Free Press

Als uw enige informatiebronnen blogberichten, Reddit en gemeenschapsforums waren, zou u ervan overtuigd kunnen zijn dat hoestsiroopmedicijnen zoals Mucinex of Robitussin het magische geheim zijn om zwanger te worden terwijl u ovuleert. Er zijn veel mensen die TTC posten verhalen over hoestsiroop die hun baarmoederhalsslijm meer sperma-vriendelijk maakte, wat hen vervolgens hielp zwanger te worden – zoals een TikTok-gebruiker die onlangs viral ging voor het beweren dat het haar hielp zwanger te worden.

Dus, is het magische ingrediënt om zwanger te worden verstopt in je medicijnkastje? Kort antwoord: nee. Volgens deskundigen verhogen hoestsiroopmedicijnen zoals Mucinex of Robitussin uw kansen om zwanger te worden niet significant. Alle “wetenschappelijke” beweringen dat hoestsiroop de vruchtbaarheid verbetert, zijn gebaseerd op een enkele, kleine, methodologisch gebrekkige studie van bijna 40 jaar geleden.

In dit bericht duiken we in de wereld van vruchtbaarheid en guaifenesine (het actieve ingrediënt in slijmoplossers, decongestiva, en hoestsiroop zoals Mucinex). We graven in de wetenschappelijke wortels van deze mythe, bekijken wat de nieuwste wetenschappelijke inzichten zijn over hoestsiroop, ovulatie en conceptie, en belichten de praktische handvatten voor mensen die proberen zwanger te worden.

Note: Dit artikel verwijst naar Mucinex in het algemeen, maar is niet hetzelfde als Mucinex D, dat pseudo-efedrine bevat. Dat geneesmiddel mag alleen onder toezicht van een arts worden ingenomen, onder alle omstandigheden.

Waarom denken mensen dat Mucinex het baarmoederhalsslijm vruchtbaarder maakt? De studie over guaifenesine

Soms is het moeilijk om de wortels van ideeën in de wetenschap te traceren. Gelukkig is dit niet een van die tijden. Alle artikelen die verwijzen naar wetenschappelijke gegevens die een relatie tussen hoestsiroop en uw vruchtbaarheid ondersteunen, verwijzen naar één enkele studie, gepubliceerd in 1982:

• Onderzoekers testten het effect van het innemen van guaifenesine (het hoofdbestanddeel van medicijnen als Mucinex en Robitussin) tijdens de vruchtbare periode en het effect ervan op het baarmoederhalsslijm bij paren van verschillend geslacht die na 10 maanden proberen nog niet zwanger waren geworden.
• Ze onderzochten de baarmoederhals en het baarmoederhalsslijm twee uur na de seks, en keken naar de beweeglijkheid van het sperma als hun belangrijkste marker van “baarmoederhalsslijm kwaliteit.” (Als het u vreemd voorkomt dat zij slechts naar één sperma-gerelateerde variabele keken om de kwaliteit van het baarmoederhalsslijm te begrijpen, bevindt u zich in goed gezelschap).
• Zij vonden dat de “kwaliteit van het baarmoederhalsslijm” significant toenam bij 58% van de paren; bij de rest werden lichte of geen verbeteringen waargenomen. Bij 10 paren waarbij onvruchtbaarheid in verband kon worden gebracht met baarmoederhalsslijm (d.w.z. ze konden geen andere problemen vinden), raakten er acht zwanger na gemiddeld 2,4 maanden guaifenesine te hebben gebruikt.

Klinkt geweldig, toch? Niet zo snel. Deze studie heeft een aantal kritische gebreken die het zeer moeilijk maken om met vertrouwen te zeggen dat er een echt effect is:

• Het belangrijkste is dat er geen controlegroep was – wat betekent dat alle studiedeelnemers guaifenesine namen. Het is heel goed mogelijk dat dezelfde percentages van “verbetering van de kwaliteit van het baarmoederhalsslijm” en zwangerschap zouden worden waargenomen bij mensen die het geneesmiddel niet namen, en als dat zo is, zouden we concluderen dat het geneesmiddel geen zinvol effect heeft op de kansen op conceptie. Zonder een controlegroep, is het onmogelijk om het toegevoegde voordeel van om het even welke medicatie of interventie in te schatten.
• Deze studie richtte zich ook alleen op onvruchtbare paren en er werden zeer weinig mensen in de studie opgenomen. Een kleine steekproef en een specifiek cohort (onvruchtbare paren) betekent dat we er niet zeker van kunnen zijn dat we hetzelfde zouden vinden in de algemene bevolking.
• Gebaseerd op onze (zeer grondige!) zoektocht, zijn er geen gepubliceerde pogingen geweest om het effect van hoestsiroop op conceptie of baarmoederhalsslijmkwaliteit te repliceren. En het is niet zo dat Mucinex hier geheime gegevens over heeft die wel een verband aantonen – ze hebben officieel verklaard dat ze geen gegevens hebben over Mucinex en vruchtbaarheid of baarmoederhalsslijm, en dat ze het gebruik ervan voor dit doel niet aanbevelen. Dit betekent dat alle “wetenschappelijke” beweringen dat hoestsiroop de vruchtbaarheid verbetert, gebaseerd zijn op een enkele, kleine, methodologisch gebrekkige studie die bijna 40 jaar geleden is gedaan.

Waarom de mythe over Mucinex + TTC wordt bestendigd

Hoewel er geen gegevens zijn die aantonen dat hoestsiroop de vruchtbaarheid verbetert, is het gemakkelijk om een verhaal tevoorschijn te toveren over waarom deze twee dingen gerelateerd zouden kunnen zijn.

De “logica” achter het argument gaat als volgt: Hoestsiropen werken door het verdunnen van het slijm dat je borst en keel bekleedt, waardoor het slijm makkelijker weg kan lopen. Als hoestsiroop het slijm in het hele lichaam verdunt, en dun baarmoederhalsslijm bevorderlijk is voor de conceptie… maakt hoestsiroop dan het baarmoederhalsslijm dunner, waardoor je kansen op conceptie toenemen?

De bewering klinkt misschien “logisch”, maar we hebben geen gegevens om het te staven.

Het baarmoederhalsslijm verandert in verschillende stadia van de menstruatiecyclus. Vlak voor de ovulatie is de productie van baarmoederhalsslijm op zijn hoogtepunt, en is meestal dun en rekbaar (waardoor het de bijnaam “ei-wit” baarmoederhalsslijm krijgt). “Eiwit” baarmoederhalsslijm is het meest sperma-vriendelijk; dat wil zeggen, in vergelijking met baarmoederhalsslijm op andere momenten in de cyclus, helpt het sperma zich te verplaatsen naar het bovenste voortplantingskanaal waar het mogelijk een eicel kan ontmoeten en bevruchten.

Waarom blijven mensen dan proberen hoestsiroop te gebruiken om hun kansen om zwanger te worden te vergroten? Er zijn enkele anekdotische verslagen van mensen die zwanger worden slechts een paar maanden na het nemen van hoestsiroop in hun vruchtbare periode (hoewel er een gelijk aantal anekdotische verslagen zijn die het tegenovergestelde beweren), maar anekdotische verslagen zijn geen stand-in voor strenge wetenschap.

Zoals Dr. Natalie Crawford, een reproductieve endocrinoloog, zei in dit recente artikel: “Er is geen sluitend bewijs – of vruchtbaarheidsartsen zouden het iedereen aanraden. Dat gezegd hebbende, het heeft een hypothetisch werkingsmechanisme dat zinvol is met zeer weinig risico’s – en het is niet duur.”

Sommige artsen stellen ook voor dat mensen hoestsiroop proberen te gebruiken om hun kansen op conceptie te vergroten, niet omdat ze concrete gegevens hebben die suggereren dat het zal helpen, maar eerder omdat er geen reden is om te denken dat het kwaad zou kunnen.

Dit advies verandert als het gaat om Mucinex D, of andere medicijnen met pseudo-efedrine als ingrediënt – die mogen niet worden ingenomen zonder toezicht van een arts. In een Buzzfeed artikel, verduidelijkt Dr. Crawford: “Mucinex en guaifenesine met het ‘D’-bestanddeel worden niet aanbevolen en sommige mensen – vooral die met een hoge bloeddruk – zouden deze combinatie van medicijnen niet moeten nemen.”

The bottom line

Het wetenschappelijk bewijs dat een verband suggereert tussen hoestsiroop en conceptie ontbreekt kritisch, en de mythe dat ze mogelijk gerelateerd zijn, kan worden herleid tot één minder-dan-groot onderzoek dat nooit is gerepliceerd.

Er zijn geen duidelijke nadelen van het nemen van hoestsiroop in uw vruchtbare venster, maar er zijn ook geen duidelijke nadelen. Sommige mensen denken dat iets waarvan niet is aangetoond dat het negatief is, het proberen waard is; anderen denken misschien dat iets waarvan niet is aangetoond dat het positief is, het proberen niet waard is. Dit is volledig een kwestie van persoonlijke voorkeur, en er is hier geen goed of fout antwoord. Het is altijd het beste om deze beslissingen met je eigen arts te bespreken, zodat je de beslissing kunt nemen die het beste bij je past.

Dit gezegd hebbende, als je onregelmatigheden met je baarmoederhalsslijm hebt opgemerkt, of aan de klinische definitie van onvruchtbaarheid voldoet (meer dan 12 maanden proberen zwanger te worden als je jonger bent dan 35, of meer dan zes maanden als je ouder bent dan 35), raden we je aan de mythische medicijnkastremedies over te slaan en naar een arts te gaan.
Dit artikel is beoordeeld door Dr. Eduardo Hariton, een OB-GYN en reproductieve endocrinologie en onvruchtbaarheid fellow aan de Universiteit van Californië in San Francisco.