2013 Farallon Drive
San Leandro, California 94577
U.S.A.
Telefoonnr: (510) 618-3500
Fax: (510) 618-3531
Website: http://www.thenorthface.com
Wholly Owned Subsidiary of VF Corporation
Incorporated: 1994 als The North Face, Inc.
Werknemers: 859
Omzet: $238 miljoen (schatting 2005)
NAIC: 448190 Overige kledingwinkels; 315999 Overige kledingaccessoires en overige kledingfabricage
The North Face, Inc., is een fabrikant en distributeur van hoogwaardige uitrusting en kleding die wordt gebruikt bij bergbeklimmen, skiën en backpacken. Terwijl de reputatie van North Face werd gebouwd op het uitrusten van expedities, kwam de groei van het bedrijf in de jaren ’90 door de introductie van high-tech kleding in luxe detailhandelszaken. Met Summit Shops maakte North Face gebruik van een “winkel in een winkel”-concept. In 2006 waren er ongeveer 100 Summit Shops gevestigd in winkels in de VS. Er waren ook tien North Face-winkels verspreid over Californië, Colorado, Illinois, Massachusetts, New York, Oregon, Virginia, en Washington. In totaal kon North Face producten worden gevonden in meer dan 3.500 locaties over de hele wereld. Het bedrijf viel op moeilijke tijden in de late jaren 1990 en werd uiteindelijk gekocht door VF Corporation in 2000.
THE EARLY JAREN: 1965-73
Volgens de 1996 bedrijf prospectus, de naam North Face is afkomstig van de oprichters van het bedrijf en komt uit het feit dat de noordzijde van een berg op het noordelijk halfrond is meestal de meest formidabele en uitdagend voor bergbeklimmers. North Face werd opgericht in 1965 door outdoor enthousiastelingen detailhandel premium-kwaliteit backpacken en klimmen apparatuur. North Face begon te groothandel en backpacking apparatuur te produceren in 1968. Het bedrijf bleef groeien en uitbreiden. In de vroege jaren 1970 North Face toegevoegd bovenkleding aan haar product line.
INNOVATIE IN PRODUCT DESIGN: 1975-90
Innovatieve product design en consistente ontwikkeling en introductie van nieuwe producten zijn altijd North Face’s grootste sterke punten. In 1975 introduceerde North Face een benchmark in de outdoor-industrie met zijn geodetische koepeltent. Dit ontwerp werd de standaard voor lichtgewicht, high-performance tenten gebruikt in grote hoogte en polaire expedities. De geodetische koepeltent werd ook zeer populair voor algemeen backpacken en kamperen. In datzelfde jaar introduceerde North Face ook een ander origineel, slaapzakken met een geribbelde constructie van synthetische isolatie. Net als de koepeltent, zijn deze slaapzakken uitgegroeid tot de industrie standard.
In de vroege jaren 1980 lanceerde het bedrijf haar “extreme skikleding” lijn. Een andere toevoeging aan de North Face productlijn kwam in 1988, toen het Expedition System werd geïntroduceerd. Het Expedition System was een complete lijn koud-weer kleding bestaande uit geïntegreerde componenten, ontworpen om samen gebruikt te worden in verschillende combinaties. Volgens het bedrijf werd dit kledingsysteem op grote schaal gebruikt door bergbeklimmers van wereldklasse. Tegen het eind van de jaren tachtig was North Face de enige fabrikant en distributeur in de Verenigde Staten van een uitgebreide lijn hoogwaardige, high-performance uitrusting en kleding die werd gebruikt bij bergbeklimmen, skiën en backpacken.
SHAKJE GROND VOOR NORTH FACE
Hoewel de reputatie van North Face producten goed is gebleven, werden er af en toe vraagtekens gezet bij de interne besluitvorming. Tijdens de groeifase in de jaren tachtig probeerde het bedrijf al zijn producten zelf te vervaardigen. Dit leidde tot problemen met verouderde materialen, grote hoeveelheden kapitaal die werden geïnvesteerd in een voorraad van eindproducten, en late levering van producten waar veel vraag naar was. Dit waren echter niet de enige nadelen voor de financiële gezondheid van North Face. Eind jaren tachtig opende North Face outletwinkels om lager geprijsde producten te verkopen in een poging zich te ontdoen van verouderde materialen. De productreputatie van North Face was gebaseerd op een high-end, of dure, associatie met de inherente productkwaliteit. De lager geprijsde producten verwarden of misten de beoogde consumenten en kwamen het algemene imago van het bedrijf niet ten goede. Deze verkooppunten werden ook niet goed onthaald door de groothandelsklanten van North Face en werden uiteindelijk gesloten. Al deze zakelijke activiteiten hadden een negatief effect op de financiën van North Face en brachten het bedrijf in de volgende fase van zijn geschiedenis.
In mei 1988 kocht Odyssey Holdings, Inc. (OHI) het bedrijf, dat op dat moment bekend stond als North Face Corporation. OHI bezat ongeveer 30 bedrijven in de outdoor- en merkkledingindustrie en werd op dat moment geleid door William N. Simon, die al snel president van North Face werd.
In januari 1993 werd een nieuwe leidinggevende staf aangetrokken om de noodzakelijke veranderingen in de activiteiten van North Face aan te brengen. Een van de nieuwe medewerkers was Marsden S. Cason, die op dat moment president van North Face was en directeur en bestuursfunctionaris van OHI. Tot de belangrijke veranderingen die door het nieuwe managementteam in gang werden gezet, behoorden onder meer het aantrekken van ervaren leidinggevenden en bedrijfsleiders, het leggen van de nadruk op omzet en brutomarge, het uitbreiden van gecontracteerde bronnen van goederen en materialen, het sluiten van discountverkooppunten, en het beëindigen van onrendabele productlijnen. Uiteindelijk zou het bedrijf, als gevolg van deze initiatieven, een aanzienlijke stijging van de verkoop en de winst realiseren. In 1993 vroeg de moedermaatschappij, OHI, echter bescherming aan onder Chapter 11 van de Amerikaanse faillissementscode.
Een DRAMATISCHE OMMEKERING BEGINNEN 1994
North Face bleef met verlies werken tot 1994, toen de genoemde strategische veranderingen een positief effect begonnen te krijgen; 1994 was een jaar van belangrijke overgangen voor North Face. Op 7 juni werd het bedrijf op een openbare veiling gekocht voor 62 miljoen dollar door een groep bestaande uit J.H. Whitney & Co., Cason, en William S. McFarlane. Op 8 juni 1994 veranderde TNF Holdings zijn naam in The North Face, Inc. Eveneens in juni 1994 werd Cason benoemd tot CEO van North Face.
INTO THE NEW MILLENNIUM: OPPORTUNITIES, THREATS, AND A LOOK TO THE FUTURE
Een van de inherente zwakheden van het zijn in een gerichte, niche-industrie, volgens deskundigen, is het proberen om de groei in een gebied met een beperkt aantal klanten te handhaven. Dit was de reden waarom Summit Shops Tekware moesten gaan verkopen toen North Face in de jaren negentig probeerde een aandeel van de vrijetijdskledingindustrie te verwerven. Een dergelijke verschuiving betekende een grote afwijking van de traditionele North Face-gebieden. Het succes van North Face in deze nieuwe onderneming hing gedeeltelijk af van de kopers van vrijetijdskleding, een markt die wispelturig kan zijn. Dat North Face zich op deze markt begaf, kon door waarnemers in de sector worden gezien als een zwakte of een kans. Bovendien, een andere mogelijke zwakte die zich presenteerde was overmatige afhankelijkheid van gecontracteerde leveranciers om de meerderheid van de geproduceerde goederen van het bedrijf te leveren.
COMPANY PERSPECTIVES
The North Face is toegewijd aan het verleggen van de grenzen van design, zodat u uw grenzen kunt verleggen outdoor-nooit stoppen met verkennen.
Het grootste gebied van kansen dat North Face was betrokken bij was de uitbreiding in de casual kleding industrie met de introductie van “Summit Shops.” Een ander gebied van kansen voor North Face was de mogelijkheid van toekomstige overheidscontracten voor de verkoop van tenten, gezien de langdurige associatie van het bedrijf als leverancier van het Amerikaanse marinierskorps. Ten slotte leek de verdere ontwikkeling en introductie van nieuwe en innovatieve ontwerpen van producten in de toekomst een waarschijnlijke weg voor North Face om marktaandeel te winnen of te behouden.
Niettemin werd North Face geconfronteerd met zeer reële bedreigingen voor zijn toekomstige groei. Terwijl het bedrijf bleef onderworpen aan dezelfde soort zakelijke bedreigingen die elk bedrijf geconfronteerd, zoals grote verschuivingen in de smaak en voorkeuren van de consument, de meest overheersende bedreiging was de concurrentie. Aartsrivaal Patagonia, bijvoorbeeld, had in het verleden een zeer vergelijkbare productlijn gevoerd. En er was altijd de dreiging van nieuwe concurrentie vanwege de relatief lage toetredingsdrempels en de mogelijkheid van een doorbraak in productontwerp.
Wile North Face had een aantal zware en uitdagende tijden doorstaan, maar halverwege de jaren negentig leek het bedrijf stevig op zijn benen te staan en klaar om aan een nieuwe fase te beginnen. North Face beval zichzelf aan als een bedrijf dat klaar was voor toekomstige groei door voort te bouwen op zijn sterke punten: naamsbekendheid, productreputatie en -differentiatie, innovatief productontwerp en diversiteit, agressieve toetreding tot de markt voor vrijetijdskleding, en, zoals blijkt uit de bedrijfswinsten en de waardestijgingen van de aandelen van het bedrijf, het besluitvaardige en bekwame senior-level management dat North Face’s klim naar succes zou blijven aansturen.
NIEUW EIGENDOM
Kort nadat North Face in 1996 naar de beurs ging, kreeg het te maken met een reeks problemen die bijna tot de ondergang leidden. Geruchten begonnen zich te verspreiden dat in bepaalde gevallen, het bedrijf producten voor op schema verzonden en vaak over-verzonden producten naar winkels om de verkoop te registreren. In 1998 nam James Fifield het roer over als CEO. Hij verhuisde het hoofdkwartier van het bedrijf naar Carbondale, Colorado, dat dicht bij zijn huis in Aspen lag. In totaal kostte de verhuizing ongeveer 5 miljoen dollar. Op hetzelfde moment kondigden Fifield en Leonard Green & Partners-een leveraged buyout-bedrijf plannen aan om North Face voor $17 per aandeel naar de beurs te brengen. Aandeelhouders reageerden afwijzend op het bod, omdat ze vonden dat het bedrijf ondergewaardeerd was.
Op dat moment kondigde North Face aan dat het overwoog de resultaten van 1997 en 1998 aan te passen vanwege boekhoudkundige onregelmatigheden. De aandelenkoers daalde van meer dan 27 dollar per aandeel tot 13 dollar per aandeel na de aankondiging en de handel in de aandelen werd bijna een maand stilgelegd. Het bedrijf maakte zijn nieuwe cijfers bekend waaruit bleek dat de verkoop in 1998 met zes procent, of $16 miljoen, was overschat en dat de winst met 42 procent was opgeblazen. Ook in 1997 waren de verkoop en de winst te hoog opgegeven. Langzaam maar zeker begonnen aandeelhouders collectieve rechtszaken aan te spannen om te beweren dat het bedrijf zijn resultaten had opgeblazen om de aandelenprijs op te drijven.
Plannen om het bedrijf naar de beurs te brengen mislukten en Fifield legde zijn functie neer in 1999. In 2000 keerde het hoofdkantoor van het bedrijf terug naar Californië. Tegen die tijd was de financiële situatie van North Face aanzienlijk verslechterd als gevolg van distributieproblemen en kosten in verband met de mislukte uitkoop en de verhuizing van het hoofdkantoor van het bedrijf. VF Corporation, een van ’s werelds grootste kledingbedrijven, dook in het diepe enkele dagen nadat North Face had aangekondigd dat het een faillissementsaanvraag zou indienen. VF kocht North Face in augustus 2000 voor 24,5 miljoen dollar. Onder de vleugels van VF, dat in 2000 een omzet van 5,6 miljard dollar boekte, kreeg North Face meteen een kasinjectie. De verkoop kwam ook VF ten goede. Het merk North Face gaf het een sterkere positie in het outdoorkledingsegment. North Face werd al snel de hoeksteen van VF’s Outdoor Apparel and Equipment Coalition. Deze divisie omvatte North Face, JanSport en Eastpack. In 2004 werden Vans, Kipling en de merken Napapijri aan deze coalitie toegevoegd.
KEY DATES
1965: North Face wordt opgericht. 1968: Het bedrijf begint met de groothandel en productie van rugzakuitrusting. 1975: North Face introduceert een benchmark in de outdoor-uitrusting industrie met zijn geodetische koepeltent. 1988: Odyssey Holdings, Inc. (OHI) neemt North Face over. 1993: OHI vraagt faillissement aan. 1994: Het bedrijf wordt op een openbare veiling gekocht voor 62 miljoen dollar door een groep bestaande uit J.H. Whitney & Co, Marsden Cason, en William S. McFarlane; de bedrijfsnaam wordt veranderd in The North Face Inc. 1996: The North Face gaat naar de beurs; de Tekware-lijn wordt gelanceerd. 1999: Plannen om het bedrijf naar de beurs te brengen mislukken; boekhoudkundige onregelmatigheden dwingen het bedrijf om de winst van de afgelopen twee jaar aan te passen. 2000: VF Corporation neemt The North Face over.
In 2005 behoren de financiële problemen van North Face tot het verleden en is de vraag naar de producten groot. VF’s outdoor kleding unit kende een aanzienlijke winstgroei van jaar tot jaar: 34 procent in 2003 en 61 procent in 2004. Met de steun van een van de grootste kledingbedrijven ter wereld leek The North Face goed gepositioneerd voor toekomstige groei. Inderdaad, het North Face logo zou zonder twijfel nog jaren op de rug van outdoor enthousiastelingen blijven.
Karen Leslie Boyd
Updated, Christina M. Stansell
PRINCIPAL COMPETITORS
K2 Inc.; L.L. Bean Inc.; Patagonia.
VERDER LEZEN
Cohen, Bud, “Management Teams Buys North Face for $59M,” Daily News Record, 2 juni 1994, p. 11.
Coleman, Calmetta, “North Face CEO Quits After His Plan to Take Company Private Falls Apart,” Wall Street Journal, 2 september 1999, p. B5.
Coleman, Calmetta, and Robert Berner, “North Face Loses Footing, Takes Tumble,” Wall Street Journal, 12 maart 1999, p. B15.
Cunningham, Thomas, and Arnold J. Karr, “VF to Buy North Face,” Women’s Wear Daily, 10 april 2000.
Heisler, Eric, “VF Realigns After Several Acquisitions,” Greensboro News & Record, 18 oktober 2000, p. B8.
Henderson, Barry, “North Face: Peaking Out?” Barron’s, 9 maart 1998.
Lubove, Seth, “Katmandu Comes to Neiman Marcus,” Forbes, 21 oktober 1996, p. 42.
Maycumber, S. Gray, “Performing on a Broader Stage; Performance Fibers and Fabrics Moving into Mainstream Apparel,” Daily News Record, 16 september 1996, p. 4.
Morris, Kathleen, “Egg All Over North Face,” Business Week, 21 juni 1999.
“North Face Inc. (Nieuwe effectenuitgiften),” Wall Street Journal, 2 juli 1996, p. C18(E).
“The North Face, Inc. Upgrades Sales Force,” PR Newswire, 27 november 1996, p. 1127SFW017.
“IPO North Face is een hit op eerste dag,” WWD, 3 juli 1996, p. 10.
“North Face Posts 62.4% Net Rise, Plans Secondary Offering,” WWD, 30 oktober 1996, p. 14.
“North Face verkocht voor 25 miljoen dollar,” Denver Post, 8 april 2000.
Oring, Sheryl, “$200M Bankruptcy Snags Local Retailers; North Face, Sierra Designs Hit,” San Francisco Business Times, 29 januari 1993, p. 1.
“Bovenkledingbedrijf North Face wil $30M ophalen bij beursgang; verwacht opbrengst te gebruiken om schuld te verminderen,” Daily News Record, 21 juni 1996, blz. 22.
Scott, Mary, “North Face ontslaat 7 van 10 vertegenwoordigers,” STN, november 1994, blz. 3.
Socha, Miles, “The North Face (is van plan 25 winkels te openen),” Daily News Record, 29 mei 1996, p. 3.
White, Constance C. R. “North Face’s Tekware,” New York Times, 16 april 1996, p. B14.