While some plants possess both male and female reproductive parts simultaneously, ginkgo do not – individuals are either male or female. Śmierdzące nasiona, z których słynie to drzewo, rozwijają się tylko u samic, pojawiając się jesienią i obsypując ziemię potomstwem. Drzewa męskie natomiast nie wytwarzają nasion, ale wiosną uwalniają pyłek. Pyłek ten zapładnia samice i umożliwia produkcję nasion jesienią. Bez pyłku nasiona nie zostaną zapłodnione, podobnie jak bez samic pyłek po prostu się zmarnuje. Jest jednak pewien haczyk: chociaż nasiona rodzą się męskie lub żeńskie, często mija około 20 lat, zanim drzewo osiągnie dojrzałość i zacznie wykazywać wyraźne cechy płciowe. Określenie płci młodych osobników miłorzębu nie jest jeszcze możliwe, chyba że męska lub żeńska gałąź została zaszczepiona na podkładce.
W 1929 roku biolog dr Orland E. White, pierwszy dyrektor Blandy, miał pytanie: z nasion, które produkuje żeńskie drzewo ginkgo, jaka część jest męska, a jaka żeńska? White wysnuł hipotezę, że stosunek płci wynosi 1:1, co oznacza, że drzewo produkuje mniej więcej tyle samo nasion żeńskich, co męskich. Biorąc nasiona z żeńskiego miłorzębu na kampusie Uniwersytetu Wirginii, White i jego studenci zasadzili ponad 600 sadzonek w miejscu, które obecnie jest Ginkgo Grove w Blandy. Eksperyment był prosty: wziąć nasiona z żeńskiego miłorzębu, zasadzić je i określić stosunek płci po osiągnięciu dojrzałości. Dwadzieścia lat później badacze wrócili i sprawdzili płeć drzew, które przetrwały do wieku dojrzałego, uzyskując ostateczny stosunek około 1:1. Choć White nie dożył końca eksperymentu, jego hipoteza okazała się słuszna. Poza odpowiedzią na pytanie o proporcje płci u potomstwa miłorzębu, Ginkgo Grove jest trwałą częścią kolekcji Blandy’ego, z brylantowymi liśćmi barwiącymi niebo jesienią.
Ewolucyjna historia miłorzębu sięga setek milionów lat wstecz. W pewnym momencie rosło ono w lasach na całym świecie, współistniejąc z dinozaurami i wczesnymi ssakami. Istniał więcej niż jeden gatunek miłorzębu – Ginkgo biloba jest jedynym pozostałym członkiem długiej linii ewolucyjnej. Jednak wraz ze zmianą klimatu i świata gatunki miłorzębu zanikały i traciły siedliska, by w końcu przetrwać tylko na terenie dzisiejszych Chin. Więcej o ewolucji miłorzębu i o tym, jak wyłonił się on z Chin, by zasiedlić ulice i ogrody na całym świecie, można dowiedzieć się z jednego z naszych wcześniejszych wpisów na blogu.