W różnych kulturach, 2% do 10% ludzi zgłasza posiadanie związków z osobami tej samej płci. W Stanach Zjednoczonych od 1% do 2,2% kobiet i mężczyzn, odpowiednio, identyfikuje się jako homoseksualiści. Pomimo tych liczb, wielu ludzi nadal uważa zachowania homoseksualne za anomalie. Jednak biolodzy udokumentowali zachowania homoseksualne u ponad 450 gatunków, twierdząc, że zachowania osób tej samej płci nie są nienaturalnym wyborem i mogą w rzeczywistości odgrywać istotną rolę w populacjach.
W numerze czasopisma Science z 2019 roku genetyk Andrea Ganna z Broad Institute of MIT i Harvard oraz współpracownicy opisali największe jak dotąd badanie genów związanych z zachowaniami osób tej samej płci. Analizując DNA prawie pół miliona osób ze Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, doszli do wniosku, że geny odpowiadają za od 8% do 25% zachowań osób tej samej płci.
Liczne badania ustaliły, że płeć nie jest tylko męska lub żeńska. Jest to raczej kontinuum, które wyłania się z genetycznego makijażu danej osoby. Mimo to, utrzymują się błędne przekonania, że pociąg do osób tej samej płci jest wyborem, który uzasadnia potępienie lub nawrócenie, i prowadzi do dyskryminacji i prześladowań.
Jestem biologiem molekularnym i jestem zainteresowany tym nowym badaniem, ponieważ dalej oświetla ono genetyczny wkład w ludzkie zachowanie. Jako autor książki „Pleased to Meet Me: Genes, Germs, and the Curious Forces That Make Us Who We Are”, przeprowadziłem szeroko zakrojone badania nad biologicznymi siłami, które spiskują, aby kształtować ludzką osobowość i zachowanie, w tym czynniki wpływające na atrakcyjność seksualną.
Polowanie na 'gejowskie geny’
Nowe odkrycie jest zgodne z wieloma wcześniejszymi badaniami bliźniąt, które wskazywały, że atrakcyjność dla osób tej samej płci jest cechą dziedziczną.
Badanie z 2019 roku jest najnowszym w polowaniu na „gejowskie geny”, które rozpoczęło się w 1993 roku, kiedy Dean Hamer powiązał męski homoseksualizm z sekcją chromosomu X. Ponieważ łatwość i przystępność sekwencjonowania genomu wzrosła, pojawili się dodatkowi kandydaci na geny z potencjalnymi powiązaniami z zachowaniami homoseksualnymi. Tak zwane badania asocjacyjne obejmujące cały genom zidentyfikowały gen o nazwie SLITRK6, który jest aktywny w regionie mózgu zwanym diencephalon, który różni się wielkością u osób homo- i heteroseksualnych.
Badania genetyczne na myszach ujawniły dodatkowych kandydatów genów, które mogą wpływać na preferencje seksualne. Badanie z 2010 roku powiązało preferencje seksualne z genem zwanym mutarotazą fukozy. Kiedy gen ten został usunięty u samic myszy, były one przyciągane do kobiecych zapachów i wolały montować samice niż samców.
Inne badania wykazały, że zaburzenie genu zwanego TRPC2 może powodować, że samice myszy zachowują się jak samce. Samce myszy pozbawione TRPC2 nie wykazują już agresji męsko-męskiej i inicjują zachowania seksualne zarówno wobec samców, jak i samic. Wyrażony w mózgu, TRPC2 funkcjonuje w rozpoznawaniu feromonów, substancji chemicznych, które są uwalniane przez jednego członka gatunku, aby wywołać reakcję u innego.
Z wieloma kandydatami na geny powiązane z homoseksualizmem, wydawało się mało prawdopodobne, że istnieje pojedynczy gen „gejowski”. Idea ta jest dalej wspierana przez nowe badanie, które zidentyfikowało pięć nowych genetycznych loci (stałych pozycji na chromosomach) korelujących z aktywnością osób tej samej płci: dwa, które pojawiły się u mężczyzn i kobiet, dwa tylko u mężczyzn i jeden tylko u kobiet.
Jak te geny mogą wpływać na zachowania osób tej samej płci?
I find it intriguing that some of the genes from men identified in Ganna’s study are associated with olfactory systems, a finding that has parallels to the work in mice. Grupa Ganna znalazła inne warianty genów, które mogą być związane z regulacją hormonów płciowych, które inni naukowcy wcześniej sugerowali odgrywa dużą rolę w kształtowaniu mózgu w sposób, który wpływa na zachowania seksualne.
Mężczyźni z chorobą genetyczną zwaną zespołem niewrażliwości na androgeny mogą rozwinąć żeńskie genitalia i są zwykle wychowywani jak dziewczynki, mimo że genetycznie są mężczyznami – z chromosomem X i Y – i pociągają ich mężczyźni. To sugeruje, że testosteron jest potrzebny do „maskulinizacji” prenatalnego mózgu; jeśli tak się nie stanie, dziecko dorośnie do pożądania mężczyzn.
Podobnie, dziewczyny, które mają genetyczny warunek zwany wrodzonym przerostem nadnerczy są narażone na niezwykle wysoki poziom męskich hormonów, takich jak testosteron, podczas gdy w łonie matki, co może maskulinizować ich mózg i zwiększyć szanse na lesbianizm.
Jest również możliwe, że zmiany hormonalne w czasie ciąży może mieć wpływ na to, jak płód „mózg jest skonfigurowany. U szczurów, manipulacja hormonami podczas ciąży produkuje potomstwo, które wykazuje zachowania homoseksualne.
Dlaczego istnieją zachowania homoseksualne?
Sześć hipotez zostało wysuniętych w celu wyjaśnienia, jak homoseksualizm może być korzystny w utrwalaniu rodzinnych genów. Jedna z nich wiąże się z koncepcją selekcji krewniaczej, w ramach której ludzie pracują nad zapewnieniem przekazywania genów swojej rodziny kolejnym pokoleniom. Wujowie i ciotki geje, na przykład, są „pomocnikami w gnieździe”, którzy pomagają wychowywać dzieci innych członków rodziny, aby pielęgnować drzewo genealogiczne.
Inny pomysł sugeruje, że homoseksualizm jest „cechą kompromisową”. Na przykład, pewne geny u kobiet pomagają zwiększyć ich płodność, ale jeśli te geny są wyrażone u mężczyzny, predysponują go do homoseksualizmu.
Zachowania seksualne są szeroko zróżnicowane i regulowane przez wyrafinowane mechanizmy w całym królestwie zwierząt. Podobnie jak w przypadku innych złożonych zachowań, nie jest możliwe, aby przewidzieć seksualność wpatrując się w sekwencję DNA, jakby to była kryształowa kula. Takie zachowania wyłaniają się z konstelacji setek, być może tysięcy, genów i tego, jak są one regulowane przez środowisko.
Ponieważ nie ma jednego „genu gejowskiego”, istnieją przytłaczające dowody na biologiczną podstawę orientacji seksualnej, która jest zaprogramowana w mózgu przed urodzeniem na podstawie mieszanki genetyki i warunków prenatalnych, z których żaden nie jest wybierany przez płód.
.