Op een ijskoude dinsdagavond is Brent Yatkeman aan het klauteren om een lawineslachtoffer te redden dat ergens op een skiheuvel in de buurt van Park City, Utah, in de sneeuw is bedolven.
Het slachtoffer draagt een noodbaken en Yatkeman – met een hoofdlamp op – ontvangt een zwak signaal op zijn transceiver. Naarmate hij dichterbij komt, worden de staccato pieptonen sneller tot het doelwit zich onder zijn voeten bevindt. Yatkeman grijpt een kleine schop en begint te graven terwijl een partner hem te hulp schiet.
Alles gaat volgens plan, totdat Yatkeman’s partner zijn handschoenen uittrekt. Lily Wolfe, een instructeur van het non-profit Utah Avalanche Center, stapt in en corrigeert voorzichtig de fout.
“Heb je ooit een hoop geschept zonder handschoenen aan? Ik heb een keer gedaan. Je eindigt met een aantal bloederige handen vrij snel,” zegt ze. “Die fout zal je niet meer maken.
Wolfe helpt bij het geven van deze lawine reddingsles. Het slachtoffer dat in de sneeuw is begraven, is eigenlijk gewoon een haveloze, kastanjebruin gekleurde rugzak. Maar de tips die Wolfe en andere instructeurs vanavond geven, kunnen in de toekomst iemands leven redden.
Lawines zijn een van de gevaarlijkste natuurrampen van het Mountain West – vanaf publicatie zijn er deze winter al 10 mensen omgekomen. Maar het Utah Avalanche Center zegt dat klassen als deze backcountry skiërs, snowboarders en sneeuwscooters helpen hun overlevingskansen te vergroten.
Vanavond leren 16 studenten lawine-reddingstechnieken. Ze oefenen met noodtransceivers en leren hoe ze efficiënt sneeuw moeten scheppen. Het is zwaar werk – een kubieke meter dicht opeengepakte sneeuw kan wel 1000 kilo wegen – en de studenten werken zich in het zweet door snel te graven. Maar ze moeten snel zijn, want de meeste lawineslachtoffers sterven door verstikking binnen een uur nadat ze begraven zijn.
“Je krijgt geen zuurstof meer in het sneeuwpakket,” zegt Chad Brackelsberg, uitvoerend directeur van het Utah Avalanche Center. “Het is vergelijkbaar met verdrinken als een gevoel, maar anders omdat je niet echt iets inademt.”
Brackelsberg zegt dat de sleutel tot het overleven van een lawine is het vermijden van een in de eerste plaats. Dat betekent aandacht besteden aan rode vlaggen, zoals sneeuwstormen en sterke wind.
“Wind is een grote,” zegt hij. “Wind kan tien keer meer sneeuw verplaatsen dan wat er uit de lucht valt.”
Er zijn ook speciale voorspellingen die backcountry skiërs, snowboarders en sneeuwscooters waarschuwen voor het potentiële gevaar voor lawines op een bepaalde dag. Maar ondanks alle voorzorgsmaatregelen, kunnen mensen nog steeds vast komen te zitten en gedood worden.
Het is een les die Yatkeman persoonlijk kent. In de jaren ’90 verloor hij een vriend in een lawine in Colorado
“Toen de lawine ging,” zegt hij, ” tuimelde over rotsen en kliffen en stierf aan het trauma.”
Het was ook traumatisch voor Yatkeman. Hij nam een stap terug van backcountry skiën voor bijna twee decennia, terwijl hij zijn kinderen opvoedde. Maar nu is hij terug te keren naar de sport.
“Ik hou van backcountry skiën voor de rust,” zegt hij. “Weg van de skioorden en al de drukte.”
Yatkeman zegt dat lessen als deze hem het vertrouwen geven om de hellingen op te gaan, terwijl het risico om vast te komen zitten in een lawine wordt beperkt. De statistieken staan aan zijn kant. Ondanks de toename van het aantal openluchtrecreanten in de afgelopen jaren, is het gemiddelde aantal mensen dat elk jaar in een lawine sterft stabiel gebleven.
“Het is nog steeds de meest dodelijke natuurramp in Utah,” zegt Brackelsberg. “Maar op basis van deze groei zijn we echt blij dat onderwijs, bewustzijn en uitrusting mensen veiliger houden en een stijging van het aantal dodelijke slachtoffers voorkomen.”
Dit verhaal is geproduceerd door het Mountain West News Bureau, een samenwerking tussen Wyoming Public Media, Boise State Public Radio in Idaho, KUER in Salt Lake City, KUNR in Nevada, het O’Connor Center for the Rocky Mountain West in Montana, en KRCC en KUNC in Colorado. Volg Nate Hegyi op Twitter @natehegyi.