Een paar dagen geleden deelde een van mijn beste vrienden een video met me. Het heet “The Happiest Girl in the World.”

Ik keek ernaar en was meteen getroffen door hoezeer ik ermee verwant was. De video is vanuit het perspectief van een meisje dat worstelt met een psychische aandoening. Ze praat over haar diepe verdriet – maar ook over haar ware geluk. Als iemand die worstelt met depressie, resoneert dit gevoel heel diep bij mij. Ik heb gemerkt dat er een stigma heerst dat als je depressief bent, je constant verdrietig bent. Maar depressie is niet alleen een gevoel; het is een ziekte. Ik kies er niet voor. Mijn verdriet is niet zomaar een gevoel; het is een constante, onderliggende emotie.

Maar omdat ik verdrietig ben betekent niet dat ik niet gelukkig ben. In feite ben ik echt gelukkig. Ik ben blij dat ik leef. Ik ben blij dat ik dingen kan creëren. Ik ben blij dat ik kan schrijven. Ik ben blij dat ik kan dansen. Ik ben gelukkig om zoveel redenen, en soms word ik overweldigd door geluk. Maar ik heb nog steeds een depressie; de droefheid is er nog steeds constant. Ik hoorde laatst een spreker, en hij zei: “Zijn of niet zijn. Of misschien allebei tegelijk.” Het is niet zo dat ik of gelukkig ben of verdrietig – het is allebei. Op precies hetzelfde moment.

Ik ben verdrietig vanwege mijn ziekte. Ik ben verdrietig omdat mijn geluk soms vertroebeld is. Ik ben verdrietig omdat ik soms niet kan uitdrukken hoeveel ik van mensen hou. Ik ben verdrietig omdat ik vergeet dankbaar te zijn. Ik ben verdrietig omdat ik veel tijd in bed doorbreng wensend dat ik de kracht had om op te staan. Maar ik ben blij omdat er ergens iemand trouwt met de liefde van zijn leven. Ergens wordt er iemand geboren. Ergens doet iemand wat hij het liefste doet in de wereld. Ik ben gelukkig omdat er een schoonheid schuilt achter de puinhoop van het leven. Ik ben gelukkig vanwege de menselijke geest en de triomf die ons op de been houdt. Ik ben gelukkig vanwege tweede kansen, en ik ben gelukkig vanwege de liefde. Ik kan verdrietig zijn. En ja, ik heb een depressie – maar dat betekent niet dat ik niet ook gelukkig kan zijn.

Vandaag zag ik de film “Collateral Beauty.” Het hoofdthema was dat onder alle pijn in de wereld, er een collaterale schoonheid is, een lieflijkheid die voortkomt uit de duisternis. Een triomf die voortkomt uit de pijn. Er is veel pijn, maar door de pijn heen kan er schoonheid en kracht zijn. Al het verdriet van een depressie kan me niet tegenhouden het gelukkigste meisje van de wereld te zijn, omdat ik de schoonheid van het leven ben gaan waarderen. Waardeer de schoonheid, en niets kan je stoppen.

Image via Thinkstock.

We willen jouw verhaal horen. Word hier een Mighty-bijdrager.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.