Westminster, dinsdag
Het Lagerhuis is, op het moment van schrijven, nog steeds bezig zich aan te passen aan een van de ernstigste toespraken die ooit in zijn lange geschiedenis voor het Lagerhuis zijn gehouden. Het verbrijzelde elke illusie dat de terugtrekking van de BEF en de Franse troepen uit Noord Frankrijk een militaire nederlaag in een overwinning heeft veranderd. “Een wonder van bevrijding” – dat was het, beaamde de heer Churchill, gewonnen door discipline, vindingrijkheid, vaardigheid, en onoverwinnelijke trouw. Maar laat niemand, was zijn waarschuwing, enige attributen van overwinning toekennen aan wat er gebeurd was. Oorlogen werden niet gewonnen door evacuaties. En toen hoorde men de heer Churchill, met het Huis aan elke lettergreep hangend, zeggen met een meedogenloze openhartigheid die er duidelijk op uit was ons niets van de waarheid te onthouden: “Nee; dit is een kolossale militaire ramp.”
Het bewijs? Mr. Churchill leverde het. Het Franse leger was verzwakt, het Belgische leger was verloren, een deel van de geallieerde versterkte linie was verdwenen, waardevolle mijngebieden waren in handen van de vijand gekomen, de hele Kanaalhavens waren in zijn handen, en we hadden een enorme hoeveelheid materiaal achtergelaten, waaronder duizend kanonnen.
De mogelijkheden onder ogen zien
Het Huis kreeg het beeld zeker in een waarachtig en grimmig perspectief voorgeschoteld. “Koester geen illusies meer,” leek de heer Churchill te zeggen. Want hij was nog niet klaar. Hij stelde zich op tegenover alle te voorziene ontwikkelingen en onderzocht elke ontwikkeling onbevreesd, terwijl het Parlement hem volgde in toenemende ernst.
Er was een mogelijkheid dat Hitler Frankrijk zou aanvallen of hij zou ons aanvallen. Hij besprak een Duitse invasie eerder als een waarschijnlijkheid dan als een mogelijkheid. Tenslotte confronteerde hij de rampzalige eventualiteit (hoewel, zei hij, hij er geen moment in kon geloven) – de mogelijkheid van de onderwerping van een groot deel van deze eilanden. Maar als dat moment zou aanbreken, zou de oorlog nog niet voorbij zijn. Ons Imperium, bewaakt door de Britse vloot, zou dan de strijd voortzetten tot de nieuwe wereld was ingeluid.
Na dit alles zal zeker niemand de heer Churchill of zijn regering beschuldigen van zelfgenoegzaamheid. Natuurlijk, er was ook een positieve kant. Niemand die de heer Churchill leest, zal klagen dat hij de terugtrekking van de Geallieerden uit Duinkerken onderschat, noch als een wapenfeit, noch als een onsterfelijk voorbeeld van heldenmoed. Evenmin mag zijn gloedvolle passage over de RAF over het hoofd worden gezien, met zijn ontroerende eerbetoon aan deze jonge mannen (zijn stem leek een beetje te haperen van ontroering) die de kruisvaarders en de ridders van de Ronde Tafel niet alleen ver maar ook prozaïsch deden lijken. Maar dat was niet alles aan de creditzijde. De heer Churchill vond een overwinning in het hart van de wonderbaarlijke bevrijding, de overwinning van deze jonge mannen op de Duitse luchtmacht, want dit, zei de heer Churchill, was een grote krachtmeting geweest tussen de twee tegenover elkaar staande luchtmachten, en de vijand was gedwongen het viervoudige te betalen voor elk verlies dat hij de RAF had toegebracht. Wij zouden ons door deze feiten zeer gerustgesteld kunnen voelen, meende de heer Churchill, wanneer wij de vooruitzichten van luchtaanvallen op dit land moesten overwegen.
De houding van het Huis was alle lof waardig. Terwijl de heer Churchill geleidelijk het standpunt ontvouwde, steeg de stemming in plaats van te dalen, en aan het eind was er een lang en uitdagend gejuich dat de slotverklaring van de heer Churchill onderstreepte, dat, als het nodig was, we zouden vechten in Frankrijk, op zee, in de lucht, op de stranden, op de landingsplaatsen, in de velden, in de straten en in de heuvels, en we zouden ons nooit overgeven.
{{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{highlightedText}}
- Delen op Facebook
- Delen op Twitter
- Delen via E-mail
- Delen op LinkedIn
- Delen op Pinterest
- Delen op WhatsApp
- Delen op Messenger