Znak Russella jest terminem używanym do opisania blizn i modzeli, które często powstają na dolnych knykciach osób z bulimią od wkładania palców do ust w celu stymulowania wymiotów. Termin ten pochodzi od nazwiska brytyjskiego psychiatry, który po raz pierwszy opisał bulimię w publikacji medycznej w latach 70-tych. Należy zauważyć, że nie u każdej osoby cierpiącej na bulimię pojawia się objaw Russella, a uszkodzenie skóry wokół kostek nie zawsze wskazuje na bulimię. W konsekwencji, sama obecność lub brak objawu Russella nie może być użyta do określenia czy dana osoba cierpi na bulimię.
Termin znak Russella odnosi się do uszkodzeń skóry, takich jak blizny i modzele, które rozwijają się na i wokół dolnych knykci dłoni osoby cierpiącej na bulimię. Uszkodzenia te powstają, gdy palce są wkładane do ust w celu wywołania wymiotów. Ponieważ palce są używane do stymulowania odruchu wymiotnego w tylnej części gardła, knykcie często zderzają się z górnymi zębami. W zależności od czasu, przez jaki dana osoba cierpi na bulimię i czy obecnie angażuje się w oczyszczanie, na jej knykciach mogą pojawić się stare blizny i świeże zadrapania lub nacięcia.
W 1979 roku, brytyjski psychiatra Gerald Russell stał się pierwszym lekarzem, który opublikował profesjonalny raport na temat bulimii. Jego raport odnotował szereg objawów, które często towarzyszą temu schorzeniu. Wśród tych objawów było uszkodzenie skóry wokół dolnych knykci. Po raporcie Russella, to związane z bulimią uszkodzenie skóry zostało nazwane objawem Russella.
Ważne jest, aby zauważyć, że występowanie lub brak objawu Russella nie jest uważane za wystarczający dowód, aby udowodnić lub obalić przypadek bulimii. Dzieje się tak dlatego, że niektóre osoby cierpiące na bulimię są w stanie stymulować wymioty bez użycia rąk i w konsekwencji nie doznają uszkodzenia knykci. Ponadto uszkodzenia rąk mogą być często wywołane przez inne źródła. W tym przypadku, fałszywe założenie, że dana osoba jest bulimiczką może prowadzić do zranionych uczuć i zniszczonych relacji. Podczas gdy objaw Russella może być wskaźnikiem bulimii, stan ten może być zdiagnozowany tylko wtedy, gdy lekarz zbada daną osobę i stwierdzi, że oczyszcza się ona z jedzenia poprzez wymioty, nadmierne ćwiczenia lub w inny sposób.