“Ik heb een heel leuke tijd met Alex gehad, maar die verbleekte bij hoe ik me bij Steve voelde. Begrijp me niet verkeerd, Alex was attent, lief voor me, gul en een goede minnaar. Het is gewoon dat de wereld niet voor me stopte zoals bij Steve.” zei Ellen.
Ik antwoordde: “Ik begrijp het. Steve was je eerste liefde.”
Ellen’s ogen sloten zich terwijl ze in zwijm viel. “Hij was de liefde van mijn leven.”
“De eerste liefde lijkt altijd zo. Het is magisch en dat komt omdat de liefde toen in volle bloei was.” Zei ik.
Zij beaamde: “Ja, toen was ik stapelverliefd.”
“En toen was?” Vroeg ik.
Ze antwoordde snel. “Twintig jaar geleden.” Grimassend zei ze: “Ik weet het, ik weet het. Ik heb je al verteld hoe ellendig ik me de afgelopen acht jaar heb gevoeld. Steve was controlerend, onattent, een workaholic, en ik voelde me eenzaam, depressief, met vreselijke rugpijn en hoofdpijn.”
Ik kwam terug met “En hoe voel je je nu, nu je de relatie hebt beëindigd?”
Treurig merkte Ellen op: “Nog steeds eenzaam, een beetje depressief, maar geen rugpijn of hoofdpijn.”
“Dus je scheiding was best goed voor je gezondheid.” zei ik.
Ze dacht na over mijn opmerking en zei toen: “Daar lijkt het wel op, dus waarom kan ik me niet over het verleden heen zetten, de goede dingen wel te verstaan? Ik wil zo graag weer verliefd worden.”
Ik bood aan. “In veel opzichten heb je geluk. Sommige mensen houden vast aan de slechte dingen, en de hersenen raakt opgesloten in het trauma, zodat verder gaan en weer verliefd worden buitengewoon moeilijk is. In jouw geval is het moeilijk om verder te gaan omdat je brein zich heeft vastgezet in de liefde die je had. En dat komt omdat liefde zo’n sterke drijvende kracht in ons allen is. Sterker nog, we zijn gemaakt voor liefde, geboren om ons te binden, te verbinden, te hechten, deels, omdat liefde essentieel is voor het overleven van onze soort.”
“Mijn hersenen zijn een-tracked en veel van de tijd, vergeet ik de pijn, de pijn, de teleurstellingen, de ruzies, de wrok, de depressie en houd vast aan het begin, de droom die we hadden.” Ellen legde het uit.
Ik zei: “Dus je brein maakt zich los van het negatieve.”
“Het is alsof ik het negatieve naar de achterkant van mijn brein heb geduwd.” Ellen was het daarmee eens. Maar het is er wel. Ik hield de mogelijkheid open van integratie van goede en slechte ervaringen.
“Ik ben bang dat als ik het naar voren haal, ik me weer vreselijk zal voelen,” zei ze.
Ik maakte een interpretatie. “Je duwt het trauma naar de achtergrond om jezelf te beschermen. Inderdaad, je bent diep gekwetst en op een bepaald niveau ben je misschien bang voor wat je het liefste wilt ─ weer verliefd worden.”
“Je zegt dat ik gemengde gevoelens heb over de liefde.” Ze begreep het.
Ik zei toen tegen haar: “Het lijkt erop dat er nog wat onafgemaakte zaken zijn. Misschien kunnen we een aantal van de pijnlijke interacties die je naar de achtergrond hebt geduwd herzien en ze hier in therapie naar de voorgrond brengen, waar het veilig is. Freud zei dat je niet kunt vechten tegen een beeltenis die zich verbergt.”
Dit was dan een groot deel van het probleem. Ellen, zoals velen van ons, vinden het moeilijk om verder te gaan na de scheiding van een langdurige relatie. Velen van ons blijven vastgelijmd aan de oude gekke liefde, zelfs nadat deze is vervaagd, verslechterd, of zelfs giftig is geworden. Het maakt niet uit hoe mishandelend, verwaarlozend, of ontrouw onze partners zijn geweest, sommigen van ons houden vast aan de droom die we hadden van het creëren van een leven samen.
Hervinden van liefde kost tijd. Voordat je je kunt verbinden met een nieuwe persoon, moet je je opnieuw verbinden met jezelf. Maak om te beginnen de balans op van je sterke punten. Begin bijvoorbeeld je volwassenheid en levenservaring te waarderen in plaats van te verlangen naar jeugd en naïviteit. Dat je liefde en verlies hebt ervaren, verrijkt je zodat je meer in contact staat met wie je bent, wat je nodig hebt en verlangt, en alles wat je een nieuwe liefdespartner te bieden hebt.
Toen zijn er natuurlijk je tekortkomingen die je onder ogen moet zien, wil je werkelijk alles van jezelf accepteren. Als je bijvoorbeeld te behoeftig, te aanhankelijk, te veeleisend, te afhankelijk van je partner was, wil je misschien nieuwe wegen voor betrokkenheid vinden, zodat je je innerlijk vervuld en meer autonoom en onafhankelijk kunt voelen. Dompel jezelf onder in bevredigende activiteit, of het nu familiegerelateerd is, werk, hobby’s, of ondersteunende vrienden.
Relationships Essentials
Then again, misschien ben je bang voor intimiteit en neem je afstand van je partner. Als dat het geval is, zou het verstandig zijn om het oude trauma dat zich in je hersenen heeft vastgezet te onderzoeken, zodat je het kunt aanpassen en verder kunt gaan.
Met meer inzicht en zelfacceptatie zul je in staat zijn om je op een diep niveau opnieuw met jezelf te verbinden. Alleen dan kun je iemand anders op een diep niveau accepteren en je ermee verbinden. En dat is een deel van waar opnieuw verliefd worden om draait.
Email: [email protected]: www.drfranpraver.com
Sociaal netwerk: www.facebook.com
Professioneel netwerk: www.linkedin.com