Uszkodzenie płuc związane z bronchiectasis jest trwałe, ale leczenie może pomóc w zapobieganiu pogarszania się stanu.
W większości przypadków, leczenie obejmuje kombinację leków, ćwiczeń, których można się nauczyć i urządzeń, które pomogą oczyścić drogi oddechowe. Chirurgia w przypadku bronchiektazji jest rzadka.
Istnieje wiele rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc złagodzić objawy bronchiektazji i zapobiec pogorszeniu się stanu, w tym:
- zaprzestanie palenia (jeśli palisz)
- zaszczepienie się przeciwko grypie każdego roku
- upewnienie się, że miałeś szczepionkę przeciwko pneumokokom w celu ochrony przed zapaleniem płuc.
- regularne wykonywanie ćwiczeń fizycznych
- utrzymywanie dobrego nawodnienia
- jedzenie zrównoważonej diety
Ćwiczenia
Istnieje szereg ćwiczeń, znanych jako techniki oczyszczania dróg oddechowych, które mogą pomóc w usunięciu śluzu z płuc. Może to często pomóc w poprawieniu kaszlu i duszności u osób z bronchiektazą.
Możesz zostać skierowany do fizjoterapeuty, który może nauczyć Cię tych technik.
Aktywny cykl technik oddechowych (ACBT)
Najpowszechniej stosowaną techniką w Wielkiej Brytanii jest technika zwana aktywnym cyklem technik oddechowych (ACBT).
ACBT polega na powtarzaniu cyklu składającego się z kilku różnych kroków. Obejmują one okres normalnego oddychania, po którym następują głębokie oddechy w celu rozluźnienia śluzu i wypchnięcia go do góry, a następnie odkaszlnięcie śluzu. Cykl ten jest powtarzany przez 20 do 30 minut.
Nie próbuj ACBT, jeśli nie zostałeś wcześniej nauczony kroków przez odpowiednio przeszkolonego fizjoterapeutę, ponieważ nieprawidłowe wykonywanie technik może uszkodzić płuca.
Jeśli poza tym jesteś zdrowy, prawdopodobnie będziesz musiał wykonywać ACBT raz lub dwa razy dziennie. Jeśli nabawisz się infekcji płuc, może zaistnieć potrzeba częstszego wykonywania ACBT.
Drenaż postawy
Zmiana pozycji może również ułatwić usuwanie śluzu z płuc. Jest to tak zwany drenaż posturalny.
Każda technika może obejmować kilka złożonych kroków, ale większość technik polega na tym, że pacjent pochyla się lub leży, podczas gdy fizjoterapeuta lub opiekun używa rąk do wibracji określonych części płuc, podczas gdy pacjent przechodzi przez serię „chrząkań” i kaszlu.
Urządzenia
Istnieje również wiele podręcznych urządzeń, które mogą pomóc w usunięciu śluzu z płuc.
Mimo że urządzenia te wyglądają inaczej, większość z nich działa w podobny sposób. Ogólnie rzecz biorąc, wykorzystują one połączenie wibracji i ciśnienia powietrza, aby ułatwić odkaszlnięcie śluzu.
Przykłady tych urządzeń obejmują trzepotanie, rożek RC i Acapella.
Jednakże urządzenia te nie zawsze są dostępne w ramach NHS, więc być może będziesz musiał zapłacić za nie sam. Zazwyczaj kosztują one od 45 do 60 funtów.
Leki
W niektórych przypadkach mogą zostać przepisane leki ułatwiające oddychanie lub oczyszczające płuca. Omówiono je poniżej.
Leki nebulizowane
Od czasu do czasu mogą być zalecane leki wdychane przez urządzenie zwane nebulizatorem, aby ułatwić oczyszczanie płuc.
Nebulizatory są urządzeniami składającymi się z maski twarzowej lub ustnika, komory do przekształcania leku w drobną mgiełkę oraz kompresora do pompowania leku do płuc.
Za pomocą nebulizatora można podawać wiele różnych leków, w tym roztwory słonej wody. Leki te pomagają zmniejszyć grubość flegmy, dzięki czemu łatwiej jest ją wykrztusić. Nebulizatory mogą być również używane do podawania antybiotyków, jeśli jest to konieczne (patrz poniżej).
Jednakże, podczas gdy leki stosowane za pomocą nebulizatora mogą być wydawane na receptę, samo urządzenie nebulizatora nie zawsze jest dostępne w ramach NHS. W niektórych rejonach lokalne służby oddechowe mogą zapewnić urządzenie bez opłat, ale jeśli nie jest to możliwe, pacjent może być zmuszony do zapłacenia za urządzenie.
Leki rozszerzające oskrzela
Jeśli pacjent ma szczególnie ciężkie zaostrzenie objawów, mogą zostać mu przepisane krótkoterminowe leki rozszerzające oskrzela.
Leki rozszerzające oskrzela to leki podawane wziewnie, które ułatwiają oddychanie poprzez rozluźnienie mięśni w płucach. Przykłady tego typu leków obejmują agonistów beta2-adrenergicznych, leki antycholinergiczne i teofilinę.
Antybiotyki
Jeśli u pacjenta wystąpi pogorszenie objawów z powodu zakażenia bakteryjnego (znanego jako „zaostrzenie infekcyjne”), konieczne będzie leczenie antybiotykami.
Próbka flegmy zostanie pobrana w celu określenia rodzaju bakterii wywołującej zakażenie, chociaż początkowo pacjent będzie leczony antybiotykiem, o którym wiadomo, że jest skuteczny przeciwko wielu różnym bakteriom (antybiotyk o szerokim spektrum działania), ponieważ uzyskanie wyników badania może potrwać kilka dni.
W zależności od wyników testu, może zostać przepisany inny antybiotyk lub w niektórych przypadkach kombinacja antybiotyków, o których wiadomo, że są skuteczne przeciwko konkretnym bakteriom powodującym zakażenie.
Jeśli pacjent czuje się na tyle dobrze, że może być leczony w domu, prawdopodobnie zostaną mu przepisane dwie do trzech tabletek antybiotyku dziennie przez 10-14 dni. Ważne jest, aby zakończyć kurs, nawet jeśli czujesz się lepiej, ponieważ przedwczesne przerwanie kursu może spowodować szybki nawrót zakażenia.
Jeśli objawy są bardziej nasilone (zobacz objawy bronchiektazji, aby uzyskać szczegółowy opis), może być konieczne przyjęcie do szpitala i leczenie zastrzykami z antybiotyków.
Leczenie zapobiegawcze
Jeśli u pacjenta wystąpiły trzy lub więcej zaostrzeń infekcyjnych w ciągu jednego roku lub objawy podczas zaostrzenia infekcyjnego były szczególnie ciężkie, może być zalecone długotrwałe przyjmowanie antybiotyków. Może to pomóc w zapobieganiu dalszym zakażeniom i dać płucom szansę na wyzdrowienie.
Może to obejmować przyjmowanie tabletek antybiotykowych w małych dawkach w celu zminimalizowania ryzyka działań niepożądanych lub stosowanie nebulizatora z antybiotykami (więcej informacji na temat nebulizatorów znajduje się powyżej).
Stosowanie antybiotyków w ten sposób zwiększa ryzyko, że jeden lub więcej rodzajów bakterii rozwinie oporność na antybiotyk. Dlatego pacjent może zostać poproszony o regularne pobieranie próbek flegmy w celu sprawdzenia, czy nie rozwinęła się oporność. Jeśli bakterie wykazują oznaki rozwoju oporności, może być konieczna zmiana antybiotyku.
Operacja
Operacja jest zwykle zalecana tylko w przypadku, gdy bronchiektazę dotyka tylko pojedynczej części płuca, objawy nie reagują na inne leczenie i nie występuje u pacjenta choroba podstawowa, która mogłaby spowodować nawrót bronchiektazji.
Płuco składa się z części zwanych płatami – lewe płuco ma dwa płaty, a prawe płuco ma trzy płaty. Operacja w przypadku ogniskowej bronchiektazie zazwyczaj polega na usunięciu płata dotkniętego bronchiektazą w ramach operacji zwanej lobektomią.
Operacja nie zostanie przeprowadzona, jeśli dotkniętych jest więcej niż jeden płat, ponieważ usunięcie tak dużej ilości tkanki płucnej jest zbyt niebezpieczne.
.