Isuzu Impulse (Noord-Amerika)
Holden Piazza
1980-1990
Giorgetto Giugiaro bij Italdesign
FR-lay-out
Isuzu Gemini
- 1949 cc G200Z I4
- 1949 cc G200WE DOHC I4
- 1994 cc 4ZC1-T turbo I4
- 2254 cc 4ZD1 I4 (alleen VS)
- 5-handgeschakelde
- 4-traps Aisin automaat
2,440 mm (96.1 in)
- Basis: 4,385 mm (172.6 in)
- US, turbo: 4,385 mm (172.6 in)
- Basis: 1,655 mm (65.2 in)
- 1,669 mm (65.7 in)
1,300 mm (51 in)
Holden Calibra (Australië)
In 1978, gaf Isuzu Giorgetto Giugiaro de opdracht een nieuwe sportieve auto te ontwerpen ter vervanging van de 117 Coupe (ook een Giugiaro ontwerp). Ze leverden een aantal T-serie Chevettes (ontwikkeld in 1973 in Zuid-Amerika) aan de Italdesign studio in Italië en lieten Giugiaro de vrije hand over het ontwerp. Het resultaat van deze inspanning was de wigvormige drie-deurs hatchback genaamd de Asso di Fiori (“Ace of Clubs”) prototype en show car. Hij werd getoond op de Tokyo Motor Show van 1979 en kreeg lovende kritieken. Giugiaro noemde het ontwerp zijn vijfde “Copernicaanse revolutie”, waarbij hij de ontwerpinnovaties van vele verschillende eerdere ontwerpen integreerde in één, in massa produceerbare, auto. Binnen 48 uur na de onthulling op de Tokyo Motor Show werd het voertuig door Isuzu snel in productie genomen met minimale wijzigingen aan het ontwerp. Items die bleven waren de enkelbladige voorruitwisser, en een geïntegreerde stuurwielverstelling die ook de instrument cluster verplaatst, met ruitenwisser controles en exterieur verlichting controles geïnstalleerd net achter het stuurwiel aan weerszijden, een functie die later verscheen op de Ford Probe.
De eerste Piazza rolde in september 1980 van de band in Fujisawa, Japan, en was leverbaar met een 2.0 L SOHC inline-four MPFI motor van 120 pk (88 kW), 120 lb⋅ft (163 N⋅m), een overblijfsel van de Isuzu 117 Coupé, of een 2.0 L DOHC MPFI I4 motor van 135 pk (99 kW), 123 lb⋅ft (167 N⋅m). Er waren handgeschakelde vijfversnellingsbakken en automatische vierversnellingsbakken verkrijgbaar en alle modellen hadden achterwielaandrijving. In april 1984 werd een 180 pk (132 kW), 185 lb (251 N⋅m) turbo SOHC I4 motor geïntroduceerd, en de DOHC atmosferische motor werd in de daaropvolgende jaren uitgefaseerd. De Piazza’s waren verkrijgbaar in een groot aantal uitrustingsniveaus, waaronder Bella, XN, XJ, XE, XG, Nero, en andere. Er waren drie verschillende ophanging tuning niveaus, standaard, Irmscher, en Lotus. De productie ging door tot 1990.
Voor de Amerikaanse markt werd dit voertuig in 1983 geïntroduceerd als de Impulse. Voor de modeljaren 1983 en 1984 was slechts één motor leverbaar, de 2,0 l SOHC I4-motor, goed voor 90 pk (67 kW), 108 lb⋅ft (146 N⋅m). Een MPFI turbomodel werd geïntroduceerd in 1985, met een 2.0 L SOHC I4 motor van 140 pk (104 kW) en 166 lb⋅ft (225 N⋅m). Het modeljaar 1987 had het RS-model dat werd geleverd met een 4ZC1 turbomotor. Het 1988 modeljaar zag verschillende veranderingen. Milde exterieur en interieur wijzigingen werden aangebracht aan het uiterlijk van het voertuig (met inbegrip van een grotere achterspoiler en vaste koplampen zonder pop-up covers).
De 2,0 L non-turbo motor werd vervangen door een 2,3 L SOHC I4 motor, gewaardeerd op 110 pk (82 kW), 127 lb-ft De 2.3 L motor werd alleen op de Amerikaanse markt aangeboden, omdat de grotere motor de Japanse consument zou hebben verplicht om meer jaarlijkse wegenbelasting te betalen, wat de verkoop zou hebben beïnvloed, en omdat de grotere motor in strijd was met de Japanse overheidsvoorschriften betreffende de maximale cilinderinhoud voor auto’s die als “compact” worden geclassificeerd. Alle Impulses kregen een Lotus-tuned ophanging vanaf het modeljaar 1988, die bestond uit opnieuw ontworpen sway bars, stijvere dempers, en een verandering in de vorige veerconstantes.
Op de Amerikaanse markt werd de Impulse op de markt gebracht als “everything standard”, wat betekent dat alle Impulses werden geleverd met alle beschikbare apparatuur voor het modeljaar van de auto, en slechts twee uitrustingsniveaus werden aangeboden: non-turbo en Turbo. Er waren echter een aantal speciale editie modellen, met name het RS-model van het modeljaar 1987, alleen verkrijgbaar in wit met tinnen afwerking, en met de stijfste ophanging beschikbaar op een Impulse, zeer dicht bij de Irmscher ophanging verkocht alleen in Japan. Voor het modeljaar 1989, een Special Edition non-turbo model werd aangeboden die was uitgerust met de Turbo model wielen en interieurbekleding.
Het voertuig werd verkocht als de Piazza in Europa en Australië, hoewel geïntroduceerd in deze markten in 1985 of later.
In het Verenigd Koninkrijk werd de Piazza verkocht in slechts een uitrustingsniveau en alleen Turbo vorm, met een 147 pk 2.0 Turbocharged motor (4ZC1-T).
De Piazza had een wankele start in het Verenigd Koninkrijk met de eerste importeur Isuzu GB, gevestigd in Maidstone, Kent failliet gaan in 1986, en Londen autodealer Alan Day kocht de resterende voorraad van Piazza’s tegen een spotprijs. Deze auto’s werden door Alan Day tegen sterk gereduceerde prijs verkocht; de voornaamste reden voor het faillissement van Isuzu GB was de hoge eenheidsprijs. In 1987 kreeg International Motors Group of West Bromwich (IM Group) de officiële Isuzu-franchise voor het VK. (Zij vertegenwoordigden destijds ook Subaru en Hyundai in het VK.) IM Group bracht de Piazza nog steeds op de markt in enkele uitvoering/motorvorm, maar zij verkochten alleen de bijgewerkte ‘Lotus’ Piazza. De vroegere auto’s die door Day werden verkocht, werden bekend als ‘pre-Lotus’ auto’s; de ophanging en het weggedrag van deze pre-Lotus auto’s werden door de Britse pers afgedaan als slecht, met name de fusee-asconfiguratie achter, die tegen het einde van de jaren ’80 als verouderd werd beschouwd. De vernieuwde ‘Handling by Lotus’-auto was leverbaar vanaf 1987 en de rijeigenschappen, hoewel de fusee-asconfiguratie werd gehandhaafd, werden door Lotus in het Verenigd Koninkrijk getransformeerd na aanzienlijke ontwikkelingswerkzaamheden, waaronder gewijzigde ophangingsconfiguraties, grotere remmen, speciaal geproduceerde dempers en Goodyear-banden. De ‘Handling by Lotus’ auto’s hadden een vernieuwd interieur en exterieur. Het exterieur kreeg een vernieuwde achterkant, met een grote ‘hoepel’-spoiler, nieuwe achterlichten, nieuwe achteropschriften met ‘Handling by Lotus’-badges en het verwijderen van de rubberen stootstrips op de zijkant van de bumper voor een strakkere, modernere look. De vernieuwde interieurbekleding bestond voornamelijk uit ’tweed’ geruite stof, een vernieuwde middenconsole, maar het wegvallen van de airconditioning om de prijs voor de Britse markt laag te houden.
Isuzu (UK) Ltd, de in West Bromwich gevestigde importeur, verkocht de Lotus Piazza van 1987 tot 1989, alvorens zich te concentreren op de 4WD Isuzu Trooper. Ze hebben nooit de tweede generatie Piazza verkocht in het Verenigd Koninkrijk, noch werd het verkocht in een Europese markt.
In Australië werd de Piazza zeer laat geïntroduceerd (april 1986), en alleen aangeboden in Turbo-vorm. Het werd gebrandmerkt als een Holden Piazza. De eerste generatie Piazza werd in Australië vervangen door de op de Opel Vectra gebaseerde Holden Calibra.
De prestaties van het Turbo-model waren vergelijkbaar met die van de Mitsubishi Starion/Dodge Conquest, zoals blijkt uit het feit dat de acceleratie- en handlingcijfers die door de autoliefhebberstijdschriften werden gemeld, binnen 0,1-0,2 seconden lagen tussen de voertuigen.
In de VS werd de Impulse na het einde van het modeljaar 1989 vervangen door de tweede generatie Impulse. In Japan bleef de eerste generatie Piazza echter in productie en was leverbaar tot en met modeljaar 1991.