Free Press

De volgende tabel toont het aantal sprekers van het Spaans (moedertaal, als tweede taal en als vreemde taal) in 2006, in landen waar het Spaans geen officiële taal is.

De landen waar het Spaans niet officieel is, maar wel door meer dan honderdduizend mensen wordt gesproken (18) zijn: Duitsland, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk, Italië, Rusland, Zweden, Zwitserland, Marokko, Israël, Filippijnen, Nederlandse Antillen, Trinidad en Tobago, Verenigde Staten, Jamaica, Haïti, Canada, Brazilië en Australië. Daarnaast zijn er twee landen waar het de meest gesproken maar niet de officiële taal is: Belize en Andorra.

Ten slotte wordt in acht andere landen of gebieden Spaans gesproken door meer dan 10% van de bevolking: Aruba, Bahama’s, Kaaimaneilanden, Falklandeilanden, Amerikaanse Maagdeneilanden, Turks- en Caicos, Gibraltar en Vaticaanstad.

Spaanstaligen waar Spaans geen officiële taal is

Land	Aantal	Aantal	Percentage	Continent
Verenigde Staten	57 398 719	17,8 %	Amerika
Marokko	7 000 000	20 %	Afrika
Brazilië	6 676 000	3,20 %	Amerika
Italië	5 704 863	11 %	Europa
Filippijnen	3 180 000	3,02 %	Azië
Frankrijk	2 000 000		3,10 %	Europa
Canada	909 000		3,00 %	Amerika
Israël	200 000	2,05 %	Azië
Andorra	55 287	73,25 %	Europa
Gibraltar	28 500	98,70 %	Europa

Verenigde StatenEdit

In de Verenigde Staten deelt het Spaans de status van officiële taal met het Engels in het Gemenebest Puerto Rico, en in de staat New Mexico geniet het een grondwettelijke bescherming, erkend als officiële taal naast het Engels door de Amerikaanse Civil Rights Commission.In deze gebieden heeft het Spaans meer moedertaalsprekers in verhouding tot hun respectieve bevolkingen. In Texas is Spaans de facto de officiële taal naast Engels, aangezien er in die staat geen officiële taal is. In Nevada en Arizona is Spaans de op één na meest gesproken taal en de status van deze taal wordt bepaald door het aantal gebruikers. Ook in de staten Californië, Florida en New York wonen miljoenen Spaanssprekenden, officieel erkende minderheden.

Distributie van Spaanssprekenden in de VS in de volkstelling van 2010.

Het Amerikaanse Telbureau had op 1 juli 2010 een bevolking van meer dan 50 miljoen Spaanstaligen in de Verenigde Staten geregistreerd, wat neerkomt op meer dan 15% van de totale bevolking, of bijna een op de zes inwoners van het land (dit cijfer is exclusief de illegale Spaanstaligen, die op ongeveer 9 miljoen worden geschat, wat het totaal op ongeveer 56 miljoen brengt).Volgens een studie van het Census Bureau uit 2007 is 12,3% van de Amerikaanse bevolking moedertaalspreker van het Spaans (omdat zij Spaans spreken in hun gezinsomgeving). Van de rest (tot 15,1 % op 1 juli 2007) spreken de meesten Spaans als tweede taal met meer of minder kennis, in totaal meer dan 40 miljoen Spaanssprekenden.

Spaans is de meest bestudeerde taal in de Verenigde Staten. Volgens gegevens van het Instituut Cervantes zijn er meer dan zes miljoen studenten, en het aantal niet-Spaanssprekenden dat Spaans kan spreken is zelfs nog hoger.

Dit is hoe de concentratie van Spaanssprekenden in de Verenigde Staten is geëvolueerd tussen 2007 en 2016:

Merk op: deze 18 staten omvatten 85,3% van alle Spaanssprekenden in de gehele VS.

Spaans in BraziliëEdit

In Brazilië, waar vrijwel de gehele bevolking Portugees spreekt, is Spaans nu de meest bestudeerde vreemde taal na Engels. De laatste jaren heeft Brazilië zijn handelsbetrekkingen met de VS verminderd en die met zijn Spaanstalige buurlanden (vooral als lid van de Mercosur) en met Spanje uitgebreid; daarom is veel nadruk gelegd op de bevordering van het Spaans in het land. Op 6 augustus 2005 bekrachtigde president Lula een wet die in het Congres was aangenomen (bekend als de Spaanse wet) en die al sinds 1991 in de maak was, waardoor alle middelbare scholen in het land verplicht zijn Spaans als schoolvak aan te bieden, hoewel het een facultatief vak voor leerlingen is. Het feit dat Brazilië omringd is door zeven Spaanssprekende landen (Venezuela, Colombia, Peru, Bolivia, Paraguay, Argentinië en Uruguay) heeft bij de Brazilianen grote belangstelling gewekt voor het leren van de taal. Binnen tien jaar zullen 50 miljoen Brazilianen het perfect kunnen spreken, en over 20 jaar zullen dat er meer dan 100 miljoen zijn. In feite is Brazilië het land met de meeste Cervantes Instituten, met zes, en naar verwachting binnenkort negen.

Spaans was de taal van de huidige staten Paraná, Santa Catarina en Rio Grande do Sul in Brazilië, toen deze gebieden Spaans waren (ze gingen later over naar Portugal in ruil voor Equatoriaal-Guinea bij het Verdrag van San Ildefonso in 1777).

Het onderwijs van het Spaans in BraziliëEdit

Brazilië heeft een onderwijsland in opkomst en het belang dat in het onderwijssysteem wordt gehecht aan het leren van talen, dat alleen in het middelbaar onderwijs verplicht is, is de laatste jaren aanzienlijk toegenomen. Het resultaat daarvan is de verplichte verstrekking van de Spaanse taal in openbare scholen, die in 2005 bij wet werd bekrachtigd. In het basisonderwijs (fundamenteel onderwijs in Brazilië) kan Spaans worden aangeboden vanaf de 5e klas. In het secundair onderwijs (middelbaar onderwijs in Brazilië) is Spaans ingevoerd in de zuidelijke en zuidoostelijke deelstaten, evenals in sommige deelstaten die grenzen aan Spaanstalige landen. Op dit moment is Spaans de meest gevraagde taal in het vestibulair (toelatingsexamen voor de universiteit). In 2000 waren er 24 openbare en 24 particuliere universiteiten die een graad in het Spaans aanboden, en momenteel zijn er 372 openbare en particuliere universiteiten die een graad in het Spaans aanbieden.

Spaans in EuropaEdit

Kennis van het Spaans in de Europese Unie.

Volgens gegevens van Eurobarometer (24/02/2006) spreekt in de EU-25 15% van de bevolking Spaans als moedertaal of als vreemde taal, en 14% in de huidige EU-27 met ongeveer 500 miljoen inwoners. Dit cijfer ligt echter nog ver van de 51 % die Engels, 32 % Duits of 26 % Frans spreken. Uit dezelfde bron kan worden geconcludeerd dat er buiten Spanje ongeveer 19 miljoen Europeanen zijn die correct Spaans spreken. Dit cijfer kan immigranten uit Spaanstalige landen omvatten of mensen die het Spaans als vreemde taal vloeiend spreken.

In Frankrijk zijn er 2 miljoen studenten Spaans, in Groot-Brittannië een miljoen, in Duitsland een half miljoen, en in de Noordse landen wordt het steeds meer bestudeerd, volgens het Instituto Cervantes. In totaal studeren 3,5 miljoen Europeanen Spaans buiten Spanje, in de EU 25.

Volgens Eurobarometer is Spaans in Spanje de moedertaal van 89 % van de bevolking, spreekt 9 % Spaans als tweede taal, 1 % als derde taal en spreekt nog eens 1 % het helemaal niet. Catalaans is de moedertaal van 9 % van de Spanjaarden, Galicisch van 5 % en Baskisch van 1 %. Drie procent van de Spaanse inwoners heeft een andere taal als moedertaal, hetzij een officiële taal van de EU (1%) of van een ander niet-EU-land (2%).

Spaans is momenteel de eerste moedertaal in Andorra, vóór het Catalaans (de officiële taal en de taal van de plaatselijke bevolking), het Frans en het Portugees. De Heilige Stoel, waarvan de organen in Vaticaanstad en Rome zijn gevestigd, gebruikt Spaans in de media en in officiële documenten. Het is ook de tweede taal in Gibraltar, na het Engels.

Gibraltar beheert de GBC in het Spaans en het Engels. Rusland heeft in 2009 de nieuwe Spaanse versie gelanceerd van de internationale nieuwszender RT, die reeds in het Engels en Arabisch actief was. Op 1 januari 2012 begon Córdoba International TV, dat wordt beheerd door een rigoureuze Saoedische stichting en 24 uur per dag in het Spaans uitzendt vanuit Madrid naar Europa, Afrika en Noord- en Zuid-Amerika. De zender is eigendom van de Foundation for the Message of Islam, die wordt voorgezeten door de Saoedische sjeik Abdulaziz al Fawzan en gesteund wordt door de Saoedische koninklijke familie. De naam Cordoba Television herinnert aan de hoofdstad van het kalifaat dat in de 10e en 11e eeuw op het Iberisch schiereiland werd gevestigd. Vanuit Duitsland zendt de internationale Duitse nieuwszender DW Latin America, die 20 uur per dag in het Spaans programmeert, via de Intelsat 9C-satelliet uit naar heel Latijns-Amerika en het Caribisch gebied. De Spaanstalige programmering is ook over de hele wereld te zien op het DW-netwerkkanaal.de/actualidad.

Spaans op de FilippijnenEdit

Het geval van de Filippijnse Eilanden, een voormalige Spaanse kolonie, is nogal atypisch in die zin dat het, in tegenstelling tot andere voormalige koloniën, zijn onafhankelijkheid niet verkreeg na de revolutionaire bewegingen in de 19e eeuw. In plaats daarvan werden de Filippijnen, door ingrijpen van de VS, in 1899 een kolonie van de Verenigde Staten. Vanaf dat moment voerden de autoriteiten een beleid van de-ispanisatie en het opleggen van het Engels. Ondanks het feit dat de Filippijnen aan het begin van de 20e eeuw 10 à 15% Spaanssprekenden telde (ongeveer 900.000 mensen) en dat in de eerste grondwet (uitgevaardigd in 1899) het Spaans als officiële taal werd vastgesteld, hebben de Amerikaanse autoriteiten de taal geleidelijk in een hoek gedrukt. Eerst door Act No. 190 van 1906 is Engels de officiële taal in de rechtbanken en in de rechtspraak in het algemeen, begrepen en herbevestigd in 1911 (naar Act No. 1427) en door latere decreten en wetgeving.

In het eerste decennium van 1900 werd Spaans vervangen door Engels als onderwijstaal in scholen en universiteiten, en als de taal van de Filippijnse politiek en regering. Bovendien kostte de Filippijns-Amerikaanse oorlog (1899-1903) aan bijna een miljoen Filippino’s het leven, waarvan velen mestiezen waren die afstamden van Spaanse families, waardoor de Spaanssprekende gemeenschap nog verder uitgedund werd. Tegen het midden van de 20e eeuw waren er naar schatting slechts 200.000 Filippino’s met Spaans als moedertaal. De tweede grote terugval van het Spaans in de Filippijnen vond plaats tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen Amerikaanse vliegtuigen de Manilla wijk Intramuros bombardeerden, waardoor de kern van de Spaanse cultuur en de Spaanse taal in de Filippijnen werd vernietigd. Veel Spaans sprekende Filippijnse families kwamen om bij dat bombardement, en degenen die overleefden werden gedwongen te emigreren, waardoor de aanwezigheid van Spaans op de Filippijnen verder verwaterde.

Heden ten dage zijn er waarschijnlijk minder dan 10.000 moedertaalsprekers van het Spaans op de Filippijnen (hoewel er geschat wordt dat meer dan twee miljoen het als tweede of derde taal spreken). Het Spaans bestaat echter in een onderliggende vorm in namen en familienamen, straat- en plaatsnamen, en in talloze woorden en uitdrukkingen in vele Filippijnse talen (Tagalog, Ilocano, Cebuano enz.). Er bestaat ook een vorm van Spaans Creools, Chabacano genaamd, dat door bijna een half miljoen Filippino’s wordt gesproken in zuidelijke gebieden zoals Zamboanga, Cotabato, Basilan, Puerto Princesa en Davao, alsmede in bepaalde buurten in Manilla en Cebu City. Spaans was de officiële taal tot de afkondiging van de grondwet in 1973 en een verplicht vak aan de universiteiten tot 1987. Sinds 1973 is Spaans bij regeringsdecreet de officiële taal voor alle documenten van de republiek die niet in de landstaal zijn vertaald.

Volgens de volkstelling van 1990 spreekt slechts 0,01% Spaans als eerste taal (2658 sprekers). Het Spaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken schatte het aantal sprekers van het Spaans als eerste en tweede taal op 2 900 000 in 1997 (2%). Antonio Quilis raamde in de Calendario Atlante de Agostini van 1997 het aantal sprekers van het Spaans op 1.816.389, en het aantal sprekers van het Chabacano (Spaans Creools) op 689.000. In 2006 schatten het Instituto Cervantes in Manilla en de Consejería de Educación de la Embajada de España in samenwerking met de Academia Filipina de la Lengua Española dat er 3.180.000 Spaanssprekenden waren. Dit cijfer omvat degenen die Spaans spreken als eerste, tweede of derde taal.

Er wordt ook gesteld dat sinds de opening van het Instituto Cervantes in Manilla (1991) het gebruik ervan toeneemt (zie deze webpagina).

In 2009 heeft de academische en voormalige Filippijnse president Gloria Macapagal-Arroyo de Internationale Prijs Don Quijote 2009 gekregen, voor de invoering van het onderwijs van de Spaanse taal in de nationale curricula. In dit verband is op 23 februari 2010, tijdens het 5e Spaans-Philippijnse Tribunaal, een overeenkomst bereikt tussen het ministerie van Onderwijs van de Filipijnen, het ministerie van Onderwijs van Spanje, het Cervantes-instituut en het Spaanse agentschap voor internationale samenwerking en ontwikkeling (AECID), op grond waarvan een aantal middelbare scholieren in de Filipijnen in 2012 Spaans zullen gaan studeren.

Spaans in CanadaEdit

Spaanse taal in Canada

In 2001 stond het Spaans op de 7e plaats in Canada, met 245.495 Spaanssprekenden; in 2006 bleef het op dezelfde plaats, maar dan met 345.345 Spaanssprekenden. Het stijgt jaarlijks met 14%. Er zijn echter schattingen dat er in 2001 al 520 260 Spaanssprekenden waren, en in 2007 bijna 1 miljoen, en dat het aantal Spaanssprekenden boven de 12 jaar 909 000 bedroeg. Spaans zou daarmee de op twee na meest gesproken taal in Canada zijn, na Engels en Frans. Het is een van de snelst groeiende regio’s in de wereld. In de provincies Ontario, Quebec, British Columbia en Alberta bevindt zich bijna 85 % van de Spaanstalige bevolking van Canada. In grote steden zoals Toronto, Montreal, Vancouver, Ottawa, Calgary, Edmonton, Quebec en Winnipeg is het heel gewoon om Spaans te horen op straat. De krant La Popular in Toronto en Canada es Hoy in Vancouver zijn de belangrijkste Spaanstalige kranten in Canada; andere, zoals El Correo Canadiense in Toronto en El Nacional in Gatineau, circuleren wekelijks. Verscheidene Spaanstalige televisienetwerken, zoals Nuevo Mundo TV Tlñ en Telemundo, worden in Canada uitgezonden en geproduceerd. TV Chili en TV Azteca zijn ook te zien op Videotron. Spaanstalige uitzendingen op Radio Canada International en Echoes from Canada zijn dagelijks te beluisteren. Wat de internetmedia betreft, zijn portals als TorontoHispano.com en HolaCalgary.com de belangrijkste referenties.

Er is momenteel een Instituto Cervantes in Calgary, maar er zijn er nog twee gepland voor Toronto en Montreal. In Canada heeft het Spaans het Italiaans ingehaald als derde meest gesproken stedelijke Europese taal (laatstgenoemde taal wordt in sommige gebieden gepromoot door Franstaligen die er bekendheid aan hebben gegeven om de oorspronkelijke overheersing van het Frans in het hele land duidelijk te maken, die uiteindelijk in Québec en in beperktere mate in de rest van het land werd erkend).

Historisch zijn er sporen gevonden van ten minste één Spaanssprekende Indiaanse microgemeenschap, die de taal in het begin van de 20e eeuw volledig zou verliezen aan de kusten die door Malaspina werden verkend.

Het onderwijs van het Spaans in CanadaEdit

Canada is een officieel tweetalig land, Engels en Frans, en met een volledig gedecentraliseerd onderwijssysteem, daarom is het onderwijs uitsluitend afhankelijk van elk van de provincies en territoria. Voorschoolse programma’s, die niet verplicht zijn, worden beheerd door plaatselijke schoolautoriteiten en zijn gericht op 4- en 5-jarigen. De lagere school omvat de eerste 6 tot 8 jaar van het verplichte onderwijs in de meeste provincies en territoria. In het basisonderwijs wordt Spaans alleen onderwezen in openbare scholen in Alberta, British Columbia, Ontario en Quebec. In het middelbaar onderwijs neemt het aantal leerlingen dat Spaans leert geleidelijk toe: steeds meer leerlingen in het middelbaar onderwijs kiezen Spaans als tweede taal en geven daarmee de in de lagere school begonnen studie van het Frans als tweede taal op. Op universitair niveau heeft Spaans een groot aantal studenten. Er zijn 76 universitaire graden op het gebied van Spaanse taal- en letterkunde aan 42 universiteiten. Spaans wordt onderwezen als een internationale taal in vrijwel elk van de 94 universiteiten van Canada.

Spaans in MarokkoEdit

De belangstelling voor het leren van Spaans in Marokko is zeer groot, in feite zijn er vijf Cervantes Instituten in Marokko. In het middelbaar onderwijs zijn er minstens 58.382 leerlingen Spaans, volgens het Cervantes-instituut. Hoewel er geen betrouwbare cijfers zijn over het exacte aantal Spaanssprekenden in Marokko, schat de Marokkaanse ambassadeur in Colombia dat 7 miljoen mensen Spaans kennen en gebruiken in Marokko.

Spaans onderwijzen in MarokkoEdit

Voorschools onderwijs is noch verplicht noch gratis in Marokko. Arabisch en een eerste vreemde taal worden in het basisonderwijs onderwezen; een tweede vreemde taal begint in het land te worden bevorderd, maar is nog niet opgenomen. In het middelbaar onderwijs wordt sinds 2005-2006 op grote schaal Spaans onderwezen, en in het laatste jaar kunnen studenten kiezen tussen Engels, Spaans, Duits, Italiaans en Portugees. Het aantal scholen dat Spaans als vak aanbiedt, wordt geschat op 8%. Op universitair niveau kan Spaanse taal- en letterkunde worden gestudeerd in zes van de letterenfaculteiten van het land.

Spaans in BelizeEdit

In Belize, waar Engels de officiële maar niet de hoofdtaal is, is Spaans, dat nog niet als officiële taal wordt erkend, de moedertaal van ongeveer 52% van de bevolking, en wordt het als secundaire taal gesproken door nog eens 20%. Spaans is dan ook de meest gesproken taal in het land. De volkstelling van 2000 telde 180.170 Spaanssprekenden, van wie 106.795 native speakers.

Alle Belizaanse steden hebben percentages Spaanssprekenden. De hoogste liggen in het noorden (b.v. Corozal City met ongeveer 3/4 van zijn bevolking), en de laagste in het oosten (b.v. Riversdale met ongeveer 1/10 van zijn bevolking).

Spaans in AustraliëEdit

Percentage Australiërs dat thuis Spaans spreekt, ten opzichte van de rest van de bevolking volgens de volkstelling van 2011.

In 2010 telde de Latijns-Amerikaanse gemeenschap in Australië bij de volkstelling ongeveer 100.000 mensen; bijna 50% van hen was geconcentreerd in Sydney, met Melbourne als de stad met het op een na hoogste aantal Spaanssprekende inwoners (meer dan 20%). Er is momenteel in Australië een belangrijk debat gaande over onderwijs. Een van deze punten van belang is de heroverweging van wat de zogenaamde kernleergebieden moeten zijn. Sommigen stellen voor de talen uit de kernvakken te schrappen, terwijl anderen voorstellen ze vanaf de eerste jaren van de lagere school verplicht te maken.

Onderwijzen van Spaans in AustraliëEdit

Talenonderwijs is een vrij nieuw concept in het Australische onderwijssysteem. De beslissing om een taal aan te bieden en de keuze van de taal is een zaak van de individuele school, zodat er geen garantie is voor continuïteit tussen het taalaanbod in het lager en het middelbaar onderwijs. Het onderwijs van andere talen dan het Engels op zowel lager als middelbaar niveau maakt deel uit van de kernvakken in de staten Victoria, South Australia, New South Wales, het Northern Territory en Queensland. In West-Australië en Tasmanië pas vanaf het derde jaar van de lagere school. Op het niveau van het middelbaar en het voortgezet onderwijs maakt het onderwijs in andere talen dan het Engels eveneens deel uit van de kernvakken. In het universitair onderwijs wordt Spaans gedoceerd aan 21 Australische universiteiten, op verschillende niveaus. Momenteel zijn de twee talen met de hoogste groeicijfers in Australië het Chinees (met een totale stijging van 90% in het decennium 1994-2005) en het Spaans, met een stijging van 80% in dezelfde periode.

Andere statenEdit

De Amerikaanse gebieden waar het Spaans praktisch onontwikkeld is, zijn: de Kleine Antillen (behalve Trinidad en Tobago, Aruba en de Nederlandse Antillen), Groenland en Bermuda.

Hoewel het op het Britse grondgebied van Gibraltar geen officiële taalstatus heeft, is het bij het grootste deel van de bevolking bekend, hoewel het gebruik ervan ondergeschikt is aan het Engels. Het Spaans is in deze kolonie ook aanwezig in de uitsluitend als dialect bekend staande taalvariëteit llanito, die een mengsel is van Andalusisch Spaans en Engels.

In andere landen wordt het Spaans, hoewel het geen officiële status heeft, door een aanzienlijk deel van de bevolking gesproken, soms zelfs door een meerderheid, zoals in Andorra (52%), Aruba (85%), Belize (60%) en Curaçao (65%). Door minderheden in Gibraltar (47 %), Bonaire (ongeveer 35 %), St. Maarten, Haïti, Jamaica en Trinidad en Tobago en kleine minderheden in de Westelijke Sahara (in het door het Polisario-front gecontroleerde gebied), en door de Sefardische gemeenschappen in Marokko, Israël en de Balkan (Albanië, Bosnië en Herzegovina, Bulgarije, Kroatië, Griekenland, Noord-Macedonië, Montenegro, Servië en het Europese deel van Turkije).

Er zijn enkele aanzienlijke hispanic gemeenschappen in de steden Toronto, Montreal, Vancouver, Ottawa, Calgary, Edmonton, Port-au-Prince, Sydney, Melbourne, Brisbane, Perth, Adelaide, Kingston, Luena, Wellington en Auckland. In sommige Amerikaanse steden is de concentratie bijna 100%, zoals Calexico, Yuma, Laredo, McAllen, Brownsville en El Paso.

In Australië werden bij de volkstelling van 2001 93.593 Spaanssprekenden geteld, en in Nieuw-Zeeland 14.676. Er zijn ook Hispanic minderheden op de Hawaiiaanse eilanden, Guam, Amerikaans Samoa en andere Amerikaanse bezittingen in de Stille Oceaan. Het is een officiële taal op Paaseiland (Chili), in de Juan Fernández-archipel (Chili) en op de Galapagoseilanden (Ecuador).

Andere plaatsen waar Spaans aanwezig is, zijn Luena, in Angola door de aanwezigheid van het Cubaanse leger, en Tindouf, in Algerije door de aanwezigheid van Sahrawi-vluchtelingen.

China’s televisienetwerk CCTV is in oktober 2007 begonnen met het uitzenden van een uitsluitend Spaanstalig tv-kanaal (CCTV-E). Iran is in december 2011 begonnen met het uitzenden van een nieuw 24-uurs Spaanstalig tv-kanaal met wereldwijde dekking, HispanTV. Al Jazeera heeft een Spaanstalig sportkanaal genaamd beIN-ñ Sport dat in 2012 van start is gegaan.

Een taal in uitbreidingEdit

Landen in de wereld waar Spaans wordt gestudeerd. Landen met meer dan 1 000 000 studenten Landen met meer dan 100 000 studenten Landen met meer dan 20 000 studenten

Tegen het jaar 2000 zou het aantal Spaanstaligen alleen al in de Verenigde Staten naar verwachting 35 000 000 bedragen. In 2001 waren er ongeveer 400 miljoen Spaanssprekenden.

Het Instituto Cervantes, een organisatie voor de verspreiding van het Spaans, meldde dat tussen 1986 en 1990 het aantal Spaanse studenten in de Verenigde Staten met 70 % en in Japan met 80 % was gestegen. De directeur van het Instituut zegt dat de belangstelling te danken is aan het feit dat men zich bewust wordt van het toenemend belang van de Spaanse taal in het Westen. Maar het heeft ook het voordeel dat het in veel verschillende landen wordt gesproken. Andere landen die opvallen door hun grote toename van studenten zijn Brazilië, Marokko, Zweden, Noorwegen, Polen, Ivoorkust, Senegal, Kameroen en Gabon.

De laatste decennia zijn er echter ook tegenslagen geweest. Het meest opmerkelijke geval is dat van de Filippijnen, een land waar de Spaanse taal van officieel en in de meerderheid was, in 1973 werd beperkt en in 1986 definitief zijn officiële status verloor, zodat, na een proces van onderdrukking en verwaarlozing ten gunste van het Engels en Tagalog, de taal in enkele decennia van tientallen miljoenen sprekers in de Filippijnse archipel naar niet meer dan 20.000 sprekers in 1990 ging.