Chemist Chuck Wight van de Universiteit van Utah geeft de volgende verklaring:
Kleine belletjes, veroorzaakt door het schudden, helpen het ontsnappen van het koolzuurgas van het frisdrankje te versnellen. Blikjes koolzuurhoudende frisdrank bevatten kooldioxide onder druk, zodat het gas oplost in de vloeibare drank. Zodra het blikje wordt geopend, zal al het gas uiteindelijk als belletjes uit de vloeistof ontsnappen, en zal de frisdrank “plat” worden. Als de vloeistof voorzichtig wordt gehanteerd, duurt het lang voordat het opgeloste gas ontsnapt. Wordt het blikje echter geschud, of wordt de vloeistof snel in een glas gegoten, dan kunnen de door turbulentie gevormde belletjes het opgeloste gas gemakkelijker laten ontsnappen.
Het is moeilijk voor het gas om uit een ongestoorde vloeistof te ontsnappen vanwege de oppervlaktespanning van de vloeistof, dat is de energie die nodig is om de vloeistofmoleculen van elkaar te scheiden als zich een luchtbel vormt. Voor een kleine bel die net op gang komt, is de hoeveelheid energie die nodig is per gasmolecuul in de bel relatief groot. Het begin is dus de moeilijke fase. Zodra de bel gevormd is, is echter een kleinere hoeveelheid energie (opnieuw per molecuul) nodig voor extra vloeistofmoleculen om te verdampen en de bel te laten uitdijen. De basisreden voor deze afhankelijkheid van de belgrootte is dat, terwijl het volume van de bel evenredig is met het aantal moleculen binnenin (bij constante druk), de oppervlakte van de bel evenredig is met het aantal moleculen tot de 2/3 macht.
Omdat door het schudden van het blikje veel kleine belletjes in de vloeistof worden gebracht, kan het opgeloste gas gemakkelijker verdampen door bestaande belletjes samen te voegen in plaats van nieuwe te vormen. Door de moeilijke stap van bellenvorming te vermijden, kan het gas sneller ontsnappen uit geschudde frisdrank, wat resulteert in meer bruis.
Antwoord oorspronkelijk gepost op 23 april 2001.