Free Press

Fertility Drugs in een oogopslag

• Fertility Drugs zijn de belangrijkste behandeling voor vrouwen die onvruchtbaar zijn als gevolg van ovulatiestoornissen en vormen een integraal onderdeel van het in-vitrofertilisatieproces (IVF).
• Ze vormen ook de eerstelijnsbehandeling voor paren met onverklaarbare onvruchtbaarheid.
• Fertiliteitsmedicijnen worden bij IVF gebruikt om de ovulatie te stimuleren en de baarmoeder van een vrouw voor te bereiden op zwangerschap.
• De meeste medicijnen worden oraal of via injectie ingenomen.
• Bijwerkingen van vruchtbaarheidsmedicijnen zijn meestal mild en betreffen meestal huidirritatie op de injectieplaats.

Hoe worden vruchtbaarheidsmedicijnen gebruikt tijdens IVF?

Vruchtbaarheidsmedicijnen zijn de belangrijkste kuur voor vrouwen die onvruchtbaar zijn als gevolg van ovulatiestoornissen zoals onregelmatige menstruatiecycli. Volgens de American Society for Reproductive Medicine (ASRM) heeft ongeveer 25 procent van de onvruchtbare vrouwen problemen met de ovulatie.

Verschillende andere soorten medicijnen, van aspirine en geboortebeperking tot antibiotica, zijn ook een belangrijk onderdeel van IVF. De combinatie van vruchtbaarheidsmedicijnen die bij IVF wordt gebruikt, werkt door het aantal eicellen te verhogen dat in één keer wordt gerekruteerd uit de eicelreserve van de vrouw.

Wanneer een vrouw normaal ovuleert, rekruteert ze typisch uit haar eierstokreserve een groot aantal eicellen om te ontwikkelen, maar ovuleert slechts één van hen. De resterende eicellen, die niet ovuleren, worden door de eierstok geabsorbeerd.

Vruchtbaarheidsmedicijnen “redden” deze eicellen, zodat ze zich kunnen blijven ontwikkelen. De patiënte heeft dus een groter aantal eicellen om te bevruchten. Zo kan de embryoloog de allerbeste eicellen selecteren voor de bevruchting en de aanmaak van embryo’s om de kans op zwangerschap voor de vrouw te vergroten.

Typisch begint een patiënte het IVF-proces met het innemen van een anticonceptiepil om een eisprong te vroeg in de behandelingscyclus te voorkomen. Daarna begint de patiënte met het stimuleren van haar eierstokken met injecteerbare medicijnen, gevolgd door een injectie om rijpe eicellen vrij te laten voor de bevruchting.

Verdere lectuur: From Trouble Trying to Conceive to Success Story

Gemeenschappelijke vruchtbaarheidsmedicijnen gebruikt tijdens IVF

Tijdens IVF worden talloze soorten vruchtbaarheidsmedicijnen gebruikt, sommige oraal ingenomen en andere geïnjecteerd. Het exacte medicijn en de dosering die tijdens IVF worden gebruikt, hangen af van de leeftijd van de patiënt, de testresultaten en het stimulatieprotocol dat door haar arts en IVF-coördinator wordt voorgeschreven.

Voordat patiënten vruchtbaarheidsmedicijnen nemen, moeten ze altijd met hun arts praten over andere medicijnen die ze gebruiken en de opties voor vruchtbaarheidsmedicijnen, inclusief de voordelen en risico’s van elk type.

Een typische IVF-behandeling omvat een mix van de volgende geneesmiddelen:

Gonadotropines

Dit zijn injecteerbare hormonen die worden gebruikt om de ontwikkeling van eicellen, follikels (de zakachtige structuren waar eicellen rijpen) en oestrogeenniveaus van een vrouw te verhogen voorafgaand aan de ovulatie. Afhankelijk van de gebruikte geneesmiddelen, bevatten de injecties follikelstimulerend hormoon (FSH) of zowel luteïniserend hormoon (LH) en FSH.

Vrouwen nemen gonadotropines meestal gedurende zeven tot 12 dagen. Een arts zal de follikelgrootte en oestrogeenniveaus nauwlettend in de gaten houden om te beslissen of de dosering voldoende is of dat een vrouw moet doorgaan met injecties.

Bijwerkingen van gonadotrofinen zijn over het algemeen gering, maar kunnen ongemak op de injectieplaats, hoofdpijn en vermoeidheid omvatten.

Menselijk choriongonadotrofine (hCG)

Een injectie met hCG wordt tijdens IVF gebruikt om het vrijkomen van de rijpe eicel(len) op gang te brengen nadat de follikels van een vrouw zijn ontwikkeld. Humaan choriongonadotrofine is een natuurlijk voorkomende chemische stof die tijdens de zwangerschap wordt geproduceerd en die qua functie en structuur vergelijkbaar is met LH.

Gewone hCG-medicijnen zijn onder meer Pregnyl, Profasi, A.P.L., Novarel en Ovidrel.

Bijwerkingen zijn zeldzaam, maar kunnen onder meer een opgeblazen gevoel, vermoeidheid, stemmingswisselingen of gevoelige borsten zijn.

Follicle-stimulating hormone (FSH)

FSH stimuleert de ontwikkeling en groei van eicellen in de eierstokken van een vrouw. Het wordt soms ook gebruikt om de spermaproductie bij mannen te stimuleren. Veelgebruikte FSH-medicijnen zijn Bravelle, Gonal-F en Follistim.

Gonadotropin releasing hormone (GnRH)-analogen (antagonisten en agonisten)

Deze medicijnen werken door het voorkomen van een voortijdige ovulatie en worden meestal voorgeschreven in combinatie met andere hormonen (FSH en hCG). Door de ovulatie uit te stellen, verhogen GnRH-analogen de kans dat een vrouw vruchtbare eicellen produceert en voorkomen ze dat eicellen vrijkomen voordat een eicelpickup plaatsvindt.

Deze geneesmiddelen omvatten Ganirelix Acetate, Antagon (ganirelix), Lupron Depot (leuprolide-acetaat) en Lupron.

Vrouwen die IVF ondergaan, nemen gewoonlijk een GnRH-analoog geneesmiddel gedurende ten minste twee weken vóór een basisafspraak en het begin van de hCG-injecties, wanneer de eisprong wordt getriggerd.

Bijwerkingen kunnen zijn: opvliegers, hoofdpijn, slaapproblemen, stemmingswisselingen en vaginale droogheid. Zeldzamere bijwerkingen zijn gemeld bij langdurig gebruik en kunnen botverlies en verminderde borstomvang omvatten.

Doxycycline

Dit orale antibioticum vermindert de kans op een bacteriële infectie bij beide partners die betrokken zijn bij een IVF-behandeling. Patiënten nemen twee keer per dag één doxycycline-pil nadat ze zijn begonnen met hCG-injecties totdat hun recept is voltooid.

Doxycycline verhoogt de gevoeligheid voor zonlicht en iedereen die het neemt, moet lange blootstelling aan de zon vermijden tot twee weken na het nemen ervan. Andere bijwerkingen zijn diarree, pijnlijke mond en jeuk aan de genitaliën.

Baby aspirine

Uit onderzoek blijkt dat het nemen van aspirine de circulatie naar de baarmoeder en eierstokken kan verhogen, waardoor bloedstolsels worden voorkomen en miskramen worden verminderd.

Prenatale vitamines en foliumzuur

Het op peil houden van een gezond vitaminegehalte voor en tijdens de zwangerschap vermindert de kans op aangeboren afwijkingen aanzienlijk. De Centers for Disease Control and Prevention beveelt aan dat vrouwen ten minste een maand voordat ze zwanger worden beginnen met het innemen van een multivitamine met foliumzuur.

Risico’s en bijwerkingen van vruchtbaarheidsmedicijnen

Naast de specifieke risico’s en bijwerkingen voor elk medicijn zelf, is het grootste risico in verband met IVF-medicijnen ovariële hyperstimulatie (OHSS). Deze aandoening, waarbij de eierstokken van een vrouw overmatig worden gestimuleerd door vruchtbaarheidsmedicijnen, zorgt ervoor dat de eierstokken hormonen produceren die aanzienlijke bijwerkingen kunnen veroorzaken. De meeste gevallen van OHSS zijn mild, maar sommige patiënten kunnen een ernstige reactie ervaren.

Patiënten die een van de volgende symptomen van OHSS vertonen, moeten onmiddellijk contact opnemen met hun arts:

• Severe bekkenpijn.
• Zwellen van de handen of benen.
• Maagpijn en zwelling.
• Geest van ademnood.
• Wichtstoename.
• Diarree.
• Nausea of braken.
• Urineert minder dan normaal.

Andere zeldzame bijwerkingen kunnen optreden. Buitenbaarmoederlijke zwangerschappen komen voor bij 1 tot 2 procent van de natuurlijke zwangerschappen, en bij IVF is dit percentage iets hoger. Buitenbaarmoederlijke zwangerschappen, waarbij het embryo zich buiten de baarmoeder nestelt, kunnen levensbedreigend zijn en vereisen behandeling met medicijnen of een operatie.

Sommige vrouwen kunnen een allergie of gevoeligheid voor geneesmiddelen ervaren die gepaard gaat met borstgevoeligheid, hoofdpijn, stemmingswisselingen of huidproblemen. Deze verdwijnen vaak kort na een injectie of na het innemen van de medicatie.