Auguste Escoffier, w pełnym brzmieniu Georges-Auguste Escoffier, (ur. 28 października 1846, Villeneuve-Loubet, Francja – zm. 12 lutego 1935, Monte-Carlo, Monako), Francuski artysta kulinarny, znany jako „król szefów kuchni i szef kuchni królów”, który zyskał światową sławę jako dyrektor kuchni w Savoy Hotel (1890-99), a następnie w Carlton Hotel, zarówno w Londynie. Jego nazwisko jest synonimem klasycznej kuchni francuskiej (patrz grande cuisine).
Escoffier rozpoczął karierę w wieku 12 lat, a kiedy przeszedł na emeryturę z Carlton Hotel w wieku 74 lat, liczył 62 lat aktywnej służby, zakres uważany za rekord w swoim zawodzie. Nazwisko Escoffier zyskało światową sławę, gdy w 1890 roku powierzono mu kierownictwo kuchni nowo otwartego hotelu Savoy, a on stworzył péche Melba (brzoskwinia Melba) na cześć słynnej piosenkarki Nellie Melba, gdy przebywała tam w 1893 roku. W 1899 roku przeniósł się do Hotelu Carlton, gdzie przez następne 23 lata budował bajeczną reputację haute cuisine; przy pewnej okazji cesarz Wilhelm II podobno powiedział do Escoffiera: „Ja jestem cesarzem Niemiec, ale ty jesteś cesarzem szefów kuchni”. W uznaniu zasług dla prestiżu kuchni francuskiej za granicą, został odznaczony Legią Honorową w 1920 roku i uczyniony oficerem orderu w 1928 roku.
Poza renomą jego nazwisko, powiedział, że jest większa nawet niż Marie-Antoine Carême, Escoffier napisał kilka książek, zwłaszcza Le Guide culinaire (1903, cowritten z Philéas Gilbert i Émile Fetu; The Complete Guide to the Art of Modern Cookery), która zawierała listę potraw według kolejności ich prezentacji i zawierała pierwsze menu á la carte; Le Livre des menus (1912; „The Book of Menus”); oraz Ma cuisine (1934; „Moja kuchnia”). Escoffier opublikował również miesięcznik Le Carnet d’epicure („Notebook of a Gourmet”), który prowadził od 1911 do 1914.
Escoffier radykalnie uproszczone usługi gastronomiczne, opowiadając się za wykorzystaniem sezonowych składników i porzucenie wyszukanych przyozdobień. On również usprawnił organizację profesjonalnych kuchni. Idee te były szeroko rozpowszechniane przez Larousse Gastronomique (1938), definitywną pracę na temat klasycznej kuchni francuskiej autorstwa przyjaciela Escoffiera, Prospera Montagné, znanego szefa kuchni. Pamiętnik Escoffiera, Souvenirs inédits (1985; Wspomnienia z mojego życia), został wydany pośmiertnie.
.