Free Press

De Amerikaanse staats- en federale agentschappen proberen een dodelijke hertenziekte onder controle te krijgen voor het jachtseizoen, hoewel het aantal infecties lijkt te stijgen.

Een herseninfectie infiltreert kuddes herten, elanden en elanden in ten minste 26 staten en twee Canadese provincies, volgens de Amerikaanse National Institutes of Health. De infectie veroorzaakt uitgemergelde “zombieherten” die door de kudde waggelen en kwijlend anderen infecteren voordat ze onvermijdelijk instorten en sterven aan een brein dat doorzeefd is met gaten.

De Chronic Wasting Disease (CWD) is een overdraagbare spongiforme encefalopathie, wat betekent dat de herten worden blootgesteld aan een ziekteverwekker (een eiwit dat een prion wordt genoemd) die gaten in de hele hersenen veroorzaakt, waardoor het orgaan op een spons lijkt tegen de tijd van de dood.

Hoewel het CWD prion nu niet in staat lijkt mensen of ander vee te besmetten, heeft de COVID-19 coronavirus crisis aangetoond hoe gemakkelijk het is voor sommige micro-organismen om de species barrière te doorbreken. Dit is gemakkelijker bij nauw contact tussen besmette dierpopulaties en mensen, zoals het geval is bij de hertenhouderij en de jacht.

Het Amerikaanse ministerie van Landbouw bevindt zich in de tweede fase van een CWD-onderzoek met de Texas A&M University en Texas Parks and Wildlife om herten in wilde en boerenkuddes te identificeren die genetisch vatbaarder zijn voor de ziekte.

“Hoewel het onderzoek zich nog in een vroeg stadium bevindt, is het de eerste in zijn soort,” volgens een bericht van juni op de USDA-blog. “De hoop is dat verdere analyse ons in staat zal stellen om dieren effectief te categoriseren als minimaal vatbaar, matig vatbaar of zeer vatbaar voor CWD. Dit zal kudde-eigenaren helpen managementbeslissingen te nemen die uiteindelijk kunnen helpen om de ziekte uit te fokken of op zijn minst de aanwezigheid ervan aanzienlijk te verminderen.”

Ondertussen eisen vis- en wildbureaus in de staten meer tests van hertenkarkassen en geven jagers de opdracht om kuddes die zijn geïdentificeerd als hotspots voor infectie strategisch uit te dunnen, evenals het verbieden van het voederen van wilde herten.

De CDC geeft jagers de volgende tips om blootstelling aan CWD te voorkomen:

• Schiet, hanteer of eet geen vlees van herten en elanden die er ziek uitzien, zich vreemd gedragen of dood zijn aangetroffen (road-kill).
• Bij het veldkappen van een hert:
  • Draag latex of rubber handschoenen bij het kappen van het dier of het hanteren van het vlees.
  • Minimaliseer de mate waarin u de organen van het dier hanteert, met name het hersen- of ruggenmergweefsel.
  • Gebruik geen huishoudmessen of ander keukengerei om het dier in het veld aan te snijden.
• Controleer de richtlijnen van de staat met betrekking tot wilde dieren en volksgezondheid om te zien of het testen van dieren wordt aanbevolen of vereist. De aanbevelingen verschillen per staat, maar informatie over testen is beschikbaar bij veel staatswildagentschappen.
• Overweeg ten zeerste om het hert of de eland op CWD te laten testen voordat u het vlees eet.
• Als u uw hert of eland commercieel laat verwerken, overweeg dan om te vragen dat uw dier afzonderlijk wordt verwerkt om te voorkomen dat vlees van meerdere dieren wordt gemengd.
• Als uw dier positief op CWD test, eet dan geen vlees van dat dier.

Wat is CWD?

Chronic wasting disease werd in het begin van de jaren 2000 voor het eerst een groot probleem in de V.S.. Het publiek kreeg zijn eerste onderwijs in prionziekten door een uitbraak van de gekkekoeienziekte (boviene spongiforme encefalopathie, of BSE) in 2003, die mensen opliepen door het eten van rundvlees dat besmet was met hersen- of ruggenmergweefsel van het dier.

Dit was vooral beangstigend omdat de incubatietijd ongeveer 10 jaar bleek te zijn, volgens CDC-gegevens gepubliceerd op MedicineNet. Dit betekent dat voor sommigen die aan de gekke-koeienziekte werden blootgesteld, hun ondergang waarschijnlijk al was bezegeld lang voordat iemand besefte dat de gekke-koeienziekte een probleem voor mensen was. Volgens een CNN-tijdlijn van de uitbraak van 2003, was de eerste vastgestelde dode van de gekke-koeienziekte in die periode een 20-jarige Britse vegetariër die de dodelijke prionen opliep door als kind besmette hamburgers te eten.

Deze crisis leidde tot een vlaag van onderzoek naar prionziekten zoals CWD, waaronder een studie uit 2004 in het tijdschrift Emerging Infectious Diseases. De studie toonde aan dat prionen van herten met CWD menselijke prioneiwitten in een petrischaal konden veranderen, maar er is geen bewijs van CWD-overdracht op mensen.

“De door voedsel overgedragen overdracht van (gekke-koeienziekte) op mensen geeft aan dat de speciesbarrière mensen misschien niet volledig beschermt tegen dierlijke prionziekten,” stelt de studie. “Conversie van menselijk prioneiwit door CWD-geassocieerde prionen is aangetoond in een in vitro celvrij experiment, maar beperkte onderzoeken hebben geen sterk bewijs voor CWD-overdracht op mensen gevonden.”

Daarnaast toonde een studie door het Alberta Prion Research Institute aan dat CWD prionen onderzoeksapen konden infecteren, een soort die vele stappen dichter bij de mens staat dan herten voor wat betreft fysiologie en gedeelde eiwitten.

Wat is een Prion?

Prionen zijn kleine stukjes eiwit die, onder normale omstandigheden, helpen je zenuwen te isoleren met vet, volgens onze beste kennis.

Elke zenuw in je hersenen en lichaam zendt een chemisch-elektrisch signaal uit. Om dat signaal effectief van de ene zenuwcel naar de volgende over te brengen, produceren zenuwcellen, Schwann-cellen genaamd, vet om de myelineschede te vormen, die een functie vervult die vergelijkbaar is met de gekleurde, rubberen isolatie aan de buitenkant van elektrische draden, volgens een Medscape-artikel van Dr. Tarakad S. Ramachandran.

Prionen stimuleren de productie van vetweefsel voor de myelineschede, volgens het beste begrip van wetenschappers. Een studie uit 2010, gepubliceerd in het tijdschrift Nature, toonde aan dat muizen waarvan de priongenen waren verwijderd, problemen hadden met het ontwikkelen en onderhouden van de myelineschede op hun zenuwen, waardoor ze overgevoelig werden. De muizen waren echter immuun voor prionziekten omdat ze geen inheemse prionen in hun lichaam hadden om te misvouwen en de ziekte te verspreiden.

SLIDESHOW

Brain Food Pictures: Wat te eten om Focus Boost Zie diashow