Temporal contiguity występuje wtedy, gdy dwa bodźce są doświadczane blisko siebie w czasie, w wyniku czego może powstać asocjacja. W warunkowaniu pawłowowskim siła asocjacji pomiędzy bodźcem warunkowym (CS) a bodźcem bezwarunkowym (US) jest w dużym stopniu zależna od kontekstu czasowego. W warunkowaniu operacyjnym, na asocjację między zachowaniem operacyjnym a bodźcem wzmacniającym/karnym również w dużym stopniu wpływa przyległość czasowa. Przesądne zachowanie występuje jako rezultat czasowej przyległości między zachowaniem a wzmacniaczem/karą, która jest niezależna od tego zachowania.
Używasz aspektów czasowej przyległości za każdym razem, gdy dokonujesz osądu przyczynowego. Na przykład, kiedy twój żołądek staje się zdenerwowany, zazwyczaj próbujesz dowiedzieć się, dlaczego. Kiedy próbujesz znaleźć przyczynę bólu brzucha, jest bardziej prawdopodobne, że winę zrzucisz na chińszczyznę, którą zjadłeś wcześniej tego popołudnia, w przeciwieństwie do fast-foodu, który zjadłeś tydzień wcześniej. Jest tak dlatego, że zjadłeś chińszczyznę w czasie, który był bliższy wystąpieniu twojego bólu brzucha.
.