CAD/CAM poprawił jakość protez w stomatologii i ujednolicił proces produkcji. Zwiększył wydajność i możliwość pracy z nowymi materiałami z dużą dokładnością. Skrócił czas oczekiwania pacjenta na fotelu dzięki zastosowaniu systemów skanowania wewnątrzustnego, które pozwalają dentyście na przesyłanie elektronicznych wycisków do laboratorium. Uzupełnienia są frezowane z bloku ceramiki, który ma mniej wad.
Jednakże CAD/CAM wymaga dużej inwestycji początkowej. Szczegóły okluzyjne nie zawsze są najlepsze i muszą być poprawiane ręcznie. Większość lekarzy, którzy korzystają z technologii przy fotelu, uważa, że poziom szczegółowości jest więcej niż odpowiedni w warunkach klinicznych.
Chociaż CAD/CAM jest dużym postępem technologicznym, ważne jest, aby technika dentysty była dostosowana do frezowania CAD/CAM. Obejmuje to: prawidłową preparację zęba z ciągłym marginesem preparacji (który jest rozpoznawalny dla skanera np. w postaci fazy); unikanie stosowania preparacji bez ramienia i równoległych ścian oraz stosowanie zaokrąglonych brzegów siecznych i zgryzowych, aby zapobiec koncentracji naprężeń.
Zależnie od materiału, zabiegi CAD/CAM mogą mieć wady estetyczne, niezależnie od tego, czy są wykonywane w gabinecie stomatologicznym, czy zlecane do laboratorium stomatologicznego. W zależności od stomatologa lub technika, uzupełnienia CAD/CAM mogą być nakładane warstwowo, aby uzyskać głębszy, bardziej naturalny wygląd. Podobnie jak uzupełnienia tradycyjne, również uzupełnienia CAD/CAM różnią się pod względem walorów estetycznych. Wiele z nich jest monochromatycznych. W niektórych ręcznie nakładanych koronach i mostach, skaleniowa porcelana jest stapiana ze szklanym tlenkiem glinu (alumina) lub tlenkiem cyrkonu (cyrkonia) tworząc wysoce wytrzymałą, wysoce estetyczną, nie zawierającą metalu koronę lub most. W innych tradycyjnych uzupełnieniach porcelana jest nakładana na metalową podbudowę i często wykazuje jasność koloru, nieprzezroczysty „reflektor” oraz ciemne linie tlenkowe („czarna linia” w pobliżu linii dziąseł). Ponieważ te ciemne metalowe podbudowy nie sprzyjają naturalnemu wyglądowi, uzupełnienia bez metalu są zazwyczaj bardziej estetyczne dla pacjenta.
Istnieją również różne reperkusje medyczne dla każdej techniki uzupełnień. Jeśli materiałem wypełnieniowym CAD/CAM jest cyrkon, uzupełnienie staje się „radiooptyczne”, podobnie jak uzupełnienia metalowe, blokując promieniowanie rentgenowskie. Tylko materiały z tlenku glinu i dwukrzemianu litu są „radio-świecące”, pozwalając stomatologom na śledzenie potencjalnej próchnicy. Cyrkonia, konwencjonalna porcelana na metal, tradycyjne złoto i inne korony wykonane w całości z metalu blokują promieniowanie rentgenowskie, uniemożliwiając ich ocenę w czasie. Dlatego lekarze muszą badać uzupełnienia wizualnie i za pomocą zgłębnika stomatologicznego, aby zdiagnozować próchnicę.
Korony i mosty wymagają precyzyjnego dopasowania na łącznikach lub kikutach zębów. Dokładność dopasowania różni się w zależności od stosowanego systemu CAD/CAD i od użytkownika. Niektóre systemy są zaprojektowane tak, aby osiągać wyższe standardy dokładności niż inne, a niektórzy użytkownicy są bardziej wykwalifikowani niż inni. Szacuje się, że do 2020 roku dostępnych będzie 20 nowych systemów.
Potrzebne są dalsze badania w celu oceny technologii CAD/CAM w porównaniu z innymi systemami mocowania (takimi jak systemy kulkowe, magnetyczne i teleskopowe), jako opcji mocowania protez overdenture na implantach.