Vorige maand liep ik argeloos Target binnen. En daar was het. De Target Dollar Spot-afdeling. Tot de nok toe gevuld met allerlei schoolspullen, gadgets, posters, pennen, potloden, boeken en nog veel meer. Zoveel spullen voor zulke geweldige prijzen.

Mijn ogen lichtten op (wat niet ongebruikelijk voor me is als ik Target binnenloop – ik ben gewoon eerlijk). Ik slenterde langzaam door de hele afdeling en nam alle primaire kleuren in me op. Een ABC vilten banner? Schattig. Montessori-achtig speelgoed? Ja, graag! Schattige flashcards met staten en presidenten! In mijn karretje! Een houten klok en bijpassend werkboek? Schattig EN functioneel!

Ik overstemde al het lawaai om me heen – genietend van de zoete goedheid van de denkbeeldige thuisstudie kamer in mijn hoofd. Je weet wel, degene waar mijn kinderen klein zijn en we zitten rond onze oude boerderij tafel en ze zijn knippen en lijmen dingen, en ik ben het lezen van een zoete prentenboek en ik ben onderbroken 27 keer om te helpen of ervoor te zorgen dat mijn oudste is niet weer op de tafel staan. De tafel die er was voordat we thuis les kregen op de middelbare school.

“Mam!”

“Mam! Kom op!!! We zijn hier niet voor dit soort dingen!”

“Mam! Serieus!!!

Ik schrok op uit mijn dagdroom en zag mijn drie kinderen bij een leeg rood karretje staan met een licht geërgerde blik op hun gezicht.

“Wacht! Willen jullie niet naar deze spullen kijken? Het is zo schattig! Hebben we niet wat nieuwe dingen nodig voor thuisstudie?” Ik klink wanhopig op dit punt, me vastklampend aan een set felgekleurde snoerlampjes.

En toen drong het tot me door.

We hadden echt geen van deze dingen nodig. Mijn kinderen zijn nu 13, 11, en 11. We zitten nu midden in de tienerjaren. We geven nu thuis les op de middelbare school, en dat ziet er anders uit dan thuis lesgeven op de basisschool. Het is allemaal hormonen, slapen, eten, zelfgestuurd leren, eten, slapen, en ik eet chocolade.

Homeschooling Middle School:

Toen we met thuisonderwijs begonnen, waren mijn kinderen 5, 3 en 3. Ik was tot de rand gevuld met ALLE HOMESCHOOL ideeën. Klassiek! Charlotte Mason! Unschooling! Unit Studies! BRING IT ON! De homeschooling kracht sloeg toe en ik was super opgeladen om een leuke, hands-on leeromgeving te creëren voor mijn drie zeer verschillende kinderen.

Mijn oudste was actief. Oh. Zo. Actief. Ik leerde hem van alles terwijl hij op een bal door het hele huis stuiterde. Hij leerde tellen, spellen, de continenten benoemen, een aantal van de 50 staten leren, liedjes zingen en nog veel meer.

Mijn jongens- en meisjestweeling waren gretig om te ontdekken en te leren – net als grote broer. Ze speelden urenlang verkleedpartijtjes, bouwden met blokken en Play-Doh® terwijl ik ze voorlas. We hadden nog steeds rust en dutjes. 2 uur rust in hun kamers. Bliss.

Voor de volgende paar jaar hebben we ons gevestigd in ons Vijf Op Een Rij curriculum en afgewisseld met Mijn Vader’s Wereld. We lazen tonnen geweldige kinderliteratuur, deden geweldige praktische projecten, sprenkelde excursies in, en oefenden het vastpinnen van de basis: Lezen, Schrijven en Rekenen.

Mijn kinderen waren over het algemeen blij om te doen wat ik had gepland. Ik vroeg ook altijd om hun inbreng. Mijn oudste was geïnteresseerd in het menselijk lichaam, dus ik gaf hem een paar boeken en hij ging naar de stad om alles te leren wat hij kon, helemaal alleen.

Mijn dochter leerde zichzelf lezen toen ze 4,5 jaar oud was, omdat ze het wilde doen. Toen ik haar vroeg hoe ze dat deed, zei ze dat ze het niet helemaal zeker wist, maar dat ze dacht dat het kwam door te kijken hoe ik haar voorlas en door haar vingers te gebruiken om woorden aan te wijzen.

Mijn tweelingzoon was een meester in feiten en deelde altijd weetjes met anderen. Hij wilde in de bibliotheek wonen en we gingen minstens drie tot vier keer per week, zodat hij zijn liefde voor lezen kon vervullen.

Laat me duidelijk zijn: we hadden seizoenen van frustratie en problemen. We verhuisden twee keer in 16 maanden, we hadden twee kinderen met grote gezondheidsproblemen, en we hadden een aantal andere levensveranderingen die me deden afvragen wat we aan het doen waren en of het thuisonderwijs werkte.

Het was op die momenten dat ik stopte en wat tijd besteedde aan het doornemen van oude bakken met projecten, foto’s en mijn dagboeken om te zien of wat we aan het doen waren goed genoeg was.

Het was meer dan genoeg. Ik kon opgelucht ademhalen.

Homeschooling Middle School: When Things Change

Vorige herfst, ik beet de kogel en bestelde een voorverpakt curriculum. Ik stalkte het al maanden op Instagram. Ik sprak met een paar vrienden die het gebruikten. Ik bekeek ALLE YouTube-video’s.

Het was precies wat ik zocht, allemaal verpakt in mooie en gebruiksvriendelijke gidsen, boeken en werkbladen.

Het was precies hoe ik wilde dat ik geschiedenis en wetenschap en taalkunsten had kunnen leren.

Er was één HUGE probleem.

Toen ik de kinderen verzamelde voor onze eerste dag thuisonderwijs voor ons schooljaar 2017-2018, duimden ze door de nauwgezette mappen die ik had samengesteld. Ze gluurden in de readers en gidsen. Hun ogen werden glazig terwijl ik hen naar de opnames liet luisteren.

Ze kwamen in opstand.

Hoewel ik alles aan dit leerplan geweldig vond, was ik vergeten rekening te houden met hun leerstijlen en wensen. Ik ging ervan uit dat ze genoegen zouden nemen met alles wat ik op tafel legde.

Kon ik ze dwingen om gewoon het leerplan te volgen?

Natuurlijk!

Wilde ik elke dag strijd over leren en thuis lesgeven?

Geen denken aan.

Ik heb alles verkocht. Alles. Ik dacht niet aan het geld dat ik verloor. Ik dacht niet aan wat er had kunnen gebeuren als we bij dit programma waren gebleven. Ik wilde alleen leren leuk en zinvol maken voor mijn kinderen.

Homeschooling Middle School: A New Season of Life

Voordat ik dit kon doen, moest ik accepteren dat we in een nieuw seizoen van homeschooling zaten. Ik moest erkennen dat mijn kinderen opgroeiden en hun eigen interesses hadden ontwikkeld. Ze hadden hun eigen sterke en zwakke punten. Ze waren er klaar voor om een aantal ankers in onze dagen los te laten waar ik me zo hard aan vastklampte. Ankers waarvan ik dacht dat ze nodig waren om een “goede” of “productieve” thuisstudie te hebben.

Ik viel ten prooi aan de Instagram-feeds van kinderen die vrolijk rond een tafel zitten terwijl hun perfect gekapte moeder voorleest uit een klassiek verhaal. Ik viel ten prooi aan de JULLIE MOETEN DIT of JULLIE MOETEN DAT manieren die absoluut kunnen verschijnen in homeschool realms.

Ik moest diep graven. Ik zocht contact met andere vrienden die zich in soortgelijke situaties bevonden. Ik sprak met vrienden met kinderen die een beetje ouder waren dan de mijne. Ik vond een aantal geweldige bronnen die tot mijn hart spraken en me weer op adem brachten. Ik wendde me tot mijn mentoren die altijd het voordeel van een terugblik hadden.

Langzaam begonnen we veranderingen in onze thuislesdagen te cultiveren die zelfgestuurd leren vermengden met onderwerpen en projecten waarvan ik wilde dat ze er ook aan werden blootgesteld. Samenwerken met mijn kinderen is een leermoment voor me geweest. Ik ben van nature een regel-volger. Ik heb graag specifieke aanwijzingen.

Zoals met de meeste dingen in het leven, waren er grote successen. Mijn tweeling werd geobsedeerd door ondernemerschap en las boeken, keek tonnen afleveringen van Shark Tank, schreef ondernemingsplannen, maakte een website – allemaal in hun eentje! Mijn oudste en twee vrienden maakten een nieuwsbrief met een Olympisch thema. Het was maar één keer, maar hij leerde samenwerken met andere kinderen, gebruikte nieuwe technologie en had plezier.

Er waren flops. Heel veel. Het wiskundeprogramma dat we jarenlang gebruikten, stuitte op groot gekreun. Ik heb het weggegooid en we hebben vooral ongeschoold wiskunde en toegevoegd in sommige Life of Fred voor mijn oudste en veel online wiskunde games en goede oude bordspellen zoals Life, Monopoly, en Yahtzee.

Homeschooling Middle School: What Our Middle School Homeschool Looks

Dit huidige homeschool jaar, stapte ik weer eens buiten mijn comfort zone. Ik ben extravert, maar ook een huismus. Ik hou ervan om thuis te zijn. Ik vind het heerlijk om in huis rond te hangen, projecten met de kinderen te doen, buiten te lezen, te werken, soms de was te doen en vaak ook maaltijden te bereiden. Ze doen het goed in groepen en omringd door andere kinderen. Ze vinden het heerlijk om op ontdekkingstocht te gaan en hebben behoefte aan interactie met leeftijdsgenoten.

Ze hebben ook pauzes van elkaar nodig.

Gasp! Ja, mijn thuisonderwezen kinderen willen niet 24/7 bij elkaar zijn. Ze maken ook ruzie. Ik beloof je, dit is normaal. Kom maar bij mij thuis kijken!

Hier ziet u hoe wij de middelbare school aanpakken:

  • Interesse-geleide wetenschap. Documentaires, ervaringen, boeken, excursies.
  • CNN10. Een politiek neutraal, dagelijks actualiteitenprogramma dat we graag samen bekijken en bespreken.
  • Maandelijkse aardrijkskundeclub met Survivor-thema. We bestuderen een handvol locaties waar de populaire televisieshow de afgelopen 18 jaar is gefilmd. We komen één keer per maand met onze groep samen om de landen te bespreken, te eten en Survivor-achtige uitdagingen te doen die de kinderen hebben bedacht. Mijn oudste heeft vijf boeken uitgekozen die hij wil lezen (ja, hij mocht alle titels kiezen. Dank je, dappere schrijver!) en we komen om de maand met onze boekenclub bij elkaar om te discussiëren, te eten en thema-activiteiten te doen en contacten te leggen. Het is een win-win!
  • Interactieve online boekenclubs voor de tweeling via Literary Adventures for Kids
  • Bijles wiskunde. Mijn schoonmoeder geeft mijn oudste zoon bijles wiskunde via Zoom. Zij is meer dan 30 jaar wiskundelerares geweest en springt in om een leemte op te vullen.
  • Leerboeken voor de wiskunde-instructie van de tweeling voor de zesde klas.
  • Verrijkingslessen. Eens per week worden mijn drie kinderen afgezet voor verrijkingsklassen op een christelijk kamp. Ik krijg 4 uur om te werken of met mijn eigen gedachten te zitten en mijn thee te drinken terwijl het warm is.
  • Outschool.com lessen. We houden van deze online bron en we peppen onze maanden met een verscheidenheid aan klassen van deze site. De lessen zijn live en mijn kinderen krijgen de interactie waar ze naar hunkeren en we hoeven het huis niet te verlaten.
  • Sport. Mijn kinderen doen graag mee met lokale sportteams. Het zorgt voor beweging, teamwork en plezier.

Je moet jezelf kennen, je kinderen kennen, je schema kennen en ze allemaal eren. Eer het seizoen van het leven waarin je je nu bevindt.

Ben creatief. Ga zitten met je kinderen, je partner, jezelf. Praat over wat iedereen interesseert. Bespreek komende plannen en uitstapjes. Laat genoeg ruimte over in je dagelijkse of wekelijkse marges voor rust, voor spontane uitstapjes of voor wat er ook maar op je pad komt. Dat is het mooie van thuis lesgeven.

Bedenk ook dat je kinderen op de middelbare school een enorme groei doormaken. Puberteit (oh puberteit), het nemen van risico’s, het ontwikkelen van nieuwe vriendschappen, het uitproberen van verschillende aspecten van hun persoonlijkheid, en ruzie met u dat ze de lucht is NIET blauw en het gras in NIET groen. Allemaal normaal.

Er zullen tranen zijn. Er zullen meningsverschillen zijn. Er zal geslapen worden. Er zal zoveel gegeten worden dat je je afvraagt of je kind ooit nog vol zal zijn. Er zullen zorgen en angsten zijn dat je niet genoeg doet, dat je kind achterloopt, dat je de zweep moet hanteren en “serieus” moet worden over thuis lesgeven als ze ooit hopen op de universiteit te komen.

Ik deel dit omdat ik deze dingen doe. Ik voel deze dingen. Ik doe mijn best om niet alles wat mijn kinderen zeggen persoonlijk op te vatten. Ik werk eraan hen genade te tonen. Mezelf genade te tonen. Ik geef ze grenzen en vrijheden. Ik knuffel ze als ze dat nodig hebben en laat ze ook struikelen.

En sommige dagen is het moeilijk.

Ik mis het om op onze oude bank te zitten, dekentjes voor iedereen, mijn oudste op zijn duim zuigend, terwijl de tweeling om een plekje op mijn schoot vocht. Het lezen van Het verhaal van Ferdinand of Mike Mulligan en zijn stoomschop voor de 20e keer die week. Ik mis het opdienen van de lunch aan drie kinderen verkleed als brandweermannen, politieagenten of een piraat-prinses. Ik mis de gilletjes van verrukking als ik ze verras met een nieuw spel of een nieuwe muziek-cd.

Ik werk eraan om aanwezig te zijn. Om te genieten van deze fase van het moederschap. Deze fase van thuisonderwijs. Het is niets wat ik zag aankomen en waar ik me niet goed op heb voorbereid. Ik ben nog steeds verbaasd dat we deze gekke reis na al die jaren nog steeds maken. Ik ben verbaasd over de groei van mijn kinderen. Ik ben dankbaar voor mijn eigen groei en mijn eigen realisaties.

En net als ik dit allemaal op een rijtje heb, klopt de middelbare school aan en beginnen we weer opnieuw.

Ik zou het niet anders willen.

Mijn huidige favoriete bronnen:

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.