- Sociale Angst vs. Verlegenheid: Het Verschil Tussen Sociale Angst en Verlegenheid
- Sociale Fobie vs. Verlegenheid
- De mythe van sociale angststoornis
- Features of Social Anxiety Disorder
- Reverse narcisme
- Gevolgen van sociale angststoornis
- Effectieve behandeling voor sociale angststoornis
- Conclusie
- Over de auteur
Sociale Angst vs. Verlegenheid: Het Verschil Tussen Sociale Angst en Verlegenheid
Sociale Fobie vs. Verlegenheid
Sociale fobie ook wel bekend als Social Anxiety Disorder (SAD) is niet simpelweg extreme verlegenheid. Veel mensen ervaren enige verlegenheid en ongemak, vooral in nieuwe situaties of met onbekende mensen. Het is echter over het algemeen draaglijk als je eenmaal opgewarmd bent en na een tijdje ontspant. In tegenstelling tot verlegenheid, zijn dergelijke omstandigheden ondraaglijk voor SAD-patiënten die het bijna onmogelijk vinden om te ontspannen in sociale of prestatieomgevingen.
In feite is de overtuiging dat mensen met SAD zich typisch terugtrekken op de achtergrond, vaak stil zijn, de neiging hebben om sociaal ongenuanceerd te zijn, en zich over het algemeen isoleren, een mythe. Natuurlijk zijn er mensen met sociale angst met dergelijke kenmerken. Echter, veel patiënten die ik heb behandeld met slopende SAD zijn sociaal heel competent, en sommige van de adolescenten zijn zelfs de populaire kinderen of steratleten op school.
Features of Social Anxiety Disorder
Dus, hoe worden deze sociaal competente, populaire individuen gediagnosticeerd met SAD? De vaak verkeerd begrepen component is de “prestatie” conditie. Sociale angst lijders zijn intens bang om te worden afgewezen, bekritiseerd, beoordeeld, of gewoonweg ongunstig gezien te worden wanneer ze moeten presteren. Hoewel deze veronderstelde negatieve gevolgen zich kunnen voordoen in “sociale” situaties, is het niet in alle sociale omgevingen nodig om te “presteren”. Een persoon met SAD kan dus sociaal verfijnd zijn totdat hij/zij zich de mogelijkheid inbeeldt te worden afgekeurd wanneer hij/zij moet presteren (bijv. een toespraak houden, piano spelen bij een recital, een doelpunt maken bij een voetbalwedstrijd). Sociale fobie is dus niet hetzelfde als verlegenheid.
Reverse narcisme
Individuen met SAD ervaren wat ik “omgekeerd narcisme” noem. Terwijl mensen met narcisme een opgeblazen gevoel van eigenwaarde hebben en de schijnwerpers op zichzelf richten, hebben mensen met sociale angst een leeggelopen gevoel van eigenwaarde en vermijden deze illusoire schijnwerpers. Omdat SAD-patiënten geloven dat alle aandacht op hen is gericht en dat elke gemaakte fout (echt of ingebeeld) wordt bekritiseerd, doen ze vaak veel moeite om sociale/prestatiesituaties koste wat kost te vermijden. Als het onvermijdelijk is, kunnen ze overweldigd raken door intense angst die kan leiden tot fysiologische reacties, zoals hartkloppingen, hyperventilatie, zweten, misselijkheid, duizeligheid, hoofdpijn, buikpijn, enz., en resulteren in een paniekaanval.
Het meest onderscheidende kenmerk tussen SAD en verlegenheid is dat sociale angststoornis iemands functioneren verzwakt, en niet alleen op sociaal gebied. Bij volwassenen kan sociale angst iemands functioneren op het werk belemmeren en conflicten in het gezinsleven veroorzaken. Bij kinderen kan sociale angst de schoolprestaties, het schoolbezoek, sociale hobby’s en het maken van vrienden belemmeren. Bovendien leidt het gebrek aan zelfvertrouwen van mensen met sociale angst vaak tot slechte assertiviteitsvaardigheden en vaak tot andere psychiatrische aandoeningen, zoals depressie, andere angststoornissen en middelenmisbruik.
De belangrijkste voorloper van elke succesvolle behandeling is psycho-educatie. Zodra de patiënt en de betrokken familieleden of belangrijke partners de vicieuze vermijdings-versterkingscyclus van de stoornis begrijpen, is Cognitieve Gedragstherapie (CGT) de evidence-based behandeling voor SAD. CGT leert patiënten wat hen angstig doet voelen en biedt hen hulpmiddelen om de angst te beheersen. Patiënten leren effectieve vaardigheden door ontspannings- en mindfulness training, rollenspellen en sociale vaardigheidstraining. Systematische blootstelling vergroot het vermogen van patiënten om hun angsten onder ogen te zien, terwijl cognitieve herstructurering hen leert negatieve denkpatronen te identificeren die bijdragen aan angst.
Conclusie
Hoewel SAD de op twee na meest voorkomende psychische aandoening is die maar liefst 10 miljoen Amerikanen treft, is er effectieve hulp! Sociale angst hoeft niet te resulteren in invaliderende beperkingen. Als je aan SAD lijdt of iemand kent die aan SAD lijdt, is er geen betere tijd dan nu om de verlichting en de vrijheid te krijgen om een boeiend leven te leiden. De zomer is de periode van het jaar die gevuld is met buitenactiviteiten, feestelijke vieringen en sociale bijeenkomsten. Waarom zou je sociale angst alle mogelijkheden van het leven in de weg laten staan?
Over de auteur
Tags: angst, cognitieve gedragstherapie, verlegenheid, sociale angststoornis, sociale binding, sociale fobie
Dit is een intressante site.Academisch krachtig en menselijk ontroerend
Antwoord
Het is ook zeer goed ontworpen.
Antwoord
Dank u, ik ben al tijden op zoek naar details over dit onderwerp en de uwe is de beste die ik tot nu toe heb gevonden.
Antwoord
Hoe kan ik mijn ouders uitleggen dat ik aan SAD lijd.. Ze zijn niet in staat om me te begrijpen. Ze denken dat ik overdrijf.. Kunt u mij alstublieft vertellen hoe ik ze mijn probleem kan laten begrijpen
Antwoord
Na het lezen van meerdere artikelen kan ik nog steeds niet zeggen of ik gewoon verlegen ben of sociaal angstig. Ik denk niet dat dit probleem me belemmert maar toch identificeer ik me met zorgen maken dat ik te vervelend ben, of saai, of dat ik te veel praat, of dat ik te veel vertel, ik haat het om met vreemden te praten en ik heb een prijs niet opgeëist omdat ik niet met de persoon aan de balie wilde praten, ik heb ook een jaar geen loon gekregen (maak je geen zorgen ik ben 14) omdat ik te bang was om te vragen hoe ik het formulier moest vinden dat je invult om betaald te krijgen. En dan, zelfs als alles goed gaat, probeer ik te slapen en mijn hersenen brengen het feit naar boven dat ik hallo zei op een rare toon en ik zal super beschaamd zijn, zelfs als ik mezelf vertel dat niemand zich dat zal herinneren. Ik doe geen moeite om onder dingen uit te komen, omdat ik zelden op feestjes word uitgenodigd (en als ik er ben, ken ik de meeste mensen) en ik thuis les krijg, dus ik zie niet elke dag veel mensen.
Antwoord