Borstkanker tijdens de zwangerschap is zeldzaam. Lees hoe borstkanker wordt gediagnosticeerd en behandeld als u zwanger bent en waar u hulp en steun kunt krijgen.
Uw ontdekking dat u borstkanker hebt terwijl u zwanger bent, is erg schokkend. U zult waarschijnlijk een reeks emoties voelen, waaronder woede, verdriet of angst.
Borstkanker tijdens de zwangerschap is zeldzaam. Uit onderzoek blijkt dat borstkanker bij 1 op de 3.000 zwangerschappen wordt gemeld. De meeste vrouwen zijn tussen 32 en 38 jaar oud als de diagnose wordt gesteld. De meesten kunnen hun zwangerschap voortzetten.
Zelden moeten sommige vrouwen overwegen of ze de zwangerschap moeten beëindigen (terminatie). Uw arts zal uw mogelijkheden bespreken, maar kan het u aanraden als u:
- chemotherapie nodig hebt
- minder dan 14 weken zwanger bent
En zelfs dan is het misschien mogelijk om de behandeling met chemotherapie uit te stellen tot u meer dan 14 weken zwanger bent. Beslissen om uw zwangerschap te beëindigen is een heel moeilijke beslissing en alleen u kunt die nemen.
Het kan helpen om uw mogelijkheden te bespreken met uw familie, borstverpleegkundige, kankerspecialist en uw verloskundige. Er is geen goed onderzoeksbewijs dat aantoont dat zwanger zijn een kanker sneller doet groeien.
Diagnosticeren van borstkanker
Uw borsten veranderen als u zwanger bent en klaar bent voor borstvoeding. Het borstweefsel wordt meer dicht. Dicht borstweefsel heeft minder vet en meer borstcellen en bindweefsel.
Dit kan het moeilijker maken om veranderingen in de borsten te vinden. Ga naar uw huisarts als u knobbels voelt. Zij zullen u onderzoeken en als ze zich zorgen maken, zullen ze u doorverwijzen naar een borstkliniek.
Het eerste onderzoek dat u laat doen is een echografie. Dit maakt gebruik van geluidsgolven en is veilig voor uw baby. U kunt ook een röntgenfoto van uw borst (mammogram) laten maken. Om uw baby te beschermen wordt hij of zij tegen de straling beschermd als dat nodig is.
Om te weten of er kanker is, wordt meestal een echogeleide biopsie gedaan. De arts gebruikt een echosonde om het abnormale gebied te vinden en neemt een weefselmonster (biopsie). De biopsie wordt vervolgens naar het laboratorium gestuurd om onder de microscoop te worden bekeken.
Er zijn enkele onderzoeken die artsen meestal niet aanraden als u zwanger bent, waaronder CT-scans en botscans. Dit komt door het potentiële risico voor de baby als gevolg van de straling. Uw team zal meestal andere soorten onderzoeken gebruiken, zoals een echografie, MRI of röntgenfoto’s om andere delen van het lichaam te controleren.
Behandeling van borstkanker
Het doel is een evenwicht te vinden tussen de behandeling van uw kanker en de veiligheid en het welzijn van uw baby.
U hebt een team met kankerdokters, verloskundigen en gynaecologen die voor u zorgen en een plan voor uw behandeling maken. De artsen proberen uw behandeling zo dicht mogelijk te laten aansluiten bij die van iemand die niet zwanger is. Dit betekent onder meer dat de behandeling niet mag worden uitgesteld.
Het soort behandeling dat u krijgt, hangt af van:
- uw wensen
- het aantal weken dat u zwanger bent (in welk trimester u zich bevindt)
- het soort borstkanker en of de kanker is uitgezaaid
chirurgie
chirurgie is op elk moment van de zwangerschap mogelijk. Als u een reconstructieve operatie aan uw borst ondergaat op hetzelfde moment dat de kanker wordt verwijderd, kan de operatie veel langer duren. Meestal zal uw team u een tweede operatie na de bevalling aanraden.
Radiotherapie
De artsen raden u gewoonlijk radiotherapie aan na de bevalling. Dit is omdat ze niet willen dat de baby aan straling wordt blootgesteld. Er zijn enkele aanpassingen mogelijk om uw baby te beschermen als er geen andere optie is dan bestraling.
Chemotherapie
U kunt geen chemotherapie krijgen als u in het eerste trimester van uw zwangerschap bent. De chemotherapie kan schadelijk zijn voor de baby of een miskraam veroorzaken. Uw arts zal de behandeling met chemotherapie willen uitstellen tot u ten minste 14 weken zwanger bent.
Op dit moment blijkt uit onderzoek dat kinderen die aan chemotherapie zijn blootgesteld, na 14 weken niet meer problemen hebben dan kinderen die niet zijn blootgesteld.
Uw chemotherapie moet 3-4 weken voor de bevalling stoppen.
Dit komt omdat chemotherapie:
- het risico op infectie tijdens de bevalling vergroot
- het risico op bloedingen tijdens de bevalling vergroot
Hormoontherapie, immunotherapie en gerichte kankermedicijnen
Dokters raden hormoonbehandeling, immunotherapie of gerichte kankermedicijnen voor borstkanker pas aan nadat u bent bevallen. Omdat ze schadelijk kunnen zijn voor de zich ontwikkelende baby.
Immunotherapie en gerichte behandelingen zijn nieuwere behandelingen. Er is dus niet veel bewijsmateriaal over de mogelijke gevolgen voor de zich ontwikkelende baby.
U begint meestal met een hormoonbehandeling nadat u bent bevallen. U kunt geen hormoonbehandeling krijgen als u borstvoeding geeft.
Praat hierover met uw specialist.
Andere behandelingen
Er zijn veel manieren om ziekte of pijn bij zwangere vrouwen onder controle te houden. Uit onderzoek blijkt dat gewone geneesmiddelen tegen misselijkheid, zoals ondansetron, veilig kunnen worden ingenomen tijdens de zwangerschap.
Baren
Uw team zal ervoor zorgen dat u zo dicht mogelijk bij uw uitgerekende datum kunt bevallen. Afhankelijk van uw behandelplan en uw uitgerekende datum kan uw verloskundige u medicijnen geven om u te helpen uw baby eerder te krijgen (de bevalling opwekken) zodat u een vaginale bevalling hebt. Of het kan veiliger voor u zijn om een keizersnede te ondergaan. Dat is een operatie waarbij de baby via de buik wordt verwijderd.
Borstkanker is nooit uitgezaaid naar een baby. De artsen zullen uw placenta na de geboorte opvangen en onder een microscoop bekijken. Het is zeer zeldzaam, maar kankercellen kunnen zich daar verspreiden.
Uw kankerarts en verloskundige zullen u laten weten of u na de geboorte van uw baby borstvoeding kunt geven. Sommige medicijnen tegen kanker gaan over in de moedermelk.
Praktische en emotionele steun
Nadat u uw baby hebt gekregen, moet u misschien doorgaan met de behandeling. Dit kan de zorg voor uw baby moeilijker maken, vooral als u thuis nog andere kinderen hebt.
Vraag om hulp als u die nodig hebt. Het kan helpen om vooruit te plannen en na te gaan wat mensen in uw omgeving kunnen doen om u te helpen.
Uw team kan u ook doorverwijzen naar een counselor voor extra steun in deze moeilijke tijd.