door Nancy Gahles, DC, CCH, RSHom(NA)
Antibiotica zijn niet de beste aanpak voor patiënten die lijden aan rinosinusitis, zelfs als een patiënt meldt dat de symptomen langer dan 7-10 dagen aanhouden, volgens een studie gepubliceerd in The Lancet, 15 maart 2008. Hier bespreken we andere methoden voor het beheren en behandelen van rinosinusitis. “Eerstelijnsartsen blijven te veel antibiotica voorschrijven voor acute rinosinusitis omdat het onderscheid tussen virale en bacteriële sinusinfectie moeilijk is”, schrijft Jim Young, PhD, van het Basel Institute for Clinical Epidemiology, University Hospital Basel in Basel, Zwitserland.” (Medscape.com door Charles Vega, MD en Brande Nicole Martin). Rhinosinusitis is een term voor een combinatie van tekenen en symptomen geassocieerd met de neus en sinussen. Het is een ontsteking van het slijmvlies dat de neus en de bijholten bekleedt, en wordt gekenmerkt door neusverstopping, neusuitvloeiing, niezen, aangezichtspijn en druk of een combinatie daarvan. Sommige mensen vertonen een purulente (groenige met pus geassocieerde) of bloederige afscheiding, waardoor de diagnose onder bepaalde omstandigheden wordt opgewaardeerd tot “infectie”. De auteurs van deze meta-analyse concluderen dat zelfs in aanwezigheid van dit soort afscheiding, hoewel het langer kan duren om te genezen, antibiotica slechts iets effectiever zijn dan geen behandeling en het gebruik ervan niet rechtvaardigen. OPMERKING: de aanwezigheid van hoge koorts, zwelling rond het oog, roodheid van de huid of intense aangezichtspijn vereist wel onmiddellijk ingrijpen met antibiotica. Het hoogtepunt van de studie was de conclusie dat geen enkel symptoom of constellatie van symptomen van acute rhinosinusitis significant in staat was om een best case scenario respons op antibiotica te voorspellen. Er was in feite een hoge genezingskans geassocieerd met geen behandeling, wat de auteurs ertoe bracht het routinematig voorschrijven van ongecompliceerde acute rinosinusitis af te raden. Dit brengt ons terug bij het steeds terugkerende dilemma van de huisarts: veel van de geneesmiddelen die in de dagelijkse praktijk werden voorgeschreven voor de “gewone acuut” zijn ofwel teruggeroepen, ofwel niet langer werkzaam en niet aanbevolen voor gebruik. Hoe moeten we in dit geval behandelen? Sleutelwoorden in dit dilemma zijn dezelfde als die waar Dr. Young op wijst. Dat is dat antibiotica te veel worden voorgeschreven omdat het moeilijk is te onderscheiden of deze symptomen viraal of bacterieel zijn. Als ze bacterieel zijn, hebben we antibiotica. Als ze viraal zijn, hebben we niets. Patiënten willen niet “niets” als ze lijden. Dus, zoals Hippocrates zei, doe in ieder geval geen kwaad, en veel artsen vinden dat een antibioticakuur kan helpen ALS het een infectie is en als dat niet zo is, zal het virus aan het eind van de behandeling zijn beloop hebben gehad. De grotere kwestie die moet worden aangepakt is het feit dat er ANDERE manieren zijn om rinosinusitis in zijn acute vorm aan te pakken. De belangrijke andere zijn voeding en levensstijlfactoren, stress die het immuunsysteem onder druk zet, co-morbide aandoeningen, inherente genetica en het milieu. De symptomen van rinosinusitis zijn ook de symptomen van allergieën. Elk individu moet grondig worden onderzocht en een behandelingsplan moet worden gebaseerd op de totaliteit van de symptomen en de beoordeling van hun levensstijl. Dit is waar het concept van INTEGRATIEVE GEZONDHEIDSZORG om de hoek komt kijken. Artsen in de eerstelijnsgezondheidszorg zijn opgeleid in één of mogelijk twee behandelingsmodaliteiten. Als er één wordt weggenomen, zoals antibiotica, wat heb je dan nog over om mee te behandelen? Wij, als zorgverleners, houden studies zoals deze bij, zodat we met onze tijd mee kunnen gaan en kunnen behandelen volgens de laatste bevindingen. Wij weten wel dat er in de wereld buiten de allopathische geneeskunde behandelingen bestaan voor virale syndromen, maar wij weten misschien niet hoe wij die zelf moeten toepassen, welke effectief zijn, wat de bijwerkingen zijn of welke wisselwerkingen er zijn tussen geneesmiddelen. Het is meestal niet praktisch om het leeravontuur van een heel ander studiegebied aan te gaan. Het is echter wel onze plicht ons te informeren over de relevante therapieën en onze patiënten te adviseren waar zij een gediplomeerd arts kunnen raadplegen of waar zij zelf informatie kunnen vinden. Voorbeelden van behandelaars die geraadpleegd kunnen worden zijn Chiropractici (American Chiropractic Association http://www.acatoday.org/), Gecertificeerde Klassieke Homeopaten (National Center for Homeopathy www.nationalcenterforhomeopathy.org), acupuncturisten (American Association of Oriental Medicine www.aaaomonline.org) en natuurgeneeskundigen (American Association of Naturopathic Physicians www.naturopathic.org). Idealiter zoekt u in uw eigen gemeenschap naar deze specialisten en zet u een verwijzingsnetwerk op dat in het belang is van zowel de patiënt als de zorgverlener. Dit is waar het in de integratieve gezondheidszorg om draait. We kunnen onze patiënten ook in staat stellen tot positieve, verantwoorde zelfzorg. Zelfbeperkende aandoeningen zoals ongecompliceerde rinosinusitis kunnen veilig worden behandeld met zoutoplossing uit een neti pot; eenvoudige zoutoplossing neusspray gedurende de dag; douchen voor het slapen gaan om de huid, haren, wimpers en wenkbrauwen te ontdoen van pollen of andere allergenen in de lucht en het gebruik van een luchtbevochtiger of HEPA filter in huis. Dieetcorrecties kunnen worden gemaakt om zuivel en andere slijmproducerende voedingsmiddelen en de “witten” die verstoken zijn van voeding en het immuunsysteem onder druk zetten, te VERBODEN, dat wil zeggen witte suiker, witte bloem en verwerkte voedingsmiddelen. Alles wat een houdbaarheidsdatum heeft van 2-3 jaar KAN NIET levensverlengend zijn. Deze voedingsmiddelen, samen met rood vlees, staan erom bekend ontstekingen te veroorzaken. Persoonlijk ben ik dol op de immuunversterkende effecten van een goede nachtrust, liefde en gelach in je leven en vergeving van lang gekoesterde grieven. Minder esoterisch, ik hou van quercetine, een bioflavinoïde, voor zijn histamine stabiliserende eigenschappen, vandaar vermindering van slijm afscheiding. In combinatie met bromelaïne, een ontstekingsremmend enzym, Vit. C en zinkpastilles vermindert dit de duur en de ernst van een virus. Ik hou van kurkuma vanwege zijn krachtige ontstekingsremmende werking en van Omega-3 visolie. Echinacea is geweldig vanwege zijn antivirale en antibacteriële werking. Probiotica stabiliseren de darmflora en verbeteren de immuniteit en kunnen in alle leeftijdsgroepen worden gebruikt, vanaf de zuigelingenleeftijd. Structuur dicteert functie en craniale-faciale therapie verbetert drainage en doorstroming van het hoofd en de sinussen. Recente studies tonen aan dat regelmatige chiropractische aanpassingen de immuunfunctie verbeteren. Ik adviseer chiropractische aanpassingen bij de verandering van elk seizoen voor een optimaal gezondheidsvoordeel. Homeopathisch gebruik ik een neusspray, Euphorbium; Allium Cepa voor neusafscheiding die loopt als een kraan; Kali Bichromicum voor verstopte neus met dik, draderig geel slijm; Causticum voor constant slijmerig gevoel met een verlangen om de keel te legen samen met heesheid. Dit is een korte lijst, want de keuze van een geschikt homeopathisch geneesmiddel vergt enige studie en individualisering van elk geval, maar het is mogelijk en met de voogdij van een professionele homeopaat kan men zijn eigen aanleg voor ziekte leren begrijpen en bepalen of zijn symptomen een virus, een allergie of een bacteriële infectie zijn. Moedig uw patiënten aan om hun problemen met hun arts te bespreken. Zelfkennis is de sleutel. Het delen van informatie met uw huisarts kan de noodzaak van een onnodig recept wegnemen en co-creatie in uw gezondheidszorg aanmoedigen, evenals het faciliteren van een integratieve gezondheidszorg netwerk in uw gemeenschap. Ik vertel mijn patiënten altijd dat ik graag alle vragen beantwoord die u kunt hebben over complementaire en alternatieve gezondheidszorg en dat ik meer dan blij ben om uw geval met uw huisarts te bespreken als een “integrator”. Nu het allergieseizoen voor de deur staat en rinosinusitis één derde van de infecties van de bovenste luchtwegen vertegenwoordigt, zal de alomtegenwoordige vraag of dit een allergie of een verkoudheid is, opnieuw opduiken. Laten we allemaal deelnemen aan die discussie. Laten we allemaal openstaan voor samenwerking om oplossingen te vinden die op zijn minst geen schade aanrichten en in het beste geval genezend werken.