Ale toryczne soczewki wewnątrzgałkowe są uważane za opcję „premium” – taką, która może mieć głęboki wpływ na wzrok pacjenta – wiążą się one z dużo mniejszą liczbą potencjalnych kompromisów wizualnych niż opcje premium, takie jak wieloogniskowe IOL. Niemniej jednak, wymagają one pewnego dodatkowego wysiłku i radzenia sobie z okazjonalnymi pułapkami. Mając to na uwadze, kilku chirurgów z dużym doświadczeniem w implantacji torycznych IOL odpowiada na 11 kluczowych pytań, które pomogą Ci upewnić się, że masz zadowolonych pacjentów z torycznymi IOL.
1. Czego powinienem użyć do określenia mocy torycznej i orientacji?
Y. Ralph Chu, MD, założyciel i dyrektor medyczny Chu Vision Institute w Bloomington, Minnesota i adiunkt okulistyki na University of Minnesota, mówi, że najbardziej krytycznym pomiarem podczas implantacji soczewki torycznej jest topografia. „Określa ona nie tylko wielkość astygmatyzmu rogówkowego na przedniej powierzchni rogówki, ale także pomaga określić rodzaj astygmatyzmu – regularny lub nieregularny” – mówi. „Myśląc o wszczepieniu torycznej IOL, chirurdzy muszą przestawić się z patrzenia na astygmatyzm w refrakcji pacjenta na patrzenie na to, co ujawnia topografia.”
Dr. Chu zauważa, że samo wykonanie keratometrii nie jest wystarczające. „Keratometria jest klasycznym sposobem pomiaru astygmatyzmu, a obecnie większość z nas oblicza moc soczewki za pomocą zaawansowanych instrumentów, takich jak IOLMaster czy Lenstar, które biorą pod uwagę keratometrię” – mówi. „Jednakże, poleganie wyłącznie na czymś takim jak keratometria nie jest wystarczające. Topografia rogówki jest niezbędna, szczególnie u pacjentów, którzy mieli wcześniej operację refrakcyjną rogówki.”
George Waring IV, MD, FACS, założyciel i dyrektor medyczny Waring Vision Institute w Mount Pleasant w Południowej Karolinie, uważa, że wybór soczewek torycznych powinien opierać się na co najmniej dwóch pomiarach. „Aby zmierzyć wielkość i orientację”, mówi, „powinieneś użyć biometrii optycznej i albo tomografii, albo topografii opartej na placido”.
David F. Chang, MD, profesor kliniczny na University of California San Francisco i w prywatnej praktyce w Los Altos w Kalifornii, mówi, że z jego doświadczenia, pojedynczym najważniejszym czynnikiem podczas obliczania korekcji torycznej jest użycie kalkulatora torycznego Barretta. „Kalkulator toryczny Barretta wykorzystuje odczyty keratometrii uzyskane podczas badania, a następnie wprowadza teoretyczną korektę dla astygmatyzmu tylnej części rogówki,” wyjaśnia. „Kalkulator Barrett toric jest dostępny online na stronach internetowych Amerykańskiego Towarzystwa Chirurgii Zaćmy i Chirurgii Refrakcyjnej oraz Azjatycko-Pacyficznego Stowarzyszenia Chirurgów Zaćmy i Chirurgów Refrakcyjnych. Jest on również zintegrowany z biometrami IOLMaster 700 i Lenstar LS 900.”
Dr. Chu dodaje, że wykonywanie więcej niż dwóch pomiarów przedoperacyjnych nie jest zazwyczaj konieczne; robi to tylko w oparciu o indywidualnego pacjenta. „W naszej praktyce mamy możliwość wykonania wielu pomiarów na różnych urządzeniach, aby zebrać więcej danych na temat astygmatyzmu pacjenta,” mówi. „To może być pomocne w określeniu, czy niektórzy pacjenci są dobrymi kandydatami do torycznej IOL, zwłaszcza pacjenci, którzy mieli wcześniej laserową korekcję wzroku. Ale co najmniej, dobra topografia rogówki jest niezbędna w przedoperacyjnej ocenie pacjentów poszukujących torycznej IOL.”
2. Czy astygmatyzm zmierzony w jawnej refrakcji ma znaczenie?
„Konwencjonalna mądrość mówi, aby nie brać pod uwagę astygmatyzmu refrakcyjnego,” zauważa Dr. Waring. „Jednak w naszej praktyce mamy inną filozofię, ponieważ operujemy coraz młodszych pacjentów, leczymy zaćmę i zespół soczewki dysfunkcyjnej.
„Jednym z powodów, dla których chirurdzy lekceważyli oczywistą refrakcję, jest to, że soczewka, która może przyczynić się do całkowitego astygmatyzmu, wychodzi na zewnątrz”, wyjaśnia. „Odkryliśmy jednak, że widoczna refrakcja jest przydatna do przewidywania astygmatycznego wkładu tylnej rogówki. Może ona dostarczyć wskazówek na temat tego, jak agresywnie powinniśmy postępować w kwestii astygmatyzmu przeciwprostokątnej lub skośnej. Na przykład, jeśli ktoś ma astygmatyzm przeciwprostokątnej, nie jest rzadkością, aby wychwycić wkład tylnej rogówki
w astygmatyzm refrakcyjny. To może nam powiedzieć, że musimy leczyć całkowity astygmatyzm rogówkowy bardziej agresywnie.”
3. Co sprawia, że ktoś jest złym kandydatem do torycznej IOL?
„Unikałbym wszczepienia soczewki torycznej w oku z wyraźnie nieregularnym astygmatyzmem, gdzie oczywista refrakcja nie jest w stanie zneutralizować astygmatyzmu”, mówi dr Waring. „Nieregularny astygmatyzm można podzielić na dwa rodzaje: skośną oś radialną i asymetryczną muszkę. W oczach z jednym z tych typów soczewki toryczne powinny być stosowane z ostrożnością.
„Jeśli astygmatyzm jest asymetryczną muszką, to prawda, że toryczna IOL może pomóc ją usunąć”, kontynuuje. „Jednakże, w skrajnym przypadku, takim jak keratoconus, należy dokładnie przedyskutować z pacjentem, ponieważ może on być zmuszony do noszenia specjalistycznych sztywnych lub hybrydowych soczewek kontaktowych. Wszczepiając soczewkę toryczną w takiej sytuacji sprawiasz, że astygmatyzm staje się dużo bardziej złożony optycznie.”
Dr Chu zgadza się z tym. „Byłbym ostrożny przy zakładaniu soczewki torycznej w oku z nieregularnym astygmatyzmem,” mówi. „Obejmuje to oczy z keratoconusem lub zwyrodnieniem brzeżnym szklistym. Jeśli astygmatyzm rezydualny nadal wymaga korekcji i pacjent potrzebuje soczewek kontaktowych, może to być soczewka złożona, taka jak soczewka bi-toryczna. Mogą one być trudniejsze do dopasowania i są droższe. Trzeba się zastanowić, co się stanie po operacji, jeśli pacjent będzie chciał jeszcze bardziej zredukować astygmatyzm.”
4. Jak duże znaczenie ma astygmatyzm tylnej powierzchni rogówki i jak należy go uwzględniać?
„Soczewki toryczne IOL istnieją już na tyle długo, że większość z nas wie, że istnieje element astygmatyzmu tylnej powierzchni rogówki, który musimy brać pod uwagę” – mówi dr Chu. „Wiele gabinetów przechodzi na aparaty, które mogą obejrzeć zarówno przednią jak i tylną powierzchnię rogówki i obliczyć całkowitą moc rogówki. To jest ważne, kiedy próbujemy dostroić wyniki, ale przynajmniej we wstępnej ocenie musisz spojrzeć na topografię przedniej powierzchni, aby określić kandydaturę do torycznej IOL i jej umiejscowienia.”
Dr Waring uważa, że uwzględnienie refrakcyjnego wkładu tylnej rogówki jest istotne. „Ważne jest, aby zrozumieć, jak działa astygmatyzm tylny”, zauważa. „Ma on tendencję do zachowywania się w przewidywalny sposób, więc w większości przypadków można go uwzględnić bez posiadania dokładnego pomiaru.
„Ogromna większość ludzi ma naturalnie astygmatyzm tylny rogówki,” wyjaśnia. „Refrakcyjnie, to tworzy against-the-rule astygmatyzm, ponieważ tylna rogówka działa jak soczewka minusowa. W rezultacie, musimy być bardziej agresywni, gdy leczymy topograficzny astygmatyzm przednio-powierzchniowy przeciwko astygmatyzmowi, i mniej agresywni, gdy leczymy astygmatyzm z astygmatyzmem.
„Należy jednak zauważyć, że pacjenci, którzy mają astygmatyzm typu with-the-rule mają tendencję do bycia bardziej przewidywalnymi pod względem określenia udziału tylnej rogówki,” kontynuuje. „Udział ten jest mniej przewidywalny, gdy astygmatyzm jest skośny, a jeszcze bardziej nieprzewidywalny, gdy jest on przeciwny. Na szczęście, obecny postęp w technologii i diagnostyce pozwala nam bezpośrednio zmierzyć wkład tylnej rogówki, w kategoriach wielkości i orientacji.”
Dr. Chang powtarza, że kalkulator toryczny Barretta wykorzystuje odczyty keratometrii uzyskane podczas badania i dokonuje teoretycznej korekty dla astygmatyzmu tylnej rogówki. „Astygmatyzm tylnej rogówki nie tylko wpływa na wielkość optymalnej mocy torycznej, ale także na oś dla astygmatyzmu skośnego,” zaznacza. „Dodatkowo, IOL Master 700 posiada teraz oprogramowanie 'TK’, które mierzy całkowitą keratometrię poprzez połączenie przedniej i tylnej krzywizny rogówki. Ta ostatnia jest wnioskowana poprzez połączenie grubości rogówki, określonej przez OCT, z odczytami keratometrii telecentrycznej.”
Dr. Chang dodaje, że badanie przeprowadzone przez Tiago Ferreira, MD, i współpracowników wykazało, że bezpośredni pomiar tylnej krzywizny rogówki nie dał lepszych wyników niż użycie teoretycznych korekt kalkulatora Barrett toric.1 „W każdym razie,” mówi dr Chang, „zdecydowanie nie ignorowałbym astygmatyzmu tylnej rogówki. Używanie kalkulatora Barrett toric jest bardzo ważne i, z mojego doświadczenia, bardzo wiarygodne.”
Dr Chu mówi, że jako klinicysta uważa, że przeoczenie udziału tylnej rogówki może nie robić wielkiej różnicy w wynikach dla wielu pacjentów. „Niemniej jednak, w naszej praktyce patrzymy na to u każdego pacjenta”, mówi. „To jest krok, który musisz zrobić, jeśli chcesz poprawić swoje wyniki. To pomaga zminimalizować niespodzianki i poprawia procent pacjentów widzących dobrze bez okularów po wszczepieniu torycznej IOL.”
Dr Waring dodaje, że dobrze jest dążyć do pozostawienia około 0.25 D astygmatyzmu with-the-rule. „To dlatego, że astygmatyzm przedniej rogówki przesunie się w niewielkim stopniu w miarę starzenia się oka, z with-the-rule do against-the-rule,” wyjaśnia. „Pozostawienie bardzo małej ilości astygmatyzmu with-the-rule pomoże zrównoważyć tę zmianę w czasie.”
5. Czy znaki tuszu są wystarczające do osiągnięcia dokładnego wyrównania śródoperacyjnego?
Dr Chu zwraca uwagę, że uzyskanie właściwej orientacji osi jest krytyczne. „Niewielki procent oczu obraca się nieco, gdy pacjent przechodzi z pozycji siedzącej do leżącej”, zauważa. „Tak więc, posiadanie techniki, która utrzymuje oś orientacji wyrównaną jest kluczem. Myślę, że ręczne techniki oznaczania nadal sprawdzają się w rękach doświadczonego chirurga, ale pojawiło się kilka postępów technologicznych, które mogą zwiększyć dokładność wyrównania. W naszej praktyce, na przykład, używamy systemu Callisto. (Zobacz zdjęcie, str. 29.)
„Jest wiele zaawansowanych systemów”, kontynuuje. „Podobają mi się technologie bez markerów, które wykorzystują cyfrowe wyrównanie na podstawie przedoperacyjnego obrazu rogówki, które może być zastosowane w czasie rzeczywistym podczas zabiegu. Badania wykazały, że te technologie są rzeczywiście bardziej dokładne niż ręczne metody znakowania. Nie oznacza to jednak, że ręczne znakowanie jest złe. Widziałem kilka urządzeń do ręcznego znakowania, które działają dobrze, a niektórzy chirurdzy mają dobre wyniki nawet przy użyciu wytycznych anatomicznych.”
Dr Chang zgadza się, że poleganie na znakowaniu atramentem długopisu może być mniej niż idealne. „W badaniu przeprowadzonym przez Yasushi Inoue i współpracowników2 wykazano, że 28 procent średniej netto niewspółosiowości torycznych soczewek wewnątrzgałkowych w ciągu jednego roku wynika z chirurgicznej niewspółosiowości, a nie z rotacji pooperacyjnej” – mówi. „Chirurdzy w tym badaniu stosowali przedoperacyjne znakowanie tuszem przy użyciu lampy szczelinowej. Z mojego doświadczenia wynika, że cyfrowa rejestracja osi jest znacznie lepsza niż odręczne zaznaczanie piórem osi poziomej. Używamy systemu Callisto firmy Zeiss, który rejestruje obraz na żywo z mikroskopu Lumera 700 firmy Zeiss z obrazem uzyskanym z oceny
IOLMaster 700.”
Aby zapewnić dokładne wyrównanie, dr Waring mówi, że używa śródoperacyjnego torycznego znacznika rejestracyjnego wykonanego laserem femtosekundowym. „Opracowywane są systemy do wyrównywania torycznego, które rejestrują przedoperacyjną tomografię do śródoperacyjnego znaku wykonanego laserem, niezależnie od tego, czy jest on w płaszczyźnie rogówki, czy w płaszczyźnie soczewki na kapsule” – mówi. „Poza możliwością precyzyjnego wyrównania, te archiwalne, śródoperacyjne femtosekundowe znaczniki rejestracyjne umożliwiają nam sprawdzenie w pierwszym dniu pooperacyjnym, czy soczewka rzeczywiście znajduje się w zamierzonym położeniu. Ponadto, jeśli u pacjenta w przyszłości nastąpi zmiana widzenia, możemy sprawdzić, czy soczewka jest nadal prawidłowo wyrównana. Używamy również aksymetru i markera torycznego do podwójnego sprawdzenia wyrównania.
„Oczywiście aberrometria śródoperacyjna ma również swoją rolę w tym przypadku”, dodaje. „Obecnie nie używamy jej do leczenia astygmatyzmu w naszej praktyce, głównie z powodu nieefektywności i liczby zmiennych śródoperacyjnych. Nadal stosujemy ją w przypadku oczu, które przeszły wcześniej operację refrakcyjną, ale nawet w tej sytuacji używamy jej rzadziej, głównie dlatego, że dzisiejsze zaawansowane formuły obliczania mocy IOL są tak dobre. Wzory te dają doskonałe wyniki bez pomocy aberrometru. Jednak mamy szanowanych kolegów, którzy w dużej mierze polegają na aberrometrii śródoperacyjnej, więc jest to kolejne narzędzie w skrzynce z narzędziami.”
6. Co mogę zrobić śródoperacyjnie, aby zminimalizować rotację pooperacyjną?
Te strategie mogą pomóc:
– Zachowaj szczególną ostrożność przy tworzeniu i zamykaniu rany. „Skrupulatna konstrukcja rany i jej zamknięcie są niezbędne do utrzymania soczewki we właściwym położeniu” – mówi dr Waring.
– Unikaj stosowania dyspersyjnego OVD. „Dyspersyjny OVD sprawi, że powierzchnia IOL będzie bardziej śliska” – zauważa dr Chang.
– Wykonaj automatyczną kapsulotomię. „Jednolita kapsulotomia, pod względem rozmiaru i kształtu, niezależnie od tego, czy jest wykonywana laserem femtosekundowym czy przy użyciu urządzenia termicznego, takiego jak Zepto, zapewnia jednolite nakładanie się na krawędź układu optycznego” – zauważa dr Waring. „Dzięki temu jest mniej prawdopodobne, że wystąpi przechylenie lub decentracja soczewki.”
– Zastosuj lekki tylny nacisk na układ optyczny soczewki po jej wszczepieniu. „Pomoże to upewnić się, że układ optyczny i haptyczny są osadzone w tylnej części torebki” – wyjaśnia dr Waring.
– Należy uważać, aby usunąć wszystkie OVD za IOL za pomocą instrumentu do irygacji/aspiracji. Dr Chu zauważa, że usunięcie całego wiskoelastyku zza soczewki jest krytyczne. „Musisz poczekać, aż haptyki i soczewka otworzą się i będą stabilne wewnątrz torebki,” mówi. „Liczy się cierpliwość. Następnie, gdy soczewka zostanie prawidłowo rozłożona, należy upewnić się, że cały wiskoelastyk został usunięty zza soczewki. Zwracanie uwagi na te szczegóły pomaga utrzymać soczewkę we właściwym położeniu po operacji.”
– Pozostaw oko miękkie po zakończeniu operacji. „Napompowanie worka kapsulowego za pomocą BSS sprawi, że wczesna rotacja pooperacyjna będzie bardziej prawdopodobna” – mówi dr Chang.
7. Co powinien wiedzieć pacjent?
8. Jak duża rotacja pooperacyjna powinna spowodować korekcję?
Dr. Chang twierdzi, że rotacja źle ustawionej torycznej soczewki wewnątrzgałkowej na sali operacyjnej w ciągu pierwszych kilku tygodni po operacji jest bardzo bezpieczna i łatwa. „Mimo to, wielu chirurgów nie oferuje tej opcji swoim pacjentom” – zauważa. „To pozbawia tych pacjentów lepszego wyniku refrakcyjnego.”
Dr Chang zauważa, że jedno z jego badań, którego współautorem był jego partner, dr Bryan Lee, wykazało, że nawet w idealnych warunkach toryczna soczewka wewnątrzgałkowa może obrócić się poza osią po operacji.3 W badaniu tym stwierdzono również, że nie wszystkie toryczne soczewki wewnątrzgałkowe mają taką samą stabilność rotacyjną. „Nasze badanie porównawcze torycznych jednoogniskowych IOL wykazało, że platforma AcrySof obracała się w znacznie mniejszym stopniu niż platforma Tecnis” – mówi. „W wyniku tego badania firma Johnson & Johnson Vision dokładnie przeanalizowała różne modyfikacje konstrukcyjne w celu zmniejszenia rotacji torycznej soczewki wewnątrzgałkowej Tecnis. Modyfikacje te zostały niedawno zatwierdzone i włączone do wszystkich ich jednoogniskowych torycznych IOL.” (Tecnis Toric II, który ma te nowe cechy konstrukcyjne, został właśnie zatwierdzony w połowie grudnia.)
Tak więc: Jak decydujesz, że toryczna IOL jest wystarczająco źle ustawiona, że musi być ponownie obrócona pooperacyjnie? Dr Waring mówi, że ma niski próg, aby wrócić do korekcji ustawienia soczewki – jeśli spełnionych jest kilka warunków. „Po pierwsze, problem musi być wynikiem rotacji soczewki,” mówi. „Po drugie, musi powodować znaczący spadek nieskorygowanego widzenia u pacjenta, który może być refrakcyjnie zneutralizowany. Po trzecie, widzenie pacjenta musi być zbliżone do sferycznego odpowiednika plano. Po czwarte, musimy wierzyć, że problem może być rozwiązany przez prostą repozycję soczewki. Ale to rzadkość, że musimy to zrobić, używając technik chirurgicznych, które opisałem.”
Dr Chu mówi, że jego pacjenci z soczewkami torycznymi są pacjentami chirurgii refrakcyjnej i to wpływa na jego decyzję. „Nie leczymy tylko refrakcji,” mówi. „Skupiamy się na całym pacjencie i na tym, jak pacjenci funkcjonują w swoim życiu, i pytamy, czy są zadowoleni z wyniku”.
„Oczywiście, opinia pacjenta jest ważna”, zgadza się dr Waring. „Jednak wierzymy, że jeśli zoptymalizujemy wynik refrakcji, nawet jeśli pacjent nie jest niezadowolony – szczególnie jeśli pacjent jest 'letni’ co do wyniku – możemy przejść od dobrego do świetnego i przesunąć igłę penetracji na rynku. Możemy zwiększyć słowo z ust i szum, jeśli podejmiemy dodatkowe kroki i damy pacjentowi najlepszą możliwą wizję. Nie chcemy pacjentów, którzy są letni w stosunku do swoich doświadczeń. Chcemy pacjentów, którzy są zachwyceni swoimi wynikami i krzyczą z dachów o tym, jak niesamowicie dobrze widzą.”
Dr Chu mówi, że to, czy wróci do oka, aby wyregulować soczewkę, która obróciła się poza położenie, zależy od sytuacji. „Nie mam określonego stopnia rotacji, który skłaniałby mnie do podjęcia decyzji o powrocie” – mówi. „Istnieje wiele sposobów na zwiększenie astygmatyzmu rezydualnego po wszczepieniu torycznej soczewki IOL poza repozycją IOL, takich jak laserowa korekcja wzroku i okulary.”
„Wykonaj każdą ponowną rotację dość wcześnie – ale
nie spiesz się z tym.”
-Y. Ralph Chu, MD
9. Jak długo powinienem czekać, zanim wrócę, aby wyrównać soczewkę?
Dr Waring mówi, że to, jak szybko wrócić do korekcji rotacji – w rzadkich przypadkach, w których jest to konieczne – zależy od kilku czynników. „Każdy leczy się inaczej, ale ogólnie rzecz biorąc, im szybciej dokonasz korekty, tym lepiej”, mówi. „Jednakże, w niektórych przypadkach możesz chcieć poczekać kilka dni, aby dać rogówce szansę na refrakcyjną stabilizację. Ja uzależniłbym ten czas od konkretnych okoliczności danego przypadku. Jeśli problemem jest oczywista rotacja soczewki, powodująca poważne pogorszenie widzenia, wtedy nie czekałbym z rozwiązaniem problemu. W tej sytuacji, czekanie będzie działało na twoją niekorzyść. Ale jeśli problem jest subtelny i nie czujesz, że rogówka ustabilizowała się refrakcyjnie, wtedy rozsądnie jest poczekać tydzień lub dwa, aby ustalić, o co chodzi.”
„Jeśli musisz ponownie obrócić soczewkę po operacji, czasami pomaga odczekanie tygodnia lub więcej”, mówi dr Chu. „To pozwala kapsułce lekko się skurczyć, co pomaga utrzymać soczewkę w bardziej stabilnej pozycji po ponownym obróceniu. Nie musisz więc dokonywać korekcji następnego dnia. W rzeczywistości, czasami, jeśli to zrobisz, soczewka ponownie się obróci. Najważniejsze jest, aby ponowną rotację wykonać dość wcześnie, ale nie należy się z tym spieszyć.”
10. Jak mogę wyrównać soczewkę tak dokładnie, jak to możliwe?
„Jednym z narzędzi, które wielu oftalmologów uważa za nieocenione, jest strona internetowa astigmatismfix.com, stworzona przez Davida Hardtena i Johna Berdahla” – zauważa dr Waring. „Jest to strona z wolnym dostępem do źródła. Wprowadzasz dane refrakcyjne, a ona powie Ci, czy rotacja jest wskazana, a jeśli tak, to w którym kierunku i o ile.”
Dr Chang zgadza się. „Jeśli toryczna soczewka IOL jest źle ustawiona, używamy narzędzia online astigmatismfix.com, aby sprawdzić, jak duża poprawa nastąpi, jeśli obrócimy soczewkę” – dodaje. „Jeśli obliczymy, że nastąpi znacząca poprawa refrakcji, agresywnie sugerujemy pacjentom tę opcję.”
Dr Waring zauważa, że innym pomocnym narzędziem – zarówno w zakresie podejmowania decyzji, czy rotacja soczewki jest konieczna, a jeśli tak, to w jakim stopniu należy ją wykonać – jest system iTrace firmy Tracey Technologies. „Jest to aberrometr śledzący promienie” – wyjaśnia. „Może zmierzyć astygmatyzm rogówki i położenie soczewki, a następnie powiedzieć w czasie rzeczywistym, czy rotacja jest wskazana, czy nie i o ile”.
11. Czy muszę posiadać najbardziej zaawansowaną technologię przed oferowaniem torycznych IOLs?
„Dla chirurgów dopiero zaczynających myśleć o torycznych IOL proces ten może wydawać się zastraszający, biorąc pod uwagę wszystkie różne technologie i narzędzia, które są dostępne”, mówi dr Chu. „Nie sądzę, że powinni być onieśmieleni. Technika chirurgiczna wszczepiania soczewek torycznych jest znana chirurgom. Kluczowe kroki to uzyskanie dobrej topografii przedoperacyjnej, a następnie oznaczenie i potwierdzenie wyrównania śródoperacyjnie.
„Dwa obszary, które mogą stanowić pewne wyzwanie dla kogoś, kto oferuje toryczne soczewki po raz pierwszy, to podjęcie decyzji, kiedy pacjent nie jest dobrym kandydatem, oraz próba skorygowania niewielkiego astygmatyzmu”, mówi. „Ale jeśli zaczniesz od kogoś, kto ma znaczny, regularny astygmatyzm-
2 D, na przykład- uzyskasz naprawdę dobre wyniki, o ile tylko odpowiednio ustawisz soczewkę.”
Co z potrzebą zaawansowanej technologii do bezpośredniego pomiaru wpływu refrakcyjnego tylnej powierzchni rogówki? „Nie powiedziałbym, że jest to niezbędne, ale zdecydowanie zalecane”, mówi dr Waring. „Dzisiejsza zaawansowana technologia, czy to wysokiej rozdzielczości OCT, która może bezpośrednio zmierzyć tylną powierzchnię rogówki, czy zaawansowana tomografia, daje nam znacznie więcej informacji, a to może pomóc nam uzyskać najlepsze możliwe wyniki.”
Getting It Right
Dr Chu zauważa, że najważniejszym aspektem tego wszystkiego jest to, że astygmatyzm nie jest już pomijany. „Mamy toryczne ICLs, jak również toryczne soczewki wewnątrzgałkowe,” zauważa. „Coraz więcej chirurgów wykonuje nacięcia rozluźniające naczynia limbiczne. Rzeczywistość jest taka, że myślenie o astygmatyzmie i robienie tego, co możemy, aby go złagodzić, stało się krytyczną częścią nowoczesnej chirurgii zaćmy.” REVIEW
Dr Waring jest konsultantem firmy Johnson & Johnson Vision. Dr Chang jest konsultantem w firmach Carl Zeiss i Johnson & Johnson Vision. Dr Chu jest konsultantem firm Bausch+Lomb i Carl Zeiss.
1. Ferreira TB, Ribeiro P, Ribeiro FJ, O’Neill JG. Comparison of astigmatic prediction errors associated with new calculation methods for toric intraocular lenses. J Cataract Refract Surg 2017;43:3:340-347.
2. Inoue Y, Takehara H, Oshika T. Axis misalignment of toric intraocular lens: Błąd umieszczenia i rotacja pooperacyjna. Ophthalmology 2017;124:9:1424-1425.
3. Lee BS, Chang DF. Porównanie stabilności rotacyjnej dwóch torycznych soczewek wewnątrzgałkowych w 1,273 kolejnych oczach. Ophthalmology 2018;125:1325–1331.