De aandoening kan niet alleen worden verspreid door direct contact tussen twee kinderen, maar ook door indirect contact via levenloze voorwerpen. Zo kan een kind de schimmel oplopen door een hoed of haarborstel van een besmette vriend te delen, of zelfs door op een stoel te gaan zitten die onlangs is gebruikt door een kind met de schimmel.
Ook vermoeden sommigen dat de ziekte wordt verspreid via kapperszaken, dus ouders moeten ervoor zorgen dat de kappers die het haar van hun kinderen knippen kammen, scharen, tondeuses en andere apparatuur steriliseren.
Ringworm van de hoofdhuid neemt snel genoeg toe in de VS om een conferentie over de kwestie te rechtvaardigen. Gesponsord door de afdeling dermatologie van de UAB, vond de conferentie afgelopen weekend plaats in Savannah, Ga., en bracht deskundigen uit het hele land samen. Elewski hielp de bijeenkomst te modereren.
“Dit is gewoon een kleine schimmel waar we niet veel over nadenken,” zegt ze, “maar als het jou of je familieleden treft, kan het een nachtmerrie zijn.”
Voorbeeld, zegt Elewski, onbehandelde ringworm van de hoofdhuid kan leiden tot permanente plekken van kaalheid. Ook kunnen kinderen met ernstige infecties periodes doormaken waarin ze zich niet goed voelen, wat hun schoolprestaties kan beïnvloeden.
De primaire behandeling van ringworm van de hoofdhuid is een antischimmelmiddel genaamd griseofulvin (merknamen zijn Fulvicin, Grifulvin, en Grisactin). Het moet gedurende ten minste acht weken oraal worden ingenomen en tot alle symptomen zijn verdwenen.
Hoewel het enige tijd kan duren voordat het haar weer aangroeit, moet u niet stoppen met het geven van de medicatie totdat alle schilfers en pukkels verdwenen zijn. Er zijn andere antischimmelmiddelen beschikbaar die u kunt proberen als griseofulvine niet werkt, maar deze zijn nog niet officieel goedgekeurd voor deze aandoening of voor gebruik bij kinderen.
Als uw kind moet worden behandeld voor ringworm van de hoofdhuid, overweeg dan om het hele gezin te laten behandelen. Het is heel goed mogelijk dat uw kind het heeft doorgegeven aan broers, zussen of ouders. Deskundigen raden zelfs aan dat wanneer bij twee of meer kinderen in een klas deze ziekte wordt vastgesteld, de ouders van alle andere kinderen moeten worden ingelicht, zodat zij hun eigen kinderen kunnen laten onderzoeken.