Pokemon Ruby i Sapphire, z perspektywy czasu, były słabszą generacją serii. Fresh off Game Boy Color i biorąc w pełni wykorzystać paletę kolorów Game Boy Advance, Ruby i Sapphire były krawędzi cięcia w zakresie grafiki i ponad prezentacji świata. Niestety brakowało jej w innych działach, takich jak zawartość po grze. Była to ostatnia generacja przed „fizycznym/specjalnym podziałem” i pierwsza generacja, która wprowadziła dawno zaginione konkursy piękności, funkcję, która powróciła w trzech kolejnych generacjach, w tym w remake’ach Omega Ruby i Alpha Sapphire.
Ten artykuł jest jednym z serii, którą nazywamy Rokiem Pokemonów, w której świętujemy ukochane kieszonkowe potwory i ich liczne gry.
Pokemony z generacji 3 to także mieszany worek. Niektóre z nich stały się ulubieńcami fanów lub kompetentnymi wojownikami. Większość jednak została zapomniana z tego czy innego powodu. Być może był to słaby projekt lub zbytnie poleganie na sztuczkach, gdzie widzimy, że ta koncepcja naprawdę wystartowała w tej generacji. Na razie uczcijmy to, co najlepsze ta generacja ma do zaoferowania, przyglądając się sześciu najlepiej zaprojektowanym Pokémonom 3. generacji.
Jak zawsze, kilka wskazówek zanim zaczniemy. Po pierwsze, żaden legendarny Pokémon nie znajdzie się na tej liście. Po drugie, zaprezentowany zostanie tylko jeden Pokémon z każdej linii ewolucyjnej. Wreszcie, lista będzie łączyć estetykę projektu, konkurencyjność i ogólny wpływ jako część kryteriów ich projektu.
Bez dalszych ceregieli, oto sześć najlepiej zaprojektowanych Pokémonów z generacji 3.
Absol
Absol jest dziwnym Pokémonem, aby być pewnym. Wiele z tego projektu wynika z faktu, że Game Freak forsowało konkretny temat z Absol. Pomyśl o nim jako o „miękkim gimmicku”, który nie ma prawdziwego celu w walce. W tym przypadku Absol jest Pokémonem katastrofy, potworem, który służy jako ostrzeżenie o zbliżającej się katastrofie. Absol jest Pokémonem, którego się boimy z powodu tych przesądów w lore gry. Jest to również reprezentowane, gdzie można złapać Absol. Każde jego pojawienie się na wolności w grach to miejsce z nadchodzącą lub poprzednią katastrofą w pobliżu.
Jeśli chodzi o jego pochodzenie, Absol ma kilka mitologicznych odniesień, na których może się oprzeć. Uważa się, że jest on wzorowany na Sfinksie lub Aniele, zwłaszcza jego mega ewolucyjnej formie. Pokémon ten może być również oparty na chińskich i japońskich mitologicznych postaciach. Najczęstszą interpretacją jest Hakutaku, stworzenie oparte na chińskim micie (Bai Zie), które było inteligentne i rozmawiało z chińskimi cesarzami o innych mitologicznych stworzeniach. Inną możliwością jest Kutabe, potwór z tego samego mitu, który ostrzegał przed nadchodzącą plagą w japońskiej mitologii.
Ten stereotyp podsycany przez przesądy stoi w kontraście do projektu pięknie wyglądającego Pokémona. Absol dobrze sprawdza się jako niezrozumiały potwór w uniwersum Pokémon. Prawie wszystkie jego wizerunki w mediach o Pokémonach zwracają uwagę na jego inteligencję i względny spokój. W filmie anime Jirachi the Wishmaker Absol był niezrozumianym złoczyńcą, który przez cały czas próbował pomóc Ashowi i jego przyjaciołom. Jako forma subtelnego opowiadania historii, cały projekt Absol i jej przeznaczenie jako Pokémona katastrofy doskonale spełniają tę potrzebę. Z punktu widzenia lore, czyni go to skomplikowanym Pokémonem na poziomie emocjonalnym dla wielu fanów.
Absol wspiera swój projekt przyzwoitym potencjałem walki. Jego główną cechą jest atak, który wynosi imponujące 130. Niestety, jako niezaawansowany Pokémon, reszta jego statystyk jest mniej niż doskonała. Ogranicza to jego żywotność w rywalizacji do używania bardzo specyficznych ruchów, aby zrekompensować jego słabą obronę. Inne problemy to pojedynczy typ Dark i przeciętna prędkość bazowa 75. Mega ewolucja Absol dała jej nowe życie jako kruchej, szklanej armacie. Dzięki dużemu 150-podstawowemu atakowi i 115-podstawowemu atakowi specjalnemu oraz prędkości, dało mu to możliwość konkurowania. Jego movepool jest solidny, ale nie przełomowy, ale w razie potrzeby Absol jest potężnym sprzymierzeńcem w rękach doświadczonego gracza.
Blaziken
Pierwszy z trzech prostych starterów typu Fire/Fighting w serii, Blaziken i jego cała linia ewolucyjna jest prawdopodobnie najlepszym z całej grupy na wielu poziomach. Pod względem designu jest oparty na Shamo, specyficznej rasie kurczaka, która jest często używana do walk kogutów w świecie rzeczywistym. Japońskie kurczaki Shamo znane są z wyprostowanej postawy, która umożliwia im wyprowadzanie silnych kopnięć oraz piór wokół twarzy, które pełnią rolę grzywy ochronnej. Jego japońska nazwa, Bursyamo, również odzwierciedla to szczególne pochodzenie. Ognisty aspekt również pochodzi z japońskiego mitu o Basanie, ziejącym ogniem kurczaku z japońskiej mitologii.
To, co sprawia, że Blaziken działa tak dobrze, to prostota i referencyjność wzoru. Blaziken jest czystym projektem, który jest prosty w założeniach i wizualizacji, aby powiedzieć nam wszystko, co musimy wiedzieć o Pokémonach na pierwszy rzut oka, podobnie jak Gengar przed nim. Za Blazikenem idzie również względny czynnik „cool”. Jak wszystkie startery Pokémonów, Game Freak włożyło dodatkową uwagę w ich linię ewolucyjną, aby upewnić się, że Blaziken, wraz ze swoimi odpowiednikami, wyróżniają się.
Blaziken po prostu płonie jaśniej, zarówno pod względem estetyki wizualnej, jak i potencjału bojowego. Wszechstronny napastnik, Blaziken jest mieszanym atakującym z bazowym atakiem 120 i 110 oraz atakiem specjalnym, odpowiednio. Dysponując potężnymi ruchami, takimi jak High Jump Kick, Blaze Kick, Flare Blitz i Brave Bird, Blaziken często uderza jak ciężarówka, zanim ulegnie samozniszczeniu. Jego megaewolucja zwiększyła również jego moc i szybkość do poziomu potencjału wymiatacza.
Speed Boost, ukryta umiejętność Blazikena, zmienia tę grę jeszcze bardziej. Speed Boost skutecznie podnosi statystyki prędkości Pokémona o jeden w każdej rundzie, w której jest on w walce. To nie tylko wzmacnia jedną ze słabości Blazikena, ale może prowadzić do nieopisanego potencjału, jeśli chodzi o wymiatanie przeciwników. Wiele osób przeceniło możliwości Blazikena w zakresie zmiatania przeciwników tylko z powodu Speed Boost. Casualowe formaty walki, takie jak Smogon, zakazały Blazikena w większości konkurencyjnych tierów. Jest to jednak ogromny atut, który sprawia, że Blaziken jest idealnym wymiataczem. Blaziken ma odpowiednie narzędzia, aby być potworem w każdej drużynie, co sprawia, że jest popularnym wyborem w bitwach poza jego fajnym wyglądem.
Metagross
Pierwszy z dwóch pseudo-legendarnych Pokemonów w Generacji 3, Metagross ma wiele do zaoferowania. Jako Pokémon mistrza regionu Hoenn, Stevena Stone’a, Metagross podąża za bardziej oldschoolową zasadą, która na szczęście została dobrze wykonana. Pomyśl o Dugtrio przez sekundę ponownie. Zauważyłem, że był to słaby projekt, ponieważ był generyczny i reprezentował głupi pomysł w 1. generacji, aby ewolucje „przychodziły trójkami”, aby pokazać wzrost mocy. Pomijając ograniczenia kartridża, dla pierwszej generacji pokazanie ewolucji Pokémona poprzez dodanie ich więcej do swojego projektu jest po prostu słabe.
Metagross przełamuje ten trend, ponieważ projekt jest lepiej zaimplementowany wizualnie. Cała jego linia ewolucyjna, począwszy od Belduma, jest bezpośrednim nawiązaniem do łączenia komputerów w sieć „superkomputerową”. Projekt Beldum jest obecny w Metagrossie w postaci jego kończyn, jak również w przypominającym spodek projekcie Metanga, jego formy w środkowym stadium. W przeciwieństwie do Dugtrio, Magnetona czy innych projektów o tej samej zasadzie działania, Metagross z powodzeniem opiera się na swoim własnym projekcie. Zabieg wizualny jest mniej jawny, a zamiast tego znacznie bardziej subtelny i kompletny.
W rezultacie jest moim osobistym faworytem wśród pseudo-legendarnych Pokémonów pod względem estetycznym. Metagross jest również wyjątkowy wśród swoich rówieśników pod innymi względami. Jest jednym z zaledwie dwóch (drugi to Tyranitar), który nie jest typem smoka. Jest również jedynym pseudo-legendarnym pokemonem, który nie może nauczyć się smoczych ruchów. Skupiając się mocno na mocy i wytrzymałości, Metagross ma wysoką bazową obronę 130 i wysoki bazowy atak 135, polegający na czystej mocy i pochłanianiu fizycznych uderzeń, niż inne pseudo-legendy.
Oczywiście, jego moveset daje mu mnóstwo sztuczek do zastosowania. Większość movesetów wykorzystuje go jako ofensywnego mocarza z priorytetowymi ruchami, takimi jak Bullet Punch, które eliminują osłabionych wymiataczy. Inne ważne ruchy atakujące to Zen Headbutt, Hammer Arm i Ice Punch. Metagross może również korzystać z użyteczności, mając dostęp do ruchów związanych ze statusem, takich jak Trick, Telekineza, Grawitacja, Magnet Rise i Ally Switch, by wymienić tylko kilka. Jego duża masa i typ Steel/Psychic dają mu możliwość obrony przed wszystkimi, oprócz superskutecznych, ruchami. Bycie jedynym pseudo-legendarnym, który jest w stanie stanąć oko w oko z Wróżkami, jest również ważnym atutem w rywalizacji. Dodaj do tego mega ewolucję, a zobaczysz, dlaczego Metagross ma w swoim arsenale narzędzia, które wyróżniają go na scenie rywalizacji.
Milotic
Milotic jest kontynuacją innego trendu występującego w grach Pokémon, „syndromu brzydkiego kaczątka”. Trend ten został zapoczątkowany przez Magikarpa i Gyaradosa, a Milotic reprezentuje folię dla groźnego potwora morskiego, będąc w zamian piękną nimfą wodną. To znaczy, jeśli uda ci się taką zdobyć. Milotic był, w czasie jego wydania w Ruby i Sapphire, być może najrzadszym nie-legendarnym Pokémonem w grze.
Część z tego ma związek ze względną rzadkością jego preewolucji, Feebas, w Generacji 3. Pierwotnie, Feebas można było znaleźć tylko w sześciu miejscach połowu na Route 119 w Hoenn. Łowiska, pamiętajcie, odnoszą się do każdego placu, w którym można łowić ryby, a na Route 119, jednej z najdłuższych tras w Ruby i Sapphire, znajduje się cała rzeka zaakcentowana kilkoma wodospadami. Co gorsza, znalezienie Feebas z rzadką, 1% szansą na złowienie go sprawia, że jest on niewiarygodnie trudny do napotkania.
Dodaj do tego oryginalną metodę ewolucji Feebas poprzez podniesienie jej statystyki piękna. Ponownie nawiązując do tematu, jedynym sposobem na podniesienie jego urody jest karmienie go poffinami – ciastkami zrobionymi z jagód. Poffiny były używane do podnoszenia statystyk Pokémon Contestów. Aby zdobyć Milotic, gracz musiał podnieść jego piękno na Feebas do maksimum. Gracz musi więc użyć wysokiej klasy jagód i zagrać w mini-grę z czterema graczami połączonymi jednocześnie, aby to osiągnąć.
Stwierdzenie, że było to trudne, jest ogromnym niedopowiedzeniem.
Nagrodą jest jednak Milotic, który jest jednym z najwspanialej zaprojektowanych Pokémonów we franczyzie. Urok Milotic’a wynika z uderzającego użycia odważnych kolorów. Żółtawe ciało podkreślone jest mocnymi różowymi, czarnymi i niebieskimi akcentami, zwłaszcza jego łuskowaty, syreni ogon.
Jest on również, podobnie jak jego odpowiednik Gyarados, silnym zawodnikiem. Może pochwalić się takimi samymi statystykami jak Gyarados, tylko przesuniętymi do innych atrybutów, Milotic jest często używany jako „nieporęczny wodny typ”, nieoficjalna klasyfikacja głównie wodnych Pokemonów, które mają imponujące statystyki defensywne. W przypadku Milotic, wynika to z jego wysokiego poziomu 95 HP i 125 Special Defense. Milotic posiada również bardzo zróżnicowany movepool. Jest silnym atakującym specjalnym, posiadającym w swoim arsenale takie ataki jak Scald, Ice Beam i Dragon Pulse. Dostęp do Recover i Aqua Ring utrzymują go przy życiu, podczas gdy Safeguard, Rain Dance, Attract i Haze zapewniają dobrą użyteczność i wsparcie drużyny.
Droga do zdobycia Milotic jest teraz o wiele prostsza dzięki wprowadzeniu Prism Scale (przedmiot handlowy) w miejsce Beauty stats. Feebas jest również szerzej dostępny, co zmieniło nieco tajemniczość tego nieuchwytnego wodnego typu. Mimo to, była to podróż warta wysiłku dla jednego z najbardziej uderzających projektów w Generacji 3.
Salamence
Inny pseudo-legendarny wprowadzony w 3. generacji, Salamence nie jest wyjątkowy wśród smoczych typów z żadnego konkretnego powodu. Jednak to, co posiada, to prawdopodobnie najlepszy stosunek estetyczny do prawdziwego smoka z europejskiej mitologii. Wizualnie posiada cechy salamandry w połączeniu z tym designem, a fani spekulują, że czerpie inspirację z japońskiej salamandry Hida.
Bardziej salamandrowy wygląd naprawdę błyszczy dzięki megaewolucji Salamence, ale na moje pieniądze, jej oryginalna forma jest po prostu lepsza. To co sprawia, że to działa to prostota, po raz kolejny zrobiona dobrze przez Game Freak. Salamence nie jest krzykliwy ani przesadnie zaprojektowany; jest w sam raz do tego, co reprezentuje. Jako flagowy typ smoka w Ruby i Sapphire, ta prostota przenosi go dalej niż inne smoki wydane w Generacji 3.
Generacja 3 jest pierwszą generacją, która zobaczyła wiele smoków. Poprzednio, tylko linia Dragonite i Kingdra, rozwinięta forma Seadry, były jedynymi dwoma przykładami. Ta generacja wprowadziła trzy kolejne, Altarię, Flygona i Salamence do mieszanki. Zarówno Altaria jak i Flygon pod względem designu i żywotności mają swoje dobre i złe strony. Dla mnie Salamence wyróżnia się na ich tle, będąc bardziej prostym na wszystkich frontach w porównaniu do swoich smoczych odpowiedników.
Oczywiście, bycie pseudo-legendarnym daje mu ogromną przewagę w walce. Zrównując się z Metagrossem pod względem 135 ataków, Salamence działa jako skuteczny wymiatacz z dużą prędkością bazową. Jedyną naprawdę słabą stroną Salamence jest jej przewidywalny moveset. Ma oczywiście potężne smocze ruchy po stronie fizycznej, ale niewiele z nich wynika. Jego atak specjalny, choć słabszy (115), jest bardziej zróżnicowany dzięki Heat Wave, Hydro Pump i Hyper Voice. Pomimo tej wady, Salamence jest z pewnością potęgą i przerażającą bestią (dosłownie) na polu walki dzięki swojemu prostemu, ale eleganckiemu wyglądowi.
Sharpedo
Sharpedo dla mnie reprezentuje Hoenn w pigułce; Pokémon z dobrymi wyborami projektowymi, które, w zależności od tego jak je postrzegasz, mogą być przesadzone lub w sam raz do reprezentowania tematu. Prostsze Pokémony, takie jak Salamence czy Blaziken sprawdzają się ze względu na swoją bardziej podstawową estetykę. Sharpedo jest wizualnie bardziej zgodny z większymi schematami projektowymi generacji 3: dużo kolorów i geometrycznych wzorów do niego dołączonych. Często jednak projekty z Hoenn przesadzają z tymi kolorowymi wzorami, co prowadzi do powstania wielu kolorowych, ale niezręcznych Pokémonów.
Sharpedo jest w stanie przezwyciężyć większość z nich, ograniczając je do minimum. Mam tu na myśli jego żółte paski w kształcie krzyża na pysku i z tyłu. W przypadku Sharpedo, doskonale podkreślają one ciemnoniebieską skórę i białe odcienie. Nie jest to przesadzone lub przerysowane w porównaniu do innych Pokemonów z 3 generacji lub jego własnej Mega Ewolucji. Nadaje Sharpedo groźny wygląd na pierwszy rzut oka, nie rozpraszając gracza zbyt dużą ilością kolorów.
Sharpedo działa również z powodu swojego imiennika. Łącząc rekina i torpedę, jego całe ciało jest właściwie dość przysadziste wzdłuż. Zaokrąglony, pyskaty kształt pasuje do tej kombinacji estetycznej. Wygląda jak Pokémon, który może wbić się w przeciwnika i poruszać się w karkołomnym tempie.
Jak wiele najlepiej zaprojektowanych Pokémonów w grze, pasuje do specyficznego motywu bycia twardym, szaleńczym stworkiem pasuje również do jego statystyk. Sharpedo jest archetypicznym glass cannon, sport śmieszne 120/95/95 statystyki ataku, które są kompensowane przez 70/40/40 defensywy spread. Sharpedo nie jest wytrzymały, ale rekompensuje to tym, że jest fizycznym łamaczem ścian. Jest to ponownie tematyczne, aż do jego fizycznego movepoolu i braku dobrych specjalnych opcji ataku. Jego charakterystyka Water/Dark, dostęp do umiejętności Speed Boost, movepool oraz mega ewolucja, która wzmacnia ataki gryzieniem w Strong Jaw, wszystko to wpisuje się w ten temat. Sharpedo jest Pokémonem zaprojektowanym do rozrywania drużyn, jeśli nie są ostrożne.
I oto masz, sześć najlepiej zaprojektowanych Pokémonów 3 generacji. Pokemon Ruby i Sapphire był wydarzeniem dla silnika graficznego i widać to w projektach z Hoenn. O ile najlepsze, moim zdaniem, zostały tutaj zaprezentowane, o tyle najgorsze projekty… one naprawdę odstają od Generacji 3. Niemniej jednak, zajmiemy się tym następnym razem, kiedy wrócimy z sześcioma najgorszymi projektami z Generacji 3.
Pewnie sprawdź ten artykuł, jak również wszystkie nasze relacje z The Year of Pokémon tutaj.