Free Press

Albert Einsteins verjaardag op 14 maart is altijd reden voor een feestje. In de afgelopen jaren hebben kinderen in Princeton, N.J. – waar de theoretisch natuurkundige ongeveer twee decennia heeft gewoond – meegedaan aan een Einstein look-alike wedstrijd, en in San Francisco zongen mensen hem het Happy Birthday lied toe terwijl ze een schrijn voor Pi omcirkelden in het Exploratorium wetenschapsmuseum. (14 maart is ook bekend als Pi Dag voor zijn band met de eerste cijfers van Pi, 3,14.)

Dergelijke uitgebreide vieringen zijn ironisch omdat Einstein bekend stond om het mijden van verjaardagsfeestjes. “Het is een bekend feit dat ik geboren ben, en dat is alles wat nodig is,” vertelde hij een student-journalist van Princeton High School in 1935.

Een verjaardagsfeestje dat hij wel leuk vond, was voor zijn 70e – dankzij een aantal zeer speciale bezoekers.

Op 13 maart 1949, de dag voor Einsteins verjaardag, bezochten kinderen die net vanuit een ontheemdenkamp in Europa naar de V.S. waren overgeplaatst, zijn huis in Princeton, waar hij lesgaf aan het Institute for Advanced Study. Zelfs vier jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog moesten velen die door de oorlog dakloos waren geworden, zich nog vestigen.

Een van de naar de V.S. gebrachte kinderen was zelfs familie van Einstein: de 11-jarige Elizabeth Kerzek, een verre nicht, die op dit feest haar beroemde familielid voor het eerst ontmoette. Op de foto hierboven is de man naast Einstein William Rosenwald, ere-voorzitter van de United Service for New Americans (USNA), de organisatie die de kinderen overbracht, en voorzitter van United Jewish Appeal.

Breng uw geschiedenis fix op één plaats: schrijf u in voor de wekelijkse TIME History nieuwsbrief

Tijdens dit 70e verjaardagsfeest kreeg Einstein een boeket bloemen als verjaardagscadeau, en hij had ook een cadeau voor de kinderen: een doos bonbons en gedroogd fruit, meldde de Associated Press. Tot de activiteiten op het verjaardagsfeestje behoorden om de beurt op zijn schoot zitten en spelen met zijn terriër Chico.

Op het verjaardagsfeestje zou Rosenwald naar verluidt aan Einstein hebben gezworen dat alle ontheemdenkampen “leeg” zouden zijn en alle ontheemde Europese Joden voor het einde van het jaar zouden worden overgebracht naar plaatsen als de VS en Israël, dat nog maar kort geleden een natie was geworden – een “belofte” die Einstein beschreef als een “prachtig verjaardagscadeau”, aldus de New York Times.

Einstein kon zich inleven in de benarde situatie van ontworteling, omdat hij zelf een Duits-Joodse vluchteling was. Hij kwam naar de VS in oktober 1933, maanden nadat hij gedwongen was zijn huis in Berlijn te ontvluchten omdat hij “algemeen beschouwd werd als staatsvijand nummer één van de nazi’s” na kritiek te hebben geuit op het repressieve beleid dat werd gevoerd nadat Adolf Hitler aan de macht was gekomen, zoals geleerde Andrew Robinson schreef voor TIME.

Datzelfde jaar had Einstein geholpen bij de oprichting van de Amerikaanse afdeling van de International Relief Association, een Europese voorloper van het International Rescue Committee, dat zich richtte op het redden van mensen die bedreigd werden in nazi-Duitsland. Tot aan zijn dood op 18 april 1955 gebruikte hij zijn naamsbekendheid door het ontwikkelen van een algemene relativiteitstheorie om anderen te helpen naar de V.S. te komen om aan vervolging te ontsnappen, door te fungeren als erevoorzitter van de Frans-Joodse welzijnsorganisatie OSE (afkorting van Œuvre de Secours aux Enfants, of de Kinderhulpvereniging).

Tijdens de oorlog pleitte hij voor onschuldige kinderen die het slachtoffer waren van vervolging die door volwassenen werd georkestreerd. In de archieven van de humanitaire organisatie American Jewish Joint Distribution Committee bevindt zich bijvoorbeeld een brief van 25 juni 1941, waarin Einstein de voorzitter van de organisatie bedankt voor het faciliteren van de aankomst van meer dan 100 geredde kinderen uit Frankrijk, en hen “een nieuwe kans op leven” geeft, en hij betreurt wat zij moeten doorstaan voordat zij volwassen zijn.

“Weggerukt van ouderlijke zorg en liefde, van land tot land, van plaats tot plaats geslingerd, uitgeleverd aan zinloze vervolging…de vreselijke opsluiting in een concentratiekamp moeten doorstaan,” schreef hij. “De inspanningen om deze kinderen te redden mogen niet verslappen… Ik wend mij daarom tot U met het dringende verzoek het probleem van de evacuatie van de vluchtelingenkinderen onder uw aandacht te houden.”