Het is een behoorlijk invasief scenario – maar zou u uw kind microchippen?
Stel je voor dat je een tracker als een rijstkorrel onder de huid zou kunnen implanteren om te volgen waar ze waren, zelfs in het ergste geval zoals een ontvoering.
Zoals blijkt, zijn er enkele ernstige problemen.
Dino Burbidge, directeur Technologie en Innovatie bij reclamebureau WCRS, zegt dat het praktisch gezien gewoon nog niet iets is waartoe we in staat zijn.
Hoewel sommige bedrijven al mensen ‘microchippen’, werken de implantaten alleen over een zeer korte afstand, en worden ze gebruikt voor zaken als het swipen in een kantoor, het gebruik van de printer of het betalen van kantinevoedsel.
Als je chips als GPS-tracker zou gebruiken, zouden ze veel meer vermogen moeten hebben.
‘Om een persoon echt te kunnen volgen, heb je iets nodig dat een behoorlijk signaal uitzendt (met behulp van stroom) of je hebt overal een enorme hoeveelheid detectoren met hoog vermogen nodig,’ vertelde Dino aan Metro.co.uk.
‘De chips die we vandaag de dag zien, zijn bedoeld voor gebruik op korte afstand, zoals supermarkten of beveiligingscamera’s – vaak 2 cm of minder.
‘Ik weet niet zeker of ik in paniek moet raken als mijn kinderen zich buiten die veiligheidszone van 2 cm bewegen.’
Hij zei dat een chip ook onbelemmerd zou moeten zijn om goed te werken, zoals op iemands voorhoofd (geen geweldige look), en het zou binnenshuis niet kunnen werken.
‘Dus zolang je buiten blijft, met goede wifi en toegang tot satellieten, ben je volledig traceerbaar – een ietwat onpraktisch verzoek aan je ontvoerder,” zei Dino.
Zelfs als de technologie wel zou werken, zou dat tot onvoorziene gevolgen kunnen leiden, waarschuwde hij.
‘Als je iemand echt wilt ‘ontraceren’, doe je gewoon wat elke zichzelf respecterende, tech-bewuste dief van de toekomst doet – een chip scannen en die verwijderen of onklaar maken,’ zei hij.
In het ergste geval kan de chip er met geweld worden uitgehaald, maar hij kan ook gewoon onklaar worden gemaakt.
‘Met een fatsoenlijke magneet moet het lukken,’ zei Dino. Als iedereen ze heeft, zal dit de norm worden, dus zou het het hightech equivalent zijn van het overspuiten van een beveiligingscamera.
‘Slechte mensen zullen altijd een stap voor zijn. Degenen die we pakken hebben pech, zijn onervaren of dom.’
Praten over een microchip is misschien toch niet de bedoeling, zei hij, aangezien de meeste mensen al een ‘enorm krachtig, GPS-gestuurd, wifi triangulerend, beacon-bewust volgapparaat’ bij zich dragen – dat is je telefoon.
‘Het zal niet een geval zijn van “Krijgen we een volgchip?” Het zal zijn dat mijn ’telefoon’ nu de mogelijkheid heeft om rechtstreeks met mijn hersenen te communiceren, beelden te delen met mijn optische cortex en te worden gevoed door mijn lichaamseigen energiesysteem,’ zei hij.
Topadvocaat wiens hond Freddie de zeehond verscheurde, wordt niet strafrechtelijk vervolgd
‘Het zal geen scherm of een batterij hebben, dat is oude technologie. Een ‘chip’ in deze context lijkt op het zwaaien met een papieren Ordinance Survey kaart naar iemand die Google Maps op zijn telefoon gebruikt. Gewoon niet nodig.’
Kijkend naar de toekomst, zijn er verschillende andere manieren waarop dit zou kunnen gaan, zei hij.
Ten eerste, lange-afstand elektrisch opladen zou kunnen voeden een chip zonder contact nodig is.
Ten tweede ligt ‘smart dust’ aan de verre horizon, zegt Dino.
Dit is in wezen een stel microscopische robots of sensoren die zo klein zijn dat ze ongemerkt in de omgeving kunnen worden geïnjecteerd of verspreid.
Kate Garraway onthult dat ‘de uitdagingen blijven’ voor echtgenoot Derek Draper
Ze zouden kunnen worden gebruikt om genen te repareren of chemicaliën aan te vallen, en er kan een punt komen waarop we ‘zo doordrenkt zijn met zoveel ‘chips’ dat ze een onmisbaar onderdeel van ons worden.
‘Op dat moment kunnen ze misschien massaal worden geactiveerd als locatiebaken ‘wanneer we medische hulp nodig hebben of wanneer we afdwalen buiten ons lokale park’, zei hij.
‘Als we een flinke stroomstoot nodig hebben om dit te doen, geen probleem, stroom zal hoe dan ook in de lucht zitten.
‘Maar een onhandige NFC-chip uit een Oyster-kaart die in onze pols wordt gestoken – jog on.
Hoe werken bestaande chips?
De ‘chips’ die sommige mensen al in hun hand hebben, zijn ‘eigenlijk gewoon een spoel draad’, legt Dino uit.
‘Ze werken door ze dicht bij een elektrisch veld te laten zweven – vandaar dat ze alleen echt werken in de nabijheid van een ‘lezer’ – zoals een metropasje bijvoorbeeld.
‘Het veld doet elektronen bewegen in de spoel en die zendt een signaal uit met een bepaalde frequentie… dat door de lezer wordt gelezen. Dus de chip zelf heeft GEEN stroom totdat hij van buitenaf onder stroom wordt gezet om een zwak signaal uit te zenden.
‘Om er een uit te schakelen, stel je hem gewoon bloot aan een sterk magnetisch veld dat de zeer gevoelige structuur van de spoel vervormt.’
Hij zei dat winkels dit doen met een magneet op de kassa om beveiligingslabels uit te schakelen, zodat ze niet de pieptoon laten afgaan als mensen weggaan.
‘Kortom, om een hond met een chip te ontvoeren, ga je er eerst met een enorme magneet overheen,’ zei Dino (hoewel dit natuurlijk een misdaad zou zijn).
Michael Brown, senior systems engineer bij F5 Networks, was er ook niet van overtuigd dat ouders microchips zullen zoeken samen met het nieuwste model kinderwagen.
Hij zei dat er geen wijdverspreide adoptie van draagbare technologie zou zijn tenzij het mensen ‘bovenmenselijke vaardigheden’ zou geven – zoals een contactlens die mensen helpt in het donker te zien – of tenzij we uiteindelijk in een soort Orwelliaanse wereld leven waar Big Brother ons dwingt om ze te hebben.
‘Totdat deze dingen gebeuren, naar mijn mening, zal het een noviteit zijn,’ vertelde hij Metro.co.uk.
Jacht op nieuwe verdachten als politie onthult dat 40 agenten werden aangevallen in ‘Kill the Bill’ rel
Hij zei dat de risico’s te groot zouden zijn voor mensen om ze terloops te gaan gebruiken: ‘Implantaten die zijn verbonden met het internet dragen het risico in zich dat mensen worden gehackt, met mogelijk ernstige gevolgen voor onze gezondheid.’
‘Wie is er bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de veiligheid van slimme implantaten? Naarmate ze populairder worden, zal het belangrijk zijn om passende richtlijnen en regelgeving op te stellen om ‘verbeterde’ mensen te beschermen.’
Helen Davenport, directeur bij Gowling WLG, voegde eraan toe dat de wet nu al moeite heeft om de technologie bij te houden als het gaat om het reguleren van gegevensverzameling en -beveiliging.
Als mensen een chip zouden hebben die gevoelige gegevens zoals medische informatie bewaakt, zouden ze kwetsbaar kunnen zijn voor hackers die daar misbruik van willen maken.
MORE : Why driverless cars are a ‘hacker’s delight’
MORE : Oplichters doen zich nu zelfs voor als Ronan Keating
Schrijf u in voor nieuwsupdates
Krijg het allerlaatste nieuws, feelgood-verhalen, analyses en meer
Niet overtuigd? Ontdek meer “