Licuados (“melange” of “vloeibaar gemaakt” in het Spaans) maken deel uit van een grotere categorie vruchtendranken die worden gemaakt van vruchtensap dat is aangelengd met melk of water: jugos (sap), vitaminas, aguas frescas (sap vermengd met suiker en water), refrescos (niet-alcoholische koolzuurhoudende frisdranken), en batidos. Namen voor verschillende soorten shakes en smoothies variëren regionaal, en zijn niet volledig vast.
In tegenstelling tot aguas frescas, die van tevoren worden gemaakt en uit grote potten worden opgeschept, en andere dranken zoals refrescos en jugos, die meestal in massa worden geproduceerd en gebotteld, worden licuados gemixt en op bestelling gemaakt. Het belangrijkste verschil tussen een licuado en een Amerikaanse smoothie is dat licuados een melkbasis hebben, terwijl smoothies vruchtensap gebruiken, soms in combinatie met sorbet of yoghurt. Dit maakt ze lager in calorieën, dunner, en hoger in eiwitten dan de meeste smoothies, vooral belangrijk in de derde-wereld-staat van veel van de Latijns-Amerikaanse landen, zoals Honduras en Nicaragua. Licuados kunnen ook noten (zoals amandelen of walnoten) en suiker of honing bevatten. Varianten zijn onder meer de toevoeging van granola of het gebruik van chocolade in plaats van fruit. Versies met rauw eivruchten en melk, de Amerikaanse versie vervangt fruit door melkaroma’s zoals (quik).
Soms wordt van batido’s (wat losjes “geslagen” betekent) gezegd dat ze melk bevatten, terwijl licuados wordt beschreven als een melkvrije versie. De term “batido” wordt door sommigen als Cubaans omschreven. Verschillende smaken van licuados of batidos hebben specifieke namen, meestal genoemd naar hun ingrediënten. Bijvoorbeeld, een “trigo” (Spaans voor “tarwe”) of “batido de trigo” is een batido met gepofte tarwe of andere gekookte granen erin gemengd.