By Adam Townsend on 06/30/2020 2:00 PM

Source: MedicineNet Health News

Agencje stanowe i federalne w USA walczą o opanowanie śmiertelnej choroby jeleni przed sezonem łowieckim, choć wskaźniki infekcji wydają się wzrastać.

Infekcja mózgu przenika do stad jeleni, łosi i łosi w co najmniej 26 stanach i dwóch prowincjach kanadyjskich, według amerykańskich Narodowych Instytutów Zdrowia. Infekcja powoduje, że wychudzone „jelenie zombie” zataczają się i chlipią w stadzie, zarażając innych przed ich nieuchronnym upadkiem i śmiercią z powodu mózgu podziurawionego.

Ta chroniczna choroba wyniszczająca (CWD) jest pasażowalną encefalopatią gąbczastą, co oznacza, że jelenie są narażone na patogen (białko zwane prionem), który powoduje dziury w całym mózgu, sprawiając, że organ wygląda jak gąbka do czasu śmierci.

Chociaż prion CWD nie wydaje się być w stanie zarazić ludzi lub inne zwierzęta gospodarskie teraz, kryzys koronawirusa COVID-19 pokazał, jak łatwo jest dla niektórych mikroorganizmów przeskoczyć barierę gatunkową. Jest to łatwiejsze w przypadku bliskiego kontaktu między zakażonymi populacjami zwierząt a ludźmi, jak ma to miejsce w przypadku hodowli jeleni i polowań.

Departament Rolnictwa USA jest w drugiej fazie badań nad CWD z Texas A&M University i Texas Parks and Wildlife w celu zidentyfikowania jeleni w stadach dzikich i hodowlanych, które są bardziej genetycznie podatne na chorobę.

„Podczas gdy badania są nadal na wczesnym etapie, jest to pierwszy tego rodzaju”, zgodnie z czerwcowym postem na blogu USDA. „Mamy nadzieję, że dalsze analizy pozwolą nam skutecznie sklasyfikować zwierzęta jako minimalnie podatne, umiarkowanie podatne lub bardzo podatne na CWD. To pomoże właścicielom stad podejmować decyzje dotyczące zarządzania, które mogą ostatecznie pomóc wyhodować chorobę z istnienia lub przynajmniej znacząco zmniejszyć jej obecność.”

W międzyczasie, agencje ryb i gier w całych stanach wymagają więcej testów tusz jeleni i kierują myśliwych do strategicznego rozrzedzania stad zidentyfikowanych jako gorące punkty infekcji, a także zakazują dzikiego karmienia jeleni.

CdC oferuje myśliwym następujące wskazówki, aby uniknąć narażenia na CWD:

  • Nie strzelaj, nie obsługuj ani nie jedz mięsa z jeleni i łosi, które wyglądają na chore, zachowują się dziwnie lub zostały znalezione martwe (road-kill).
  • Podczas opatrywania jelenia na polu:
    • Noś lateksowe lub gumowe rękawice podczas opatrywania zwierzęcia lub obchodzenia się z mięsem.
    • Zmniejsz ilość czynności wykonywanych na organach zwierzęcia, szczególnie na tkankach mózgu lub rdzenia kręgowego.
    • Nie używać noży domowych lub innych przyborów kuchennych do opatrywania zwierząt w terenie.
  • Sprawdzić stanowe wytyczne dotyczące dzikiej przyrody i zdrowia publicznego, aby dowiedzieć się, czy badanie zwierząt jest zalecane lub wymagane. Zalecenia różnią się w zależności od stanu, ale informacje na temat badań są dostępne w wielu stanowych agencjach ds. dzikiej przyrody.
  • Należy rozważyć przeprowadzenie badań jelenia lub łosia na obecność CWD przed spożyciem mięsa.
  • Jeżeli jeleń lub łoś jest przetwarzany komercyjnie, należy rozważyć prośbę, aby zwierzę było przetwarzane indywidualnie, aby uniknąć mieszania mięsa z wielu zwierząt.
  • Jeśli wynik badania Twojego zwierzęcia na CWD jest pozytywny, nie jedz mięsa z tego zwierzęcia.

Czym jest CWD?

Przewlekła choroba wyniszczająca po raz pierwszy stała się dużym problemem w Stanach Zjednoczonych na początku lat 2000. Społeczeństwo miało swoją pierwszą edukację w zakresie chorób prionowych z wybuchu choroby szalonych krów w 2003 roku (gąbczasta encefalopatia bydła, lub BSE), którą ludzie zarazili się jedząc wołowinę skażoną tkanką mózgową lub rdzeniową zwierzęcia.

To było szczególnie przerażające, ponieważ okres inkubacji wydawał się wynosić około 10 lat, zgodnie z danymi CDC opublikowanymi w MedicineNet. Oznacza to, że dla niektórych osób narażonych na kontakt z wściekłymi krowami, ich los był już prawdopodobnie przesądzony na długo zanim ktokolwiek zdał sobie sprawę, że choroba wściekłych krów jest problemem dla ludzi. Według CNN osi czasu wybuchu epidemii w 2003 roku, pierwszym ustalonym zgonem na chorobę szalonych krów w tym okresie był 20-letni brytyjski wegetarianin, który zaraził się śmiertelnymi prionami od jedzenia skażonych hamburgerów w dzieciństwie.

Kryzys ten wywołał lawinę badań nad chorobami prionowymi, takimi jak CWD, w tym badanie z 2004 roku w czasopiśmie Emerging Infectious Diseases. Badanie wykazało, że priony pochodzące od jeleni z CWD mogą zmienić ludzkie białka prionowe w szalce Petriego, ale nie ma dowodów na przenoszenie CWD na ludzi.

„Przenoszenie drogą pokarmową (choroby szalonych krów) na ludzi wskazuje, że bariera gatunkowa może nie całkowicie chronić ludzi przed chorobami prionowymi zwierząt,” stwierdza badanie. „Przekształcenie ludzkiego białka prionowego przez priony związane z CWD zostało wykazane w eksperymencie bezkomórkowym in vitro, ale ograniczone badania nie zidentyfikowały mocnych dowodów na przenoszenie CWD na ludzi.”

Co więcej, badanie przeprowadzone przez Alberta Prion Research Institute wykazało, że priony CWD mogą zainfekować małpy badawcze, gatunek o wiele kroków bliższy ludziom niż jelenie, jeśli chodzi o fizjologię i wspólne białka.

Co to jest prion?

Priony to maleńkie skrawki białka, które w normalnych warunkach pomagają izolować nerwy tłuszczem, według naszego najlepszego zrozumienia.

Każdy nerw w twoim mózgu i ciele przekazuje sygnał chemiczno-elektryczny. Aby sygnał ten mógł być przekazywany z jednej komórki nerwowej do następnej skutecznie, komórki nerwowe zwane komórkami Schwanna wytwarzają tłuszcz w celu utworzenia osłonki mielinowej, która pełni funkcję podobną do kolorowej, gumowej izolacji na zewnątrz przewodów elektrycznych, zgodnie z artykułem Medscape autorstwa dr Tarakada S. Ramachandrana.

Priony stymulują produkcję tkanki tłuszczowej dla osłonki mielinowej, zgodnie z najlepszym zrozumieniem naukowców. Badanie z 2010 roku opublikowane w czasopiśmie Nature wykazało, że myszy z usuniętymi genami prionów miały problemy z rozwojem i utrzymaniem osłonek mielinowych na nerwach, co czyniło je nadwrażliwymi. Myszy były jednak odporne na choroby prionowe, ponieważ nie miały rodzimych prionów w swoich ciałach, które mogłyby się źle złożyć i rozprzestrzenić chorobę.

SLIDESHOW

Brain Food Pictures: Co jeść, aby zwiększyć koncentrację Zobacz pokaz slajdów

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.