Autorem jest Sydney K. Reed, M.S.W.
Webster’s Collegiate Dictionary definiuje technikę jako „metodę lub szczegóły procedury istotne dla biegłości wykonania w jakiejś sztuce, nauce”. Na ostatniej konferencji CFC dotyczącej Klinicznego Zastosowania Teorii i Terapii Rodziny Bowena jeden z uczestników, po obejrzeniu prezentacji wideo wywiadu Kerr/Bowen mówiącego o różnicowaniu siebie, zapytał, czy istnieją techniki, które moglibyśmy zapewnić, aby nauczyć się, jak to robić. Odpowiedziałam, że bez zrozumienia teorii techniki byłyby bezużyteczne i mogłyby zawieść. Myślę, że kliniczne zastosowania teorii Bowena mogą być postrzegane jako techniki, metoda niezbędna do osiągnięcia biegłości w wykonywaniu teorii Bowena.
Myślałem więcej o kwestii tego, jak nauczyć się teorii Bowena i być w stanie wykorzystać ją w środowisku terapeutycznym. Prawdopodobnie pierwsze wysiłki polegałyby na zrozumieniu myślenia systemowego. Uznanie, że rodzina lub grupa jest jednostką emocjonalną. Indywidualne funkcjonowanie można zrozumieć jedynie poprzez dostrzeżenie wzajemnego wpływu członków rodziny lub grupy roboczej. Aby poznać korzenie tej fundamentalnej koncepcji, można przeczytać o badaniach Bowena w NIMH* i zobaczyć, jak obserwacja funkcjonowania hospitalizowanych rodzin z członkiem chorym na schizofrenię ujawniła wzajemny proces. Zakładając ten wzajemny wpływ w rodzinie lub grupie można zacząć dostrzegać sposoby, w jakie to się dzieje. Można zobaczyć, że wspólne mechanizmy zarządzania lękiem, konflikt, dystans, nad/poniższe funkcjonowanie, lub trójkąty, są obecne w większości sytuacji lękowych.
Obserwacja własnego funkcjonowania i funkcjonowania własnej rodziny w obliczu lęku jest dobrym miejscem do rozpoczęcia. Potrzebna jest samoobserwacja. Wprawdzie trudno być obiektywnym w stosunku do samego siebie. Być może obserwowanie tych wzorców w rodzinach klinicznych będzie łatwiejsze, jeśli będziesz w stanie myśleć o parze, rodzinie czy systemie pracy jako o jednostce emocjonalnej, z której każdy jest pod wpływem zachowania innych i na nie wpływa. Oznacza to, że nie możesz brać stron… oznacza to, że widzisz jak system działa, nawet jeśli wszyscy w systemie nie są obecni.
Zbieranie historii rodziny i kompilowanie diagramu rodzinnego, który rejestruje ważne wydarzenia w życiu rodziny jest niezbędne. Z dat i miejsc zgonów, narodzin, poważnych chorób, rozwodów, edukacji i osiągnięć zawodowych można rozpocząć, aby zobaczyć wzorce procesu emocjonalnego, który działa w rodzinie. Klienci zaczynają również widzieć powiązania reakcji jednostek na wydarzenia życiowe i jak to wpływa na całą rodzinę. Dobra historia pozwala wyjść poza winę i docenić wysiłki, jakie podejmują członkowie rodziny, aby przetrwać niepokój chwili. Ta „uczciwa” historia faktów dotyczących funkcjonowania członków rodziny daje terapeutom i klientom bardziej obiektywny pogląd na to, co dzieje się w rodzinie.
Obserwacja siebie i własnej rodziny, a także osób lub rodzin klinicznych jest techniką, która nauczy nas bardzo wiele o procesach emocjonalnych. Zapisywanie faktów w diagramie rodzinnym pomaga wyjaśnić ten proces. Są to zasadniczo „kliniczne zastosowania teorii” i dobry sposób na rozpoczęcie nauki części terapeutycznej Teorii i Terapii Systemów Rodzinnych Bowena.