De recente krantenkoppen dat de chocoladevoorraden tegen 2020 wel eens een miljoen ton te klein zouden kunnen zijn om aan de vraag te voldoen, waren alarmerend. Degenen die wanhopig zijn door dit nieuws kunnen echter moed putten uit het feit dat er vervangingsmiddelen beschikbaar zijn om je door de moeilijke tijden heen te helpen, waaronder een die eigenlijk relatief gezond is – zwarte sapote.
Native to the coastal regions in and around Central America, black sapote is a fruit, related to the persimmon, and it is today cultivated mainly across the Caribbean, as well as in Mexico, Australia and the Philippines.
On the tree, the fruit sort-of lijkt op een groene tomaat wanneer klaar om te plukken. En het is uiterst belangrijk dat u ze niet te vroeg plukt of direct van de boom eet. Onrijpe zwarte sapota’s smaken niet alleen niet naar chocolade, maar zijn ook nog eens smakeloos. Bovendien, als het te vroeg geplukt wordt, zal de vrucht nooit rijpen en gewoon rotten, wat de smaak niet verbetert ten opzichte van de niet-geroeste, onrijpe versie.
Op het juiste moment geplukt, echter, zal de zwarte sapote rijpen binnen ongeveer 3 tot 6 dagen na de oogst. Als dit gebeurt, wordt het voorheen witte vruchtvlees diepbruin en ontwikkelt het een kenmerkende smaak die, samen met de papaja-achtige textuur, ertoe heeft geleid dat velen het met chocoladepudding hebben vergeleken (vandaar de bijnaam “chocoladepuddingfruit.”
Het vruchtvlees kan zo worden gegeten (maar niet de schil), maar aangezien het veel weg heeft van chocoladepudding, wordt het ook vaak gebruikt in diverse recepten als vervanger voor chocolade.
Als je dit artikel leuk vond, zou je ook kunnen genieten van onze nieuwe populaire podcast, The BrainFood Show (iTunes, Spotify, Google Play Music, Feed), evenals:
- Is witte chocolade echt chocolade?
- Waarom chocolade slecht is voor honden
- Een les in mislukking- De opkomst van de Mars Candy Company
- De ingenieur die meer dan 12.100 kopjes pudding kocht om 1.25 miljoen Air Miles te verdienen
- 25 Miljoen Air Miles
- Het Verschil Tussen Fruit en Groenten
Bonus Feiten:
- Als je je ooit hebt afgevraagd waar de “M’s” voor staan in een van ’s werelds favoriete chocoladesnoepjes, M&Ms, dan hoef je je dat niet meer af te vragen. In 1941 sloot Forrest Mars Sr., van het Mars snoepbedrijf, een deal met Bruce Murrie, zoon van de beroemde Hershey president William Murrie, om een snoepje met een harde dop te ontwikkelen met chocolade in het midden. Mars had de chocolade van Hershey nodig omdat hij verwachtte dat er een chocoladetekort zou ontstaan in de op handen zijnde oorlog, wat juist bleek te zijn. De overeenkomst gaf Murrie een aandeel van 20% in de nieuw ontwikkelde M&M; dit aandeel werd later door Mars uitgekocht toen aan het einde van de oorlog, in 1948, een einde kwam aan de chocolade rantsoenering. De naam stond dus voor “Mars & Murrie” de medebedenkers van het snoep.
- De kleur oranje werd vernoemd naar de vrucht, niet andersom. Voor die tijd verwees de Engelssprekende wereld naar de oranje kleur als geoluhread, wat letterlijk vertaald “geel-rood” betekent. Het woord oranje zelf werd in het Engels geïntroduceerd via het Spaanse woord “naranja,” dat afkomstig was van het Sanskriet woord nāraṅga, wat letterlijk “oranje boom” betekent. De Engelsen lieten de leidende “n” weg en uiteindelijk kregen we het woord “orange”. In het begin van de 16e eeuw begon het woord oranje geleidelijk te worden gebruikt om niet alleen te verwijzen naar de vrucht, maar ook naar wat we nu kennen als de kleur oranje.
- Op de middelbare school ruilde Major League Baseball-sterwerper Justin Verlander een klein percentage van zijn uiteindelijke tekenbonus van 3,12 miljoen dollar voor een chocolademelk van 50 cent. Dit gebeurde terwijl de toekomstige MLB-superster in de 10e klas zat op Goochland High School in Virginia. Kort 50 cent nodig voor een chocolademelk die dag, vroeg hij zijn vriend Daniel Hicks om het geld. “Dus ik zei: ‘Wat dacht je ervan als ik jou 0,01% van mijn tekenbonus geef als je me nu 50 cent geeft?’ Hij vond een servetje, schreef het op, en ik tekende het. Ik vergat het, maar nadat ik getekend had, kwam hij naar me toe en haalde dat oude servet tevoorschijn. Ik heb zoiets van, oh mijn God! Mijn bonus was 3-punt-iets van een miljoen. ” Dat kwam neer op iets meer dan $3K voor de ijverige Daniel Hicks die 50 cent omzette in $3120 in iets meer dan vijf jaar, toen Verlander in 2004 uit de universiteit tekende bij Detroit voor een gegarandeerd contract van $4,5 miljoen (max $5,6 miljoen) met een tekenbonus van $3,12 miljoen.
- Het uitleggen van het dreigende chocoladetekort kan moeilijk zijn, hoewel het lijkt te zijn gecentreerd rond de steeds toenemende vraag. Hoewel chocolade vandaag de dag in China niet de hit is die het in het Westen is (in 2013 bedroeg de gemiddelde Chinese consumptie per hoofd van de bevolking 100 g, vergeleken met 8 kg in het Verenigd Koninkrijk), zijn de meeste voorspellers van mening dat jongere generaties Chinese consumenten een smaak voor het basisproduct zullen ontwikkelen. Ook de productie is op sommige plaatsen gedaald, zoals in Indonesië, waar de jaarlijkse productie van 600.000 ton acht jaar geleden is gedaald tot 490.000 ton nu. Dit wordt toegeschreven aan de cacaovruchtboorder (een soort mot), maar ook aan de leeftijd van de bomen en ziekten. Andere landen zien hun productie echter toenemen. Ivoorkust heeft met bijna 1,8 miljoen ton zijn grootste oogst ooit behaald. Wat de reden ook is, door de stijgende vraag is chocolade een hot commodity geworden, zozeer zelfs dat een handelaar, Anthony Ward, in 2010 voor 658 miljoen pond aan cacaobonen kocht, of 7% van de totale cacaobonenvoorraad op dat moment. Deze daad, die zijn onverzadigbaar verlangen naar cacao aangeeft, leverde hem de bijnaam “Chocfinger” op.