Russell’s sign is een term die wordt gebruikt om de littekens en eeltplekken aan te duiden die zich vaak op de knokkels van bulimische mensen vormen als gevolg van het in de mond steken van de vingers om braken te stimuleren. De term is genoemd naar de Britse psychiater die bulimia in de jaren zeventig voor het eerst beschreef in een medische publicatie. Het is belangrijk op te merken dat niet elke bulimiër het Russell-teken ontwikkelt en dat huidbeschadigingen rond de knokkels niet altijd wijzen op bulimia. De aan- of afwezigheid van het Russell-syndroom alleen kan dus niet worden gebruikt om vast te stellen of iemand aan boulimie lijdt.
De term Russell’s sign verwijst naar huidbeschadigingen, zoals littekens en eelt, die zich ontwikkelen op en rond de onderste knokkels van de hand van een bulimisch persoon. Deze schade ontstaat wanneer de vingers in de mond worden geplaatst om braken op te wekken. Omdat de vingers worden gebruikt om de kokhalsreflex achter in de keel te stimuleren, botsen de knokkels vaak tegen de boventanden. Afhankelijk van de duur dat een individu aan boulimia heeft geleden en of dat individu zich momenteel bezighoudt met purgeren, kunnen haar knokkels een mix van oude littekens en verse schaafwonden of snijwonden vertonen.
In 1979 publiceerde de Britse psychiater Gerald Russell als eerste arts een professioneel rapport over boulimia. Zijn rapport vermeldde een aantal symptomen die vaak gepaard gaan met deze aandoening. Een van deze symptomen was huidbeschadiging rond de onderste knokkels. Naar aanleiding van Russell’s rapport werd deze bulimia-gerelateerde huidbeschadiging Russell’s sign genoemd.
Het is belangrijk op te merken dat het al dan niet voorkomen van het Russell-syndroom niet wordt beschouwd als voldoende bewijs om een geval van boulimie te bewijzen of te weerleggen. Sommige bulimici zijn namelijk in staat om braken te stimuleren zonder hun handen te gebruiken en lopen dus geen schade op aan hun knokkels. Bovendien kan schade aan de handen vaak door een andere oorzaak worden veroorzaakt. In dit geval kan het onterechte vermoeden dat iemand boulimisch is, leiden tot gekwetste gevoelens en beschadigde relaties. Hoewel het Russell-teken een aanwijzing kan zijn voor boulimie, kan de aandoening alleen worden gediagnosticeerd nadat een arts het individu in kwestie heeft onderzocht en heeft vastgesteld dat zij zich van voedsel zuivert door braken, overmatige lichaamsbeweging of op een andere manier.