1. Zandtijgerhaaien
Het dierenrijk is niet vreemd aan kannibalisme, dat zich vaak op meedogenloze wijze manifesteert. Een van de meest bloeddorstige voorbeelden is de zandtijgerhaai, waarbij grote embryo’s zich tegoed doen aan hun nietige broertjes en zusjes terwijl ze nog in de baarmoeder zitten. Wetenschappers denken dat deze strategie een paar babyhaaien in staat stelt groot genoeg te worden, zodat andere roofdieren hen na de geboorte met rust zullen laten.
Nieuwe studies suggereren echter dat de uiteindelijke overwinnaars wellicht in tandem werken. Het blijkt dat moederhaaien met meer dan één mannetje tegelijk kunnen paren. En de pasgeborenen die uit de zwangerschapsversie van de ‘battle royale’ voortkomen, zijn meestal broers en zussen van hetzelfde bloed – dat wil zeggen dat ze dezelfde vader hebben. Dat maakt van hun kleinere halfbroers en -zussen hapjes. Wat dacht je van kinderlijke trouw?
2. IJsberen
Hoewel het niet vaak gebeurt, zijn ijsberen de laatste jaren gespot terwijl ze hun kinderen in het wild op gruwelijke wijze opaten. In 2011 bijvoorbeeld, maakte natuurfotografe Jenny Ross kiekjes van een volwassen beer die zich tegoed deed aan het bloederige karkas van een veel kleiner jong. Sommige klimatologen denken dat het smeltende poolijs de roofdieren de toegang tot hun favoriete voedsel – zeehonden – belemmert, waardoor ze uit noodzaak in kannibalen veranderen.
In 2008 meldde een dierentuin in Neurenberg (Duitsland) echter dat een ijsbeermoeder een van haar tweelingjongen had gedood en opgegeten.
3. Spinnen
Denk je dat daten moeilijk is? Jij bent tenminste geen spinachtige. Een reeks vrouwelijke spinnen, van de beroemde zwarte weduwe tot de reusachtige wolfspin, staan erom bekend kleinere mannetjes te doden en op te eten na de seks. Volgens LiveScience, “hebben studies verschillende complexe evolutionaire redenen gesuggereerd met betrekking tot kosten en baten voor de soort, sperma concurrentie, en esoterische seksuele selectie schema’s.” Meestal is het echter omdat de baby mama’s uitgehongerd zijn, en de kleine mannetjes toevallig het dichtst in de buurt zijn.
4. Hamsters
Zeker, ze zijn schattig en knuffelbaar, maar het is niet ongewoon voor een moeder hamster om zich vol te vreten aan haar pasgeboren kroost. Volgens een website over het fokken van hamsters kan het bloedbad worden veroorzaakt door de behoefte aan extra eiwitten terwijl de moeder borstvoeding geeft, maar ook door een “menselijke geur” die op de jongen achterblijft en haar laat denken dat de jongen ontbijt zijn. Om een slachting te voorkomen die uw eigen jong zou traumatiseren, moet u ervoor zorgen dat de moeder voldoende gevoed wordt, en de pasgeborenen niet met blote handen aanraken.
5. Parasitaire wespen
Sla deze over als je aan het lunchen bent: Copidosoma floridanum, een soort parasitoïde wesp, heeft een walgelijke manier van voortplanten. Om zich voort te planten, zoekt een volwassen wesp een nietsvermoedende rups, verlamt die met haar angel en injecteert dan een mannelijk ei en een vrouwelijk ei in het levende lichaam. Eenmaal binnen “klonen” deze eitjes zich tot de nog levende rups wemelt van de honderden larven. Vreemd genoeg komen ongeveer 50 van de vrouwtjes te voorschijn met grote kaken en geen voortplantingsorganen. Hun enige doel om te leven? Om zoveel mogelijk van hun broers te verslinden als ze kunnen, omdat er maar een paar mannetjes nodig zijn om hun zussen te bevruchten. De natuur!
6. Kippen
Het is bekend dat kippen soms hun eigen eieren opeten, vooral als ze niet genoeg calcium krijgen, wat leidt tot dunne schalen. Boeren gebruiken allerlei technieken om dit te voorkomen, zoals het planten van oneetbare nep-eieren, zoals golfballen. Tot zover de vraag wie het eerst komt.
7. Tijgersalamanders
Deze Noord-Amerikaanse amfibieën zijn bijzonder fascinerend voor onderzoekers omdat ze uiteenlopende ontwikkelingspaden kunnen bewandelen. Hun larven nemen twee verschillende vormen aan: Een kleinere soort doet zich tegoed aan ongewervelde waterdieren, terwijl een veel grotere “kannibaal-morf-larve” – u raadt het al – zijn niet-kannibaal-morf-broeders kan opeten. Enkele wetenschappers denken dat de mutatie wordt veroorzaakt door omgevingsfactoren, zo schrijft Backyard Zoologist, vooral op plaatsen waar de tijgersalamanderpopulaties dicht zijn. De gedachte is dat als er al genoeg concurrentie is voor voedsel, waarom dan niet evolueren om direct achter de concurrentie aan te gaan?