeoczonych, ponieważ badanie antygenu moczu lub specyficzne badanie molekularne w kierunku Legionelli nie było wymagane przez klinicystów.
Podsumowując, autorzy badania stwierdzili, że „PCR jest jedyną metodą analizy umożliwiającą poszukiwanie Lp1, jak również gatunków Legionella nie należących do grupy 1 oraz, gdy jest to celowe, gatunków Legionella nie będących pneumofilami, w klinicznie istotnych i odpowiednich ramach czasowych.”
Referencja
Muyldermans A, Descheemaeker P, Boel A, Desmet S, Van Gasse N, Reynders M; w imieniu National Expert Committee on Infectious Serology. Jakie jest ryzyko przeoczenia legionellozy wyłącznie na podstawie badania antygenu moczu? A retrospective Belgian multicenter study . Eur J Clin Microbiol Infect Dis. doi:10.1007/s10096-019-03785-8
.