Free Press

Introduction

Acanthamoeba species are the causative agent of a sight threatening infection of the cornea known as Acanthamoeba keratitis, caused by the free-living amoeba Acanthamoeba spp. and is a sight-threatening corneal infection that presents with corneal ulcerations. Zostało ono po raz pierwszy zgłoszone w 1973 roku. Acanthamoeba są wszechobecne pierwotniaki, które istnieją w 2 formach: trofozoitów (forma aktywna) i cyst (forma nieaktywna). Cysty są notorycznie trudne do zabicia i jest to jeden z powodów, dla których infekcja ta jest tak trudna do zwalczenia. Wiadomo, że tylko jedna klasa leków ma działanie cystobójcze, są to biguanidy. Częstość występowania Acanthamoeba keratitis w tym badaniu stwierdzono na 1,04%, a częstość występowania w innych zgłoszonych indyjskich serii waha się od 0,34 do 1,4% .

Częstość występowania Acanthamoeba keratitis wydaje się wzrastać z powodu jego częstego związku z noszeniem soczewek kontaktowych, co stanowi przyczynę >85% przypadków Acanthamoeba keratitis, zwłaszcza w krajach rozwiniętych . Członkowie rodzaju Acanthamoeba są wszechobecni i mogą być izolowani z wody studziennej, wodociągowej, butelkowanej i basenowej, a także z piasku, kurzu, ludzkich wydzielin z nosa i gardła oraz kału zwierząt. Cykl życiowy Acanthamoeba składa się z trofozoitu i stadium cysty.

Diagnostyka i wykrywanie

Diagnostyka może być przeprowadzona w laboratorium przy użyciu nieżywnościowej płytki z agarem solnym, na której posiane są bakterie gram ujemne, takie jak Escherichia coli. PCR jest używany do potwierdzenia diagnozy, zwłaszcza gdy w grę wchodzą soczewki kontaktowe. Metody molekularne są również dostępne do wykrywania i identyfikacji Acanthamoeba, metody te są również odpowiednie zarówno dla celów klinicznych jak i epidemiologicznych. Technika fluorescencyjnej hybrydyzacji in situ została również z powodzeniem zastosowana do wykrywania celu. Rycina 1 przedstawia zainfekowane oko.

Leczenie i opisy przypadków

Acanthamoeba jest trudna do leczenia, ale skuteczne postępowanie może uratować oko. We wczesnym stadium stosuje się miejscowe środki przeciwinfekcyjne, w późniejszych stadiach konieczna jest interwencja chirurgiczna. Propamidyna 0,1% i neomycyna 1% wykazują dobrą aktywność wobec AK Od tego czasu stosuje się dwa lub więcej miejscowych środków przeciwzakaźnych przez cały dzień. Poliheksametylenobiguanid (PHMB, 0,02%) i chlorheksydyna (0,02%), są skuteczne zarówno w monoterapii, jak i w terapii skojarzonej z diamidyną.

Studia przypadków pokazują, że zapalenie rogówki wywołane przez Acanthamoeba jest skutecznie leczone u osoby posiadającej soczewki kontaktowe za pomocą sześciomiesięcznej terapii miejscowym Miconazolem, Metronidazolem, Prednizolonem i neomycyną oraz doustnym ketokonazolem. W innym przypadku osoby bez soczewek kontaktowych z uczuciem pieczenia, dodatkowe zastosowanie Propamidyny w powyższej terapii wykazuje poprawę w owrzodzeniu rogówki. W innym przypadku do terapii dodano miejscowo Tobramycynę i Cefazolinę. Połączenie Dibromopropamidyny i Propamidyny izetionianu maści i krople i neomycyny krople są stosowane z powodzeniem w 44 lat pacjenta z zakażenia rogówki z Acanthamoeba gatunków .

Bilateral Acanthamoeba keratitis został pomyślnie leczony z Chlorheksydyna, Polyhexamethylene biguanide, Propamidine ise-thionate w połączeniu z Atropine i Dibromopropamidine poprawę zauważono w którym momencie Atropine i Dibromopropamidine zostały zatrzymane podczas Fluorometholone octan, Acyclovir i Ciprofloxacin zostały przepisane i pacjent został wypisany . W nielicznych badaniach stwierdzono, że dodanie neomycyny-polimyksyny B również daje dobre wyniki.

Prewencja

Najczęściej użytkownicy soczewek kontaktowych muszą zachować środki ostrożności podczas czyszczenia soczewek, nie powinni używać wody z kranu ani soli fizjologicznej do czyszczenia. Ponieważ leczenie jest toksyczne i długotrwałe, więc powinni zgłosić się na wizytę, jeśli zauważą jakieś oznaki zapalenia. A ci, którzy nie mają soczewek, nie powinni myć oczu wodą z jeziora lub morza.

1. Illingworth CD, Cook SD (1998) Acanthamoeba keratitis. Surv Ophthalmol 42: 493-508.
2. Manikandan P, Bhaskar M, Revathy R, John RK, Narendran V, et al. (2004) Acanthamoeba keratitis: A six year epidemiological review from a tertiary care eye hospital in South India. Indian J Med Microbiol 22: 226-230.
3. Srinivasan M, Gonzales CA, George C, Cevallos V, Mascarenhans JM, et al . (1997) Epidemiology and etiological diagnosis of corneal ulceration in Madurai, South India. Br J Ophthalmol 81: 965-971.
4. Leck AK, Thomas PA, Hagan M, Kalimurthy J, Ackuaku E, et al . Aetiology of suppurative corneal ulcers in Ghana and South India and epidemiology of fungal keratitis. Br J Ophthalmol86: 1211-1215.
5. Basak SK, Basak S, Mohanta A, Bhowmick A (2005) Epidemiological and microbiological diagnosis of suppurative keratitis in Gangetic West Bengal, Eastern India. Indian J Ophthalmol 53: 17-22.
6. Patel A, Hammersmith K (2008) Contact lens-related microbial keratitis: recent outbreaks. Curr Opin Ophthalmol 19: 302-306.
7. Thebpatiphat N, Hammersmith KM, Rocha FN (2007) Acanthamoeba keratitis: a parasite on the rise. Cornea 26: 701-706.
8. Verani JR, Lorick SA, Yoder JS (2009) National outbreak of Acanthamoeba keratitis associated with use of a contact lens solution, United States. Emerg Infect Dis 15: 1236-1242.
9. DE Jonckheere (1991) JF: Ecology of Acanthamoeba. Rev Infect Dis 13: S385-S387.
10. Pasricha G, Sharma S, Garg P, Aggarwal R (2003) Use of 18S rRNA Gene-Based PCR Assay for Diagnosis of Acanthamoeba Keratitis in Non-Contact Lens Wearers in India journal of Clinical Microbiology 41: 3206-3211.
11. Schroeder JM, Booton GC, Hay J, Niszl IA, Seal DV, et al. (2001) Use of subgenic 18S ribosomal DNA PCR and sequencing for genus and genotype identification of acanthamoebae from humans with keratitis and from sewage sludge. J Clin Microbiol 39: 1903-1911.
12. Stothard DR, Hay J, Schroeder-Diedrich JM, Seal DV, Byers TJ (1999) Fluorescent oligonucleotide probes for clinical and environmental detection of Acanthamoeba and the T4 18S rRNA gene sequence type. J Clin Microbiol 37: 2687-2693.
13. Wright P, Warhurst D, Jones BR (1985) Acanthamoeba keratitis successfully treated medically. Br J Ophthalmol 69: 778-782.
14. Duff D, Horne MD, Mary EF (1994) Acanthamoeba keratitis: an emerging clinical Problem. Can Med Assoc J 150: 1.
15. Wright P, Warhurst D, Barrie R (1985) Acanthamoeba keratitis successfully treated medically. Br J Ophthalmol 69: 778-782.
16. Hassanlou M, Bhargava A, Hodge WG (2006) Acanthamoeba keratitis and treatment strategy based on lesion depth. Can J Ophthalmol 41: 71-73.
17. Wang IJ, Hong JP, Hu FR (1997) Clinical features and outcome of Acanthamoeba keratitis. J Formosan Med Assn 96: 895-900.

.