Rocín w języku hiszpańskim oznacza konia roboczego lub konia niskiej jakości, ale może również oznaczać analfabetę lub szorstkiego człowieka. Istnieją podobne słowa w języku angielskim (rouncey), francuskim (roussin lub roncin; rosse), portugalskim (rocim) i włoskim (ronzino). Etymologia jest niepewna.
Nazwa jest złożonym kalamburem. W języku hiszpańskim, ante ma kilka znaczeń i może funkcjonować jako samodzielne słowo, jak również przyrostek. Jednym z tych znaczeń jest „przed” lub „wcześniej”. Innym jest „przed”. Jako przyrostek, -ante w języku hiszpańskim jest przysłówkowe; rocinante odnosi się do funkcjonowania jako, lub bycia, rocín. „Rocinante”, zatem, podąża za wzorem Cervantesa używania wieloznacznych, wielowartościowych słów, co jest powszechne w całej powieści.
Imię Rocinante, zatem, oznacza jego zmianę statusu z „starego nag” z przed do „czołowego” rumaka. Jak Cervantes opisuje wybór imienia przez Don Kichota: nombre a su parecer alto, sonoro y significativo de lo que había sido cuando fue rocín, antes de lo que ahora era, que era antes y primero de todos los rocines del mundo- „imię, według jego myślenia, wzniosłe, dźwięczne i znaczące jego stan jako rębacza, zanim stał się tym, czym był teraz, pierwszym i najważniejszym ze wszystkich rębaczów na świecie”.
W rozdziale 1 Cervantes opisuje staranne nadanie imienia swojemu rumakowi przez Don Kichota:
Cztery dni spędził na zastanawianiu się, jakie imię mu nadać, ponieważ (jak sam sobie powiedział) nie było słuszne, aby koń należący do rycerza tak sławnego i mającego takie własne zasługi, był pozbawiony jakiegoś wyróżniającego go imienia, i starał się dostosować je tak, aby wskazywało, czym był przed przynależnością do rycerza-erranta, a czym był teraz.”