Zoals velen van jullie zullen beamen, heeft de motorsport in de loop der jaren een dramatische verandering doorgemaakt. De regels zijn bijvoorbeeld zo streng geworden als je leraar in de derde klas, en de coureurs zijn veel zachter geworden. Echter, de grootste verandering van allemaal, waren de auto’s.

Vroeger hadden de wagens karakter, en de races varieerden. Tegenwoordig is er niet alleen heel weinig variatie, waar je ook kijkt, maar ook een overvloed aan auto’s zonder verhaal, karakter of betekenis. Ze zien er allemaal hetzelfde uit, en ze hebben niet meer de gekte die we kenden en waar we van hielden.

Alle foto’s zijn van mij

Alle foto’s zijn van mij

Luister eens naar deze originele Bob Sharp Datsun. Hij is niet alleen supersnel, maar ook nog eens supergek. Je weet niet eens waar je dit vandaag de dag mee moet vergelijken, want het is in zijn eigen, compleet andere sfeer. Het is waanzinnig.

Wat ik probeer te zeggen is dat racen niet meer is zoals het vroeger was. En hoewel ik klink als een 80-jarige man als ik dit zeg, ben ik nog maar een tiener, en dat is balen.

Elk jaar als ik naar de Watkins Glen Vintage Grand Prix ga, probeer ik te bedenken hoeveel beter racen vroeger was, toen de Beatles nog het nieuwe muziektijdperk waren, en hippies door de straten zwierven als verdwaalde puppy’s op zoek naar huis.

Hoewel, ik zal nooit in die tijd leven, dus zal ik verder gaan.

In 1948 besloten de hoge heren van het valleistadje Watkins Glen dat het een goed idee zou zijn om een race te organiseren. Ook al hadden ze het nu overvolle State Park en het schilderachtige Seneca Lake om op terug te vallen voor de economie, er was weinig motorsport aan de gang in de buurt. In feite, was er geen.

Dus met het idee van een race kwam een daadwerkelijke race, die zeer succesvol was. De 6,6 mijl lange baan was bijna perfect, van de lange rechte stukken tot de snelle bochten. Met het succes van de eerste race kwam er meer en meer succes met andere races, totdat de stad het niet meer aankon.

Old Course

Old Course

Het idee van een race bleek een goed idee te zijn, want het leidde uiteindelijk tot de bouw van een racebaan. Dit circuit zou bekend worden als Watkins Glen International, en het zou races organiseren van Formule 1 tot NASCAR, de Zes Uren tot de Kamel GT, van Can-Am tot sportwagenraces, het had het allemaal.

Hoezeer ik ook probeer de geschiedenis van dit circuit te beschrijven, ik kan het nooit helemaal goed doen. Er is altijd meer dan wat je op het eerste gezicht ziet, wat het zo speciaal maakt. En de geschiedenis is wat het erg ondergewaardeerd maakt.

Maar elk jaar, in het eerste weekend van september, sluit Watkins Glen de school vroeg, en sluit de straten, om hulde te brengen aan zijn vaak over het hoofd geziene en vergeten erfgoed. En als de straten sluiten en de school vroeg uitgaat, weet ik dat het Grand Prix tijd is.

De Watkins Glen Vintage Grand Prix is een geweldige tijd om de geschiedenis in beweging te zien. Elke parkeerplaats op Franklin Street staat vol met MG’s, Triumphs, Jags, Lotus’s, en Corvettes. Er zijn gewoon te veel auto’s op zo’n kleine plaats. Het is alsof je een nijlpaard in een string probeert te krijgen. Met een beetje finesse, komt het allemaal samen. En als het dat doet, is het briljant.

Het staatspark huisvest het Concours, dat enkele werkelijk prachtige auto’s heeft gezien, zoals een Jaguar C-Type en de Maserati hieronder afgebeeld. En dan hebben we het nog niet eens over de vele Ferrari’s en andere zeer unieke en zeldzame machines. Maar laat het niet verwarren met Pebble Beach, want er is altijd een maximum van ongeveer 25 auto’s, en inzendingen zoals de oneven C5 Corvette en MG B.

En dus, het Concours is slechts een klein deel van wat dit festival is. In feite, het is niet eens een main event. Maar de stad sluit de straten voor alle auto’s, Concours of niet, om rond het oude en briljante circuit te gaan. En dan parkeren ze allemaal, en worden tentoongesteld voor hun eigenaars om ze weer op te scheppen.

Nadeloos te zeggen, dat dit ook niet het grootste deel van het festival is. Vanaf donderdag begint de kwalificatie voor de SVRA (Sportscar Vintage Racing Association) U.S Vintage Grand Prix op Watkins Glen International vorm te krijgen. Hier gaan echte raceauto’s, geen wegauto’s, rond in de prachtige en snelle bochten van het nu zo mooie Watkins Glen International. En als de kwalificatie op vrijdag is afgelopen, rijden de raceauto’s de heuvel af, en de stad in.

Eenmaal in de stad komen de eigenaren naar buiten om hun auto’s te showen, zodat je ze kunt aanraken en vragen kunt stellen over hun onbetaalbare machines. Als dit voorbij is, starten de auto’s, kruipen naar voren, en beginnen de Old Course Reenactment, waar ze rond het oude circuit rijden, opnieuw een eerbetoon aan de geschiedenis van de stad.

Video afspelen
0:41

Dit is een klein voorproefje van wat u te zien krijgt. Hieronder staan meer video’s

De auto’s rijden drie ronden, geëscorteerd door de luidruchtige en onaangename politiewagens. Eenmaal klaar, gaan ze terug naar het circuit, waar ze uitrusten voor een drukke zaterdag.

Gelukkig kan ik het weekend op het circuit kamperen, wat betekent dat ik zaterdagochtend wakker word met auto’s die over het asfalt scheuren. Alleen, het racen begint om 8:00 uur, dus wat ik echt wakker word zijn veegmachines en turbines die de baan om 7:13 uur schoonmaken en opwarmen. Jammer, maar ik heb tenminste niet de eer om twee uur racen te missen, want mijn weekend zou verpest zijn als ik maar één auto zou missen die aan mijn zicht voorbijglijdt.

Onze camping. Direct naast bocht 5

Onze camping. Direct naast bocht 5

Zaterdag en zondag zijn alle races, met meer dan 12 verschillende racegroepen. En dan hebben we het nog niet eens over de nieuwe Trans Am series en de IGT Series. Hoe dan ook, er is altijd meer te doen dan alleen het racen. Je weet wel, voor wie betaald heeft om naar een circuit te gaan, maar geen race wil zien.

Je kunt zowel met de Jaguar I-Pace als de F-Type rijden op een autocrosscircuit in het infield. Of, als het asfalt te veel is, kun je ook een Range Rover naar keuze besturen over een lastig en ruw terrein binnen het “Boot”-gedeelte van het circuit. En als u meer geeft om de auto’s dan om het racen zelf, dan kunt u op uw gemak door de paddock en de garages wandelen, zolang u maar niet in de weg staat. Dit is waar u de prachtige en magnifieke beesten kunt zien die u 30 minuten geleden nog zag racen.

En denk geen seconde dat deze auto’s niet echt racen, of hier alleen voor de show zijn, want het kost een hoop geld om met je auto te racen. Geld dat je terug wilt verdienen, en misschien zelfs een beetje extra. Dus het is niet ongewoon om crashes te zien of auto’s die hun eigen limieten breken, ook al zijn ze 50 jaar oud en hebben ze osteoporose.

Dat is wat ik zo leuk vind aan het racen. Het is niet zomaar een aantal auto’s gaan rond in een parade, maar echte en originele auto’s hacken het uit tot de dood! Nou ja, misschien niet zo ver, maar je ziet wat ik bedoel. Natuurlijk, de mensen die de echte Dodge Charger Daytona of de Ferrari GTB/4 Daytona bezitten, zullen het misschien een beetje rustig aan doen, aangezien ze in geldputten van miljoenen dollars zitten. Maar hé, kun je het ze kwalijk nemen?

Ja, het is echt

Ja, het is echt

En dus als je net als ik een heleboel verschillende en interessante auto’s over een geweldig circuit wilt zien racen, heb je geluk. Oud of nieuw, open wielen of gesloten, klein of groot, alles wat je ooit zou willen is hier. Het is dan ook geen wonder dat als ik mijn broer zie wegrijden met de camper en de Porsche 944 van zijn vriend vlak daarachter, de tranen me in de ogen springen. Ik schaam me er ook niet voor, want ik zal altijd weten dat dit het beste weekend van het jaar is. Nu ben ik slechts een week dichter bij het volgende jaar, waar het hele proces zich herhaalt en ik de beste tijd van mijn leven heb.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.